آلودگی باکتریال سطوح کلینیکی می‏تواند یکی از علل عفونت‏های متقاطع باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان و نوع آلودگی باکتریایی در یونیت‏های بخش ترمیمی و پریوی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی قبل و بعد از کار بر روی بیماران در سال تحصیلی 90-91 بود. 

  مواد و روش‏ها:

نمونه ‏گیری به روش تصادفی ساده بر روی 30 یونیت فعال بخش‏های ترمیمی و پریو صورت گرفت. از سه محل پشتی صندلی، کلید روشن خاموش چراغ و دستگیره سینی، قبل و بعد از کار با یک بیمار با استفاده از سواپ استریل مرطوب نمونه ‏گیری به عمل آمد. کلونی‏‏های تشکیل شده شمارش و از تست‏های شیمیایی برای شناسایی باکتری‏های جداشده استفاده شد. جهت آنالیز آماری از تست‏های من ویتنی، کای اسکوئر و کروسکال والیس استفاده شد و سطح معنی‏داری 05/0 در نظر گرفته شد. 

  یافته ‏ها:

 نمونه ‏گیری بعد از اتمام کار درمانی نشان داد که 57 مورد از 90 نمونه ‏گیری، آلوده بودند و بیشترین باکتری از نوع استافیلوکوک اورئوس بود. آلودگی تابوره بیشتر از دو ناحیه دیگر بود (025/0P=) ومیزان آلودگی در بخش ترمیمی بیشتر از پریو گزارش شد (036/0P=). 

  نتیجه گیری: 

آلودگی میکروبی سطوح کار بعد از درمان یک بیمار، بطور قابل ملاحظه ‏ای افزایش می‏یابد. بنابراین ضدعفونی کردن سطوح یونیت و صندلی در فواصل بیماران ضروری به نظر می‏رسد.