سابقه و هدف: درمان‌های وسیع دندانپزشکی برای کودکان کم سن یا با مشکلات خاص، اغلب تحت بیهوشی عمومی انجام می‌گیرد. با توجه به امکان بروز عوارض فارماکولژیک ناشی از داروهای بیهوشی و نیز نظر به ریسک بالای پوسیدگی در این گروه از بیماران، در این موارد انجام مطمئن‌ترین درمان‌ها اهمیت بسیاری دارد. هدف از این مطالعه، بررسی کلینیکی میزان شکست درمانهای دندانپزشکی انجام شده تحت بیهوشی عمومی در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان کودکان مفید در سال‌های 1388 و 1389 بود.

مواد و روشها: در مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر تعداد 104 بیمار مراجعه‌کننده به بیمارستان کودکان مفید که درمان‌های دندانپزشکی تحت بیهوشی را دریافت کرده، حداقل 6 ماه از درمان آنها گذشته بود مورد معاینه قرار گرفتند. معاینه بر روی صندلی دندانپزشکی توسط آینه و پروب و در بخش دندانپزشکی بیمارستان کودکان مفید انجام گرفت و ضمن مقایسه با پرونده قبلی، اطلاعات مربوط به شکست هر درمان در فرم مخصوص هر بیمار ثبت گردید. جهت مقایسه میان میزان شکست ترمیم‌ها از آزمون آماری کای‌دو و جهت بررسی تاثیر عوامل مختلف بر شکست درمان‌ها از آزمون Multiple logistic regression استفاده شد.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که SSC با 5/1% شکست، موفق‌ترین ترمیم‌ها می‌باشد. میزان شکست SSC به طور معنی‌داری از آمالگام (9/7%) و ترمیم‌های همرنگ خلفی (9/9%) کمتر بود (به ترتیب 003/0P= و000/0P=).همچنین شکست ترمیم‌های قدامی بیلدآپ (4/22%) از سایر ترمیم‌های همرنگ قدامی (6/11%) به طور معنی‌داری بیش‌تر بود (009/0P=). میزان شکست درمان‌های پالپکتومی 8/0% و میزان شکست پالپوتومی 1/1% بود.

نتیجه‌گیری: میزان شکست ترمیم قدامی بیلدآپ از سایر ترمیم‌های همرنگ قدامی بیشتر بود.SSC بدلیل درصد موفقیت بسیار بالا، بعنوان ترمیم انتخابی در ترمیم دندان‌های کودکانی که درمان‌های دندانپزشکی را تحت بیهوشی دریافت می‌کنند مطرح می‌باشد.

منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

متن کامل