استرس نقش مهمی در پیدایش اختلالات روانی و کاهش کارآیی افراد دارد. دانشجویان از گروه‌هایی هستند که با عوامل استرس‌زای بسیاری روبه رو هستند، به‌ویژه دانشجویان دندان‌پزشکی به‌دلیل ماهیت حرفه‌ دندان‌پزشکی و کار در محیط بالینی و حجم بالای دروس تئوری و تکالیف عملی معمولاً استرس زیادی را تجربه می‌کنند. هدف این مطالعه ارزیابی استرس درک شده در ارتباط با عوامل مختلف آموزشی در دانشجویان دو سال آخر دندان‌پزشکی در دانشگاه‌های کشور بود . 

  مواد و روش‌ها:

مطالعه‌ی حاضر یک مطالعه تحلیلی- مقطعی بود که در آن تعداد 298 دانشجوی شاغل به تحصیل در دو سال آخر رشته دندان‌پزشکی از سه دانشکده تیپ یک و چهار دانشکده تیپ دو به روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب و یک پرسش‌نامه خود ایفا برای سنجش استرس‌زایی 37 عامل مختلف آموزشی توسط آنان تکمیل شد. داده‌های حاصل با استفاده از شاخص‌های آماری توصیفی و با آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شد. 

  یافته‌ها:

 از مجموع دانشجویان شرکت‌کننده در مطالعه، 5/57 درصد دختر بودند. از دانشجویان، 45 درصد اعلام کردند که به علت نگرانی از ابتلا به بیماری عفونی واگیردار مثل ایدز و هپاتیت در هنگام کار برای بیمار استرس دارند. پس از آن زمان ناکافی بین اتمام کلاس‌های تئوری و شروع بخش‌های عملی (38 درصد) و نیز تعداد ناکافی استاد نسبت به دانشجو (36 درصد) استرس‌زاترین عوامل گزارش شدند. عوامل مربوط به امور آموزشی و نیز نگرانی از ابتلا به بیماری عفونی واگیردار در دانشجویان دختر استرس‌زاتر از دانشجویان پسر بود، ولی در دانشجویان پسر اشتغال به کار در حین تحصیل نسبت به دانشجویان دختر عامل استرس‌زاتری بود(05/0 ˂ p value). 

  نتیجه‌گیری: 

نتایج این مطالعه نشان داد که عواملی مانند نگرانی از ابتلا به بیماری‌های عفونی و برخی از امور آموزشی دانشکده در دانشجویان استرس زا می‌باشند.