خلاصه:

 سابقه و هدف:ضخامت لثه سالم از فردی به فرد دیگر متفاوت است. این اختلاف تحت اثیر عوامل ژنتیکی می باشد. همچنین به نظر می رسد ضخامت لثه تحت تاثیر اندازه٬ شکل٬ موقعیت دندان و مسائل بیولوژیکی مانند رشد و نمو و جنس و سن نیز باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین ضخامت لثه باکال در بیماران سالم از نظر پریودنتالی و ارتباط آن با سن، جنس، نوع دندان و قوس فکی بود.

 مواد و روش ها: این مطالعه با طراحی توصیفی بر روی 80 فرد سالم از نظر پریودنتالی (40 مرد و 40 زن) با حدود سنی 38-16 سال انجام شد. ضخامت لثه با روش trans gingival probing در همه دندانهای فک بالا و پایین در دو نقطه هر دندان شامل: پاپی بین دندان و میدپاکال اندازه گیری شد. جهت بررسی آماری یافته ها از آزمون های Paired test و Anova استفاده شد.

 یافته ها: در گروه سنی جوانتر (24-16) لثه به طور معنی داری از نظر ماری ضخیم تر از گروه سنی 38-24 بود(P=0/005). ضخامت لثه فاسیال در افراد مذکر به صورت معنی دار نسبت به افراد مونث در ناحیه میدباکال بیشتر بود(P=0/007). لثه فاسیال در ناحیه پاپی بین دندانی فک پایین(38/0 ± 46/1 میلی متر) بوده و از لثه فاسیال فک بالا (27/0 ± 23/1 میلی متر) بطور معنی داری ضخیم تر بود(P= 0/005) .ضخامت لثه در ناحیه مولر بیشترین و در ناحیه کانین کمترین میزان بود. و تفاوت این دو ناحیه معنی دار بود(P=0/005).

 نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ضخامت لثه فاسیال در مردان بیشتر از زنان٬ در فک پایین بیشتر از فک بالا بوده و همواره در ناحیه مولرها بیشترین و در ناحیه کانین کمترین میزان را دارد.

  منبع: مجله تحقیق در علوم دندانپزشکی

  متن کامل