خلاصه:سابقه و هدف: در گذشته اختلالات مفصل گیجگاهی فکی ( TMD ) را به عنوان بیماری مفصلی بزرگسالان میدانستند، اما مطالعات اپیدمیولوژیک سالهای اخیر شیوع علایم TMD در کودکان را نیز به اندازه بزرگسالان گزارش نموده است.این مطالعه با هدف تعیین شیوع ( TMD ) و علائم بالینی آن در کودکان 9-7 ساله شهر تهران در سال 1389 انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 400 نفر شامل 205 دختر و 195 پسر در 19 مدرسه ابتدائی شهر تهران که با نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شده بودند، انجام شد. اختلالات مفصل گیجگاهی و علائم آن با مصاحبه- مشاهده و معاینه بالینی بر طبق معیارهای کتب مرجع انجام گرفت. نقش براکسیسم، تروما، جنسیت و انواع اکلوژن برحسب طبقهبندی انگل، وجود Deepbite ، Openbite و Crossbite خلفی بعنوان عوامل مرتبط مورد بررسی قرار گرفت و شیوع TMD در نمونهها تعیین شده و نقش عوامل مرتبط با بروز مشکل توسط آزمونکای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت و با فاصله اطمینان 95 درصد برآورد گردید.
یافتهها: میزان شیوع TMD ٬ 65/2 درصد بود و از میان عوامل مرتبط، اکلوژن کلاس سه، براکسیسم و Deepbite با بروز TMD ارتباط آماری معنیداری داشتند.( P<0/05)
نتیجه گیری: شیوع TMD در کودکان شهر تهران قابل توجه است و با توجه به عوارض شناخته شده آن٬ معاینات دوره ای کودکان در این زمینه پیشنهاد می گردد.