نویسندگان: فاطمه سلمانی *,حبیب الله اسماعیلی1, محمدتقی شاکری 1, , هادی جباری نوقابی 2, زهره دلیرثانی3 *دانشجوی کارشناسی ارشد آمار حیاتی,دانشکده بهداشت,دانشگاه علوم پزشکی مشهد 1-دانشیار آمار حیاتی گروه آمار زیستی،دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد 2-استادیار گروه آمار, دانشکده علوم ریاضی, دانشگاه فردوسی مشهد 3-استادیار گروه دهان, فک و صورت, دانشکده دندانپزشکی, دانشگاه علوم پزشکی مشهد salmanyf871@mums.ac.ir
چکیده مقاله:
مقدمه: در بسیاری از تحقیقات علوم پزشکی برای بیان سیر بیماری و تأثیر درمان از مطالعات طولی استفاده می شود. در مطالعات طولی پاسخ-ها به طور مکرر اندازه گیری می شوند. چنانچه پاسخ ها به صورت رتبه ای و طولی باشند، روش های ویژه آماری برای تحلیل آن باید به کار برده شود. در این مطالعه قصد داریم ضمن بررسی و انتخاب بهترین روش های آماری موجود، تأثیر درمان اختلال روانی بر بهبود بیماری لیکن پلان دهانی را با همین شیوه، مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم. مواد و روش ها: در این مطالعه از داده‌های مربوط به 45 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی که در یک مطالعه کارآزمایی بالینی در دانشکده دندانپزشکی مشهد شرکت داشتند، استفاده شد. برای تحلیل پاسخ های رتبه ای این مطالعه از تابع پیوند لوجیت بهره بردیم. مدل اثرات تصادفی و مدل اثرات ثابت مدل های بکار رفته بودند. یافتهها: نتایج نشان داد مدل اثر تصادفی نسبت به مدل اثر ثابت دارای دقت بالاتری بوده است. با استفاده از مدل اثر تصادفی زمان و نوع اختلال اثر معنیداری در مدل داشتند. اما متغیر درمان در مدل اثر تصادفی معنیدار نبود. در حالی که در مدل اثر ثابت معنیدار بود. نتیجه گیری: در تحلیل این گونه داده ها، استفاده از مدل های اثرات تصادفی در تحلیل داده‌های طولی با مقیاس رتبه ای پیشنهاد می گردد. واژه های کلیدی: مطالعه طولی، پاسخ رتبهای، مدل اثر تصادفی، لیکن پلان، اختلالات روانی
منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
متن کامل | 
