مقدمه: نوع رژیم غذایی از عواملی است که در پوسیدگی دندان‏ها نقش دارد. از این رو مطالعه حاضر به منظور بررسی رابطه رژیم غذایی و فاکتورهای اجتماعی با میزان dmft در کودکان دبستانی شهر تهران در سال 1385 و 1386 انجام شد.

  مواد و روش‏ها: در این مطالعه توصیفی، تعداد 820 دانش‏آموز دختر و پسر دبستانی در گروه سنی 12-6 سال به طور تصادفی از مدارس شمال و جنوب تهران انتخاب شدند و پس از تکمیل پرسشنامه مورد معاینات دندانی قرار گرفتند . نتایج با آزمون کای دو و رگرسیون لجستیک بررسی گردید.

  یافته‏ها: میانگین dmft در کودکان 81/1 ± 9/2 بود. دفعات مسواک زدن (012/0 P = )، مراجعه به دندان‌پزشک (011/0 P = ) و سابقه درد (028/0 P = ) با dmft رابطه‌ معنی‌داری داشتند ولی متغیر تمایل مراجعه به دندان‌پزشک با این متغیر رابطه‌ معنی‌داری نداشت. (831/0 P = ) سابقه درد، مراجعه به دندانپزشک و دفعات مسواک زدن به ترتیب با ضریب رگرسیون 688/1، 893/0 و 593/0 بر dmft موثر بودند. همچنین اختلاف معنی‏داری بین dmft و مصرف مواد پوسیدگی‏زا (023/0 P = )، تعداد خواهر و برادر (019/0 P = ) و سطح سواد مادر (024/0 P = ) و پدر (020/0 P = ) وجود داشت. همچنین اختلاف معنی‏داری بین تعداد خواهر و برادر با مصرف مواد پوسیدگی‏زا (031/0 P = ) و سطح سواد مادر (025/0 P = ) و پدر (019/0 P = ) با نوع مصرف مواد غذایی دیده شد.

  نتیجه‏گیری: مراقبت‏های بهداشتی، سابقه درد و وجود مواد پوسیدگی‏زا در تغذیه دانش‏آموزان در مدرسه تاثیر مستقیمی بر میزان dmft دارد . همچنین با افزایش تعداد خواهر و برادر و یا پائین بودن تحصیلات والدین و مصرف مواد پوسیدگی‏زا میزان dmft افزایش پیدا می‏کند.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد

  متن کامل