مقدمه: با وجود پیشرفت های زیاد در ساخت کامپوزیت های دندانی، ثبات رنگ آنها هنوز هم یک مشکل اساسی محسوب می گردد. به خصوص این که در دندانپزشکی کودکان غیر از مشکلات مربوط به زیبایی و تحمیل هزینه اضافی، مسئله ویزیت های مکرر اطفال به دلیل مشکلات کنترل رفتاری آن ها، اهمیت بسیار دارد. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تأثیر نوشیدنی های رایج کودکان روی ثبات رنگ دو نوع کامپوزیت میکروهیبرید و نانوهیبرید بود.

 مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ٠٨ نمونه دیسکی شکل با ضخامت 2 و قطر 0٨ میلی متر از دو کامپوزیت میکروهیبرید ) Point4 (Kerr و نانوهیبرید ) Herculite XRV Ultra (Kerr تهیه شد )دو گروه ٠٨ تایی(. سپس نمونه های هر گروه به ٥ زیرگروه ٠ تایی تقسیم شده و به مدت 0٨ روز روزانه ٠ ساعت در ٥ محلول آب پرتقال، آب انگور قرمز، نوشابه زرد، شیرکاکائو و آب مقطر )گروه کنترل( غوطه ور شدند. رنگ نمونه ها با یک اسپکتروفوتومتر انعکاسی با استفاده از فضای رنگ CIE lab ، در ابتدای کار و بعد از رنگ پذیری اندازه گیری شد. نتایج توسط آزمون Way-ANOVA 2 مورد ارزیابی قرار گرفت.

 یافته ها: آزمون آنالیز واریانس دوطرفه ) 2-Way ANOVA ( نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین دو نوع کامپوزیت میکروهیبرید ) P4 ( و نانوهیبرید ) HCU =٨/ ( از لحاظ میزان رنگ پذیری در محیط های رنگی مذکور وجود نداشت ) 22 P =0/ و 01 F (. به علاوه با استفاده از آزمون >٨/ واریانس دوطرفه مشخص گردید که نوع نوشیدنی )نوع محیط های رنگی( تأثیر قابل توجهی بر میزان رنگ پذیری مواد داشت ) ٨٨0 P و =0٨/31 F .)

 نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر نمی رسد که نانوکامپوزیت های جدید مزیت چندانی در مقایسه با میکروهیبریدها در زمینه مقاومت به رنگ پذیری داشته باشند. به علاوه با توجه به نتایج حاصل، مصرف نوشیدنی های رنگی به ویژه آب انگور و شیرکاکائو در چند روز اوّل پس از ترمیم کامپوزیت توصیه نمی شود.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد

  متن کامل