واکنش‌های لیکنوئیدی بیانگر گروهی از ضایعات التهابی مزمن مخاط دهان با اتیولوژی مختلف هستند که عللی مانند اختلالات ایمنی، استرس، اضطراب و برخی عوامل دیگربرای آن‌ها ذکر گردیده است. ویتامین B12 و فولیک‌اسید بر بهبود مکانیسم‌های دفاعی میزبان تأثیر دارند و در پیشگیری از اضطراب و افسردگی نیز مؤثر شناخته شده‌اند. این مطالعه با هدف مقایسه سطح سرمی ویتامین B12 و فولیک‌اسید در بیماران مبتلا به واکنش‌های لیکنوئیدی (تماسی- دارویی) و لیکن‌پلان انجام گردید. 

  مواد و روش‌ها:

در این پژوهش مقطعی، توصیفی- تحلیلی 21 بیمار دارای لیکن‌پلان (میانگین سنی 59/8 ± 84/46) و 38 بیمار دارای واکنش لیکنوئیدی (میانگین سنی 34/13 ± 18/49) با 30 فرد سالم به‌عنوان گروه شاهد (میانگین سنی 99/6 ± 86/39) مقایسه شدند و میزان سطح سرمی ویتامین B12 و فولیک اسید توسط دستگاه Elecsys به روش الکتروشیمی­لومیسانس اندازه‌گیری شد. سپس داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 و با آزمون‌Kruskal-Wallis بررسی شدند ( 05/0 = α). 

  یافته‌ها:

میزان سطح سرمی ویتامین B12 و فولیک اسید در گروه‌ها تفاوت معنی‌داری نداشت. در مورد متغیر ویتامین B12 میزانp value برابر با 099/0 و در مورد متغیر فولیک اسید میزان p value برابر با 095/0 گردید.

 نتیجه‌گیری: با توجه به محدودیت‌های مطالعه حاضر، سطح سرمی ویتامین B12 و فولیک‌اسید در بیماران مبتلا به لیکن‌پلان و واکنش‌های لیکنوئیدی با افراد سالم تفاوتی ندارد.