سابقه و هدف:

  مقاومت به خوردگی از مهمترین خصوصیات آلیاژهای فلزی است که در دهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. بعلاوه مصرف مواد اسیدی توسط بیمار باعث کاهش PH بزاق و تشدید خوردگی در براکت‌ها و سیم‌های ارتودنسی می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه خوردگی الکتروشیمیایی براکت‌ها و سیم‌های ارتودنسی با مارک‌های مختلف و تعیین میزان یون‌های آزاد شده از این محصولات در محلول بزاق مصنوعی با pH اسیدی بود.

 مواد و روشها:

  این مطالعه از نوع تجربی آزمایشگاهی می‌باشد. ترکیب تعداد 24 براکت سانترال پایین از 4 شرکت سازنده (دنتاروم، امریکن ارتودانتیکس، Shinye ، ORJ ) با سیم‌های 016/0 round از جنس Stainless Steel (SS) یا NiTi در محلول بزاق مصنوعی با pH اسیدی، به مدت 28 روز قرار گرفتند و اختلاف پتانسیل نمونه‌ها با الکترود مرجع، ثبت گردید. مقدار یون‌های آزاد شده در محلول، با روش atomic absorption اندازه گیری شد. برای آنالیز آماری از آزمون‌های آماری two-way ANOVA و Repeated Measures ANOVA استفاده گردید.

 یافته‌ها:

  میانگین مقدار یون‌های آزاد شده در نمونه‌ها، با هم اختلاف معنی‌داری نشان نداد (05/0 P> ). اختلاف پتانسیل در نمونه‌های حاوی براکت‌های Shinye در ترکیب با سیم SS به طور مشخصی کمتر از سایر ین و در تمام طول آزمایش به صورت منفی بود. همچنین اختلاف پتانسیل در ترکیب‌های براکت دنتاروم- سیم NiTi ، براکت ORJ - سیم NiTi ، براکت Shinye - سیم SS و براکت ORJ - سیم SS در انتهای آزمایش در محدوده منفی بود.

 نتیجه‌گیری:

 در محلول بزاق مصنوعی با PH اسیدی، پتانسیل خوردگی گالوانیک براکت Shinye در ترکیب با سیم SS بیشتر از سایر نمونه‌ها بود. از نظر میانگین مقدار یون‌های آزاد شده، نمونه‌ها با یکدیگر اختلاف معنی‌داری نداشتند.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

  متن کامل