نویسندگان: مهدی میرزایی1 ، امیر کاوسی2 ، عدنان اتباعی3 ، فریبرز معظمی3 ، شقایق نوری بیات* *دانشجوی دندانپزشکی، عضو کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده دندانپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی بابل 1-دستیار تخصصی گروه آموزشی رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی بابل 2-دندانپزشک 3-استادیار گروه آموزشی اندودنتیکس دانشکده دندانپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی شیراز Dr.sh.noori@gmail.com
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) متداول‌ترین گروه دارویی در کنترل درد پس از درمان کانال ریشه می‌باشند. طی دهه گذشته نسل جدیدی از این داروها ساخته شده‌اند مانند سلکوکسیب و ژلوفن که عوارض گوارشی کمتر و اثر بخشی بالاتری دارند. از آنجا که مطالعات کافی در زمینه قدرت تسکین بخشی سلکوکسیب و ژلوفن در مقایسه با سایر مسکن‌های متداول در کنترل درد بیماران تحت درمان کانال ریشه صورت نگرفته، لذا تحقیق حاضر با این هدف انجام پذیرفت.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، تعداد 90 بیمار به 3 گروه تقسیم شده و تحت درمان کانال ریشه قرار گرفتند. کپسول‌ها که شامل سلکوکسیب، ژلوفن و دارونما بودند، 1 ساعت قبل از شروع درمان به بیماران داده شد، سپس با یک پرسشنامه در فواصل زمانی مختلف میزان درد بیماران با معیار VAS (Visual analog scale) ثبت شد. یافته‌ها با استفاده از SPSS و آزمون‌های Repeated measurement و Multiple comparisons،
Oneway ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و مقادیر 05/0P< معنی‌دار تلقی گردید.
یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد در ساعات 8 و 12سلکوکسیب و ژلوفن به صورت معنی‌داری درد را در مقایسه با دارونما کاهش دادند. در ساعات 24 ،4 و 48 پس از درمان، اختلاف بین سه گروه معنی‌دار نبود (05/0P>).
نتیجه‌گیری: مصرف پیش از درمان کپسول سلکوکسیب یا ژلوفن درد پس از درمان کانال ریشه را کاسته و آنها را می‌توان به عنوان داروی مؤثر قبل از درمان کانال ریشه به بیماران تجویز کرد. واژه های کلیدی: درد ، سلکوکسیب ، دارونما
منبع: مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران متن کامل | 
