مقدمه:

  در عفونت های پریودنتال پیش نیاز شروع پاسخ های میزبان، شناخت پاتوژن ها توسط سیستم ایمنی میزبان می باشد. خانواده رسپتورهای Toll –like ( TLRs ) ، مسئول شناسایی ساختارهای حفظ شده میکروبیال نظیر لیپوپلی ساکارید ( LPS ) باکتری ها می باشند و مسیرهای سیگنال دهنده را که در نهایت منجر به پاسخ های ایمنی می شود، فعال می کنند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی مقایسه میزان بروز TLR-2 و TLR-4 توسط تکنیک Real- time PCR در بافت لثه ای سالم و دچار پریودنتیت مزمن بود.

  مواد و روش ها:

  در این مطالعه کارآزمایی بالینی، که به تصویب کمیته اخلاق رسیده است، بیوپسی های لثه از 20 فرد مبتلا به پریودنتیت متوسط تا شدید جمع آوری شد. از هر نفر، 2 نمونه بیوپسی یکی از سایت سالم ( PD ≤ 3mm و BOP منفی) و یکی از سایت بیمار ( PD ≥ 5mm و BOP مثبت) برداشته شد. RNA استخراج شده از بیوپسی ها پس از ساخت cDNA ، تحت آنالیز واکنش زنجیره پلیمراز کمی یا PCR کمی قرار گرفتند تا مقادیر نسبی TLR-2 mRNA و TLR-4 در نمونه ها مشخص شود. سپس مقادیر نسبی به دست آمده از دو ژن در گروه های مختلف ، توسط آنالیز آماری ویلکاکسون زوجی با یکدیگر مقایسه شدند.

  یافته ها:

  سطوح نسبی بیان ژن های TLR-2 و TLR-4 در سایت های بیمار( به ترتیب 06/2 ± 41/2 و 16/1 ± 25/1) نسبت به سایت های سالم ( به ترتیب 04/1 ± 91/0 و 60/0 ± 41/0 )، به طور معنی داری افزایش پیدا کرده بود( P< 0/01 ).

  نتیجه گیری:

  نتایج این مطالعه پیشنهاد کننده این مطلب می باشد که بیماری پریودنتال به طور معنی داری سبب افزایش بیان ژن TLR-2 و TLR-4 در بافت های لثه ای می گردد.

منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد

متن کامل