موادوروش ها: در این مطالعه که از نوع توصیفی تحلیلی است، 90 بیمار با محدوده سنی 50-35 و بدون هیچ بیماری سیستمیک انتخاب و به 3 گروه مساوی پریودونتیت و سیگاری، پریودونتیت و غیر سیگاری و سالم تقسیم شدند. در گروه اول ودوم مایع شیار لثه ای از پاکتهای 7-5 میلی متری جمع آوری شد.در گروه سوم، مایع شیار لثه ای از شیار لثه ای سالم برداشت شد. 5 میلی لیتر بزاق غیر تحریکی نیز از همه نمونه ها جمع آوری شد. سپس میزان غلظت ALP در مایع شیار لثه ای و بزاق در نمونه های جمع آوری شده اندازه گیری شد. ازآزمون های آماری ANOVA و توکی برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها استفاده شد. 

  یافته ها: میانگین میزان غلظت ALP مایع شیار لثه ای و غلظت بزاقی آن در گروه اول و دوم بیشتر از گروه سوم بود. (001/0=P) میانگین میزان غلظت ALP مایع شیار لثه ای در گروه اول بیشتر از گروه دوم بود. (023/0= P) میانگین میزان غلظت ALP بزاق در گروه اول و دوم تفاوت معنی داری نداشت. (05/0P> ) 

  نتیجه گیری: نتایج این تحقیق بیانگر آن است که میزان غلظت مایع شیار لثه ای ALP وسطح بزاقی آن می تواند به عنوان مارکر پریودونتیت محسوب شود.به علاوه میزان غلظت ALP مایع شیار لثه ای در بیماران پریودنتیت سیگاری بیشتر از افراد غیر سیگاری است. این امر شاید یکی از دلایلی است که در افراد سیگاری احتمال تخریب استخوان آلوئو لار بیشتر است.