مواد و روشها: این مطالعه به روش آزمایشگاهی بر روی 18 دندان کانین شیری سالم و فاقد هرگونه پوسیدگی، سایش، ترک و هیپـوکلسیفیکاسیون انجام شد. بعد از اندازه‌گیری میکروسختی، دندان‌ها در 40 سی‌سی دلستر لیمویی بهنوش قرار گرفتند. سپس میکروسختی ثانویه اندازه‌گیری شد. در مرحله بعد دندان‌ها به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه درمان در محلول نانوهیدروکسی آپاتیت و گروه کنترل در آب لوله‌کشی قرار گرفتند. درپایان، میـکروسختی دندان‌ها مورد سـنجش قرار گرفت. تغییرات میکروسختی داخل هر گروه با آزمون Paired T و میکروسختی بین گروه ها با آزمون ANOVA مورد قضاوت قرار گرفت.

  یافته‌ها: میکروهاردنس 18 نمونه‌ پس از غوطه‌وری در دلستر لیمویی بهنوش به 5/92 درصد میزان میکروهاردنس اولیه کاهش یافت و آزمونPaired T نشان داد که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار است (009/0=P). میکروهاردنس 9 نمونه‌ موجود در گروه آب پس از غوطه‌وری در آب شهری به 3/99 درصد میزان میکروهاردنس ثانویه رسید و آزمونPaired T نشان داد که این تغییر از لحاظ آماری معنا-دار نیست (6/20= p). میانگین میکروهاردنس 9 نمونه موجود در گروه نانوهیدروکسی آپاتیت پس از قرار گرفتن در معرض نانوهیدروکسی آپاتیت به طور متوسط به 2/98 درصد میکروهاردنس ثانویه رسید و آ‍زمون Paired T نشان داد که این تغییر به لحاظ آماری معنادار می‌باشد (012/0=p).

  نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر نانوهیدروکسی آپاتیت می‌تواند ضایعات اروزیو حاصل از بوجود آمده بر اثر مصرف دلستر لیمویی را رمینرالیزه نماید.  

  متن کامل