نام کاربری :
رمز عبور :
  به خاطر بسپار
کلمه عبور را فراموش کرده ايد؟
ثبت نام کاربر جديد
AWT IMAGE

AWT IMAGE
بیماری های دهان: اثر ژل آلوورا و تریامسینولون موضعی در درمان لیکن پلان دهانی

 اثر ژل آلوورا و تریامسینولون موضعی در درمان لیکن پلان دهانی

نویسندگان: داریوش امانت * ، رحیم بحری نجفی 1 ، لیدا تازش2

  * دانشیار گروه بیماریهای دهان، دانشکدهی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز

  1-دانشیار گروه داروشناسی، دانشکدهی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اصفهان

  2-دستیار گروه بیماریهای دهان، دانشکدهی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز

  amanatd@sums.ac.ir


چکیده مقاله:


بیان مساله:

لیکن پلان دهانی، یک بیماری التهابی مزمن پوستی مخاطی است، که به ویژه می تواند در گونه های اروزیو و آتروفیک دردناک باشد. در این زمینه، درمانهای بی شمار با نتایج متفاوت بررسی شده است.

  هدف:

هدف از این پژوهش ، بررسی و مقایسه ی اثر ژل آلوورا و استرویید موضعی (تریامسینولون) در درمان موضعی لیکن پلان دهانی بود.

  مواد و روش:

 در این پژوهش دوسویه کور، شمار 50 بیمار ( 13 مرد و 37 زن ) مبتلا به آسیب های دهانی لیکن پلان، انتخاب و به گونه ی تصادفی به دو گروه بخش شدند، که یک گروه ژل آلوورا 70 درصد و گروه دیگر، تریامسینولون موضعی 1/0 درصد دریافت کردند. شیوه ی درمان به صورت استفاده ی موضعی سه بار در روز از دارو برای مدت هشت هفته بود، که بیماران هر دو هفته تحت پی گیری قرار می گرفتند. بررسی بالینی و کاهش درد بر روی هر دو گروه بیماران، با روش تانگپراسوم ( Thongprasom ) و مقیاس مشاهده ای عددی ( VAS (Visual analogue scale ) ) انجام و داده ها با نسخه15 SPSS وارد کامپیوتر شدند و از طریق روش آماری اندازه گیری پیاپی واکاوی شدند.

  یافته ها:

 در این پژوهش، در بررسی بالینی 20 بیمار گروه داروی تریامسینولون به شیوه ی درمان پاسخ خوب دادند و سه بیمار در طول دوره ی

  درمان بهبودی کامل داشتند ولی در گروه دارویی ژل آلوورا، 9 نفر از بیماران به شیوه ی درمان پاسخ خوب داشتند و در هیچ یک بهبودی کامل در روند دوره ی درمان دیده نشد و p . value معنادار بود( P <0/001) . همچنین، هیچ گونه عارضه ی جدی در هر دو گروه در طول بررسی گزارش نگردید.

  نتیجه گیری:

استفاده از ژل آلوورا در درمان آسیبهای اروزیو و آتروفیک لیکن پلان پیشنهاد میشود ولی در آسیب های اولسراتیو با توجه به نتایج بررسی کنونی، استفاده از استروییدها به عنوان انتخاب درمانی مناسب پیشنهاد میگردد

  واژه های کلیدی: آلوورا ژل، تریامسینولون موضعی، آسیبهای دهانی لیکن پلان


منبع: مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

  متن کامل 

بایگانی مطالب:

مروری بر تأثیر مصرف داروهای گروه بیفسفونات بر نکروز فکین
مقایسه آزمایشگاهی اثر ضد باکتری دو داروی کلشی‌سین و هیدروکسید کلسیم بر چند گونه میکروبی و فلور نرمال بزاق
بررسی مقایسه‌ای حضور اپشتین بار ویروس (EBV) در لکوپلاکیای معمولی و مویی و مخاط سالم به روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز(PCR)
بررسی تأثیر لایه نازک داروی حاوی عصاره سنجد بر رفلکس تهوع
بررسی غلظت اینترلوکین– 1 آلفا، اینترلوکین 10 و فاکتور نکروز دهنده تومور- آلفا در بزاق بیماران مبتلا به ضایعات دهانی پمفیگوس ولگاریس به روش ال
بررسی مقایسه‌ای میزان آنزیم‌های لاکتات دهیدروژناز وآسپارتات آمینوترانسفراز در بیماری‌های پریودنتال
اثر ژل آلوورا و تریامسینولون موضعی در درمان لیکن پلان دهانی
بررسی سطح کنترل قندخون بیماران دیابتیک مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی زاهدان (ایران) در سال 1384
کاربرد تحلیل پاسخ‏های رتبه ای طولی در درمان دارویی اختلالات روانی بر بیماری لیکن پلان دهانی
تاثیر قرص مکیدنی عصاره تام پوسته انار بر رفلکس تهوع

مطالب کدام بخش سایت بیشتر مورد نیاز شماست؟
پرسش و پاسخ
جشنواره شهید هدایت
کلینیک تخصصی دندانپزشکی
مجله علمی
نمایشگاه کتاب
نمایشگاه مواد و تجهیزات دندانپزشکی
نیازمندیها
   
:. کل کاربران ثبت شده: 182
:. کاربران حاضر در وبگاه: 0
:. میهمانان در حال بازدید: 462
:. تمام بازدید‌ها: 14850824
:. بازدید 24 ساعت قبل: 18499

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به جامعه اسلامی دندانپزشکان می باشد.

صفحه اصلی | درباره ما | ارتباط با ما | نقشه سایت

Created in : 0.03 seconds with 46 queries by YEKTAWEB