مقدمه: تعیین نسبت‌های صورتی در جوامع مختلف برای به دست آوردن معیاری جهت تعیین زیبایی مفید می‌باشد. هدف از این پژوهش، تعیین میانگین چند شاخص صورتی در زن و مرد و سپس مقایسه آن‌ها با عدد طلایی و در نهایت مقایسه دو روش آنتروپومتری و فتوگرافی دیجیتالی بود.

 مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی،20 زن و 20 مرد که فاقد سابقه ارتودنسی و جراحی زیبایی صورت و دارای اکلوژن کلاس I بودند انتخاب شدند و از همه آن‌ها در موقعیت طبیعی سر تصویر دیجیتالی تهیه شد. آنالیز داده‌ها توسط آزمون t ‌مستقل، Paired- t و t ‌تک نمونه‌ای صورت گرفت (05/0 = α).

 یافته‌ها: بین دو روش آنتروپومتری و فتوگرافی دیجیتالی تفاوت معنی‌داری در اندازه‌گیری‌ها وجود نداشت. میانگین نسبت‌های عرض دهان به عرض بینی، قاعده بینی تا چانه به زیر بینی تا چانه، عرض بین گونه‌ای به عرض بینی در خانم‌ها و میانگین نسبت زیر بینی تا چانه به قاعده بینی تا زیر بینی در آقایان بیشتر بود. سایر نسبت‌ها در خانم‌ها و آقایان تفاوت معنی‌داری نداشت. بیشتر نسبت‌ها در خانم‌ها و آقایان با نسبت طلایی متفاوت بود (05/0 > p value). تنها نسبت عرض دهان به فاصله بین گوشه‌های داخلی دو چشم در خانم‌ها و نسبت عرض دهان به فاصله بین گوشه‌های داخلی دو چشم و قاعده بینی تا زیر چانه به زیر بینی تا زیر چانه در آقایان تفاوت معنی‌داری با عدد طلایی نداشت (05/0 p value >).

 نتیجه‌‌گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق حاضر می‌توان از هر دو روش برای آنالیز نسبت‌های صورتی استفاده کرد اما روش کامپیوتری قابل تکرار می‌باشد و در زمان کمتر و با دقت بیشتر می‌توان آنالیزهای تکرارپذیر را انجام داد. با توجه به تفاوت بیشتر یافته‌های این پژوهش با نسبت طلایی، این نسبت نمی‌تواند همیشه به عنوان معیار طرح درمان برای دندان‌پزشکان و جراحان در ایران قرار گیرد.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل