مقدمه:درمان های رژنراتیو پریودنتال به صورت ترکیبی از کاربرد پلاسمای غنی از پلاکت( Platelet- Rich Plasma=PRP)، استخوان معدنی با منشا گاوی(Anorganic Bovine Bone Mineral=ABBM) و رژنراسیون هدایت شده بافتی(Guided Tissue Regeneration=GTR) سبب افزایش حد چسبندگی در مقایسه با دبریدمان از طریق فلپ شده اند. تا کنون اطلاعاتی از کاربرد PRP در کنار بافت همبند کام به عنوان غشا وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی کارایی بافت همبند کام(Connective Tissue Graft =CTG) به عنوان غشاء و ABBM در حضور و عدم حضور PRP در درمان ضایعات داخل استخوانی آلوئول بود.

 مواد و روش‌ها: دراین کارآزمایی بالینی دو سوکور، 15 جفت ضایعه داخل استخوانی در15 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن به طور تصادفی و split mouth تحت درمان با PRP+ABBM+CTG (گروه آزمون) و ABBM+CTG (گروه شاهد) قرارگرفتند. پارامترهای کلینیکی شامل تغییرات عمق پاکت، حد چسبندگی کلینیکی، موقعیت مارجین لثه ، موقعیت کرست استخوان و عمق ضایعه تا کرست و عمق ضایعه تا سازه آکریلی قبل و 6 ماه بعد از درمان طی جراحی بازبینی ارزیابی شد. جهت مقایسه میانگین هر یک از متغیرها بین دو گروه از آزمون پارامتریک t مستقل و برای مقایسه میانگین هر یک از متغیرها قبل و بعد از درمان در هر گروه از آزمون t زوج استفاده شد.(05/0=α)

 یافته ها: تفاوت معنی داری در پارامترهای مورد بررسی قبل و 6 ماه بعد از درمان بین دو گروه مشاهده نشد. بعد از 6 ماه گروه آزمون کاهش میانگین عمق پروب 8/0±8/2(P<0/0001)میلیمتر، تغییر در حد چسبندگی 2/0±5/2(P<0/0001) میلیمتر و پر شدن ضایعه استخوانی 4/0±6/2 میلیمتر (P<0/0001) را نشان داد. درگروه شاهد کاهش میانگین عمق پروب 4/0±3 میلیمتر (P<0/0001)، تغییر در حد چسبندگی 8/0±7/2 میلیمتر (P<0/0001) و پر شدن ضایعه استخوانی 3/1±7/2 میلیمتر (P<0/0001) بود.

 نتیجه گیری: براساس مطالعه حاضر هر دو گروه درمانی CTG+ABBM+PRP و CTG+ABBM در درمان ضایعات داخل استخوانی موثر بودند و PRP نتوانست نقش مضاعفی در بهبود پارامترهای بالینی مورد بررسی ایفا نماید. همچنین بافت همبند کام توانست به عنوان غشا دردرمان رژنراتیو ضایعات داخل استخوانی موثر باشد.

  منبع: مجله دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل