زمینه و هدف : تلاش بسیاری در جهت بهبود کیفیت، ویژگیها و ترکیبات مواد دندانی صورت گرفته است تا میزان ریزنشت پیرامون مواد دندانی و عواقب ناشی از آن کاهش یابد. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی مقایسه ریزنشت بیس دارای هیدروکسی آپاتیت و سمان گلاس‌آینومر رزین مدیفاید نوری می‌باشد .

  روش بررسی: دراین مطالعه آزمایشگاهی چهل دندان پرمولر به چهار گروه ده تایی سمان گلاس‌آینومر رزین مدیفاید نوری نوع لاینر، سمان گلاس‌آینومر رزین مدیفاید نوری نوع ترمیمی، بیس دارای هیدروکسی آپاتیت ( lite Lime- ) بدون کاربرد باندینگ، بیس دارای هیدروکسی آپاتیت ( lite Lime- ) با کاربرد باندینگ تقسیم شدند. در سطح باکال هر دندان حفره‌ای با قطر سه میلی‌متر و عمق یک میلی‌متر داخل عاج تهیه گردید و حفرات ترمیم شدند. پس از ترموسایکلینگ نمونه‌هادر محلول نیترات نقره قرار داده شدند و میزان نفوذ دای با استریومیکروسکوپ بررسی شد. میزان ریزنشت طبق ایزو 11405در لبه لثه‌ای و اکلوزالی درجه‌بندی گردید. یافته‌ها با آزمونهای آماریKruskal-walllis ,Wilcoxon Mann-Whitney ارزیابی شدند .

  یافته‌ها: گروه Lime-lite با باندینگ بیشترین ریزنشت درجه صفر را در هر دو لبه اکلوزالی و لثه‌ای نشان داد. Lime-lite بدون باندینگ بیشترین ریزنشت درجه سه را نشان دادند و به طور معنی‌داری بیشتر از سایر گروهها بود. (05/0 < P ) گروههای سمان گلاس‌آینومر از نظر ریزنشت تفاوت معنی‌داری در هر دو لبه با یکدیگر نداشتند. گروههای سمان گلاس آینومر و Lime-lite با باندینگ از نظر ریزنشت مشابه هم بودند .

  نتیجه‌گیری: همه مواد دارای ریزنشت بودند. ریزنشت بیس دارای هیدروکسی آپاتیت بیشتر از سمان گلاس آینومر بود ولی کاربرد باندینگ پیش از قراردادن آن در کاهش ریزنشت مؤثر بود .