هدف از نگارش این مقاله ارائه یک مورد زخم‏های آفتی دهان به عنوان تنها علامت بالینی اولیه بیماری سلیاک است که منجر به تشخیص بیماری شده است. گزارش مورد:

در معاینه یک خانم بیست و سه ساله با شکایت از ضعف شدید و ناتوانی در خوردن غذا، زخم‏های راجعه دهانی توسط پزشک عمومی تشخیص داده شد، بیمار در بخش بیماری‏های دهان معاینه شد و تشخیص زخم‏های آفت ماژور توسط متخصص بیماری‏های دهان مطرح گردید. یک یافته جالب تظاهرات گوارشی بود که همزمان با زخم‏های دهانی شدت می‏یافت. بیمار توسط متخصص گوارش ارزیابی شد و بر اساس یافته‏های لابراتواری و بیوپسی روده کوچک، تشخیص بیماری سلیاک برای بیمار مطرح و با مشاهده آتروفی شدید پرز‏های روده از تشخیص بیماری سلیاک اطمینان حاصل شد. پس از شش ماه رژیم فاقد گلوتن هیچ شواهدی از زخم‏های دهانی یافت نشد. هم اکنون بیمار در سلامت مطلوب به سر می‏برد. 

  نتیجه گیری:

متخصص بیماری‏های دهان نقش مهمی در تشخیص بیماری‏های همراه با زخم‏های آفتی دارد. ارجاع مناسب توسط دیگر مراقبین سلامت می‏تواند به تشخیص اولیه و پیش گیری از عوارض طولانی مدت بیماری سلیاک کمک کند. در آخر بر اهمیت ارزیابی ناهنجاری‏های سیستمیک، در مواردی که زخم آفتی وجود دارد باید تاکید شود.