زمینه و هدف : در مواردی که قسمت کوچکی از یک روکش‌ سرامیکی، سالم جدا شود، می‌توان آن را با کامپوزیت ترمیم کرد. هدف از این مطالعه تعیین استحکام پیوند برشی کامپوزیت به پرسلن فلدسپاتیک با استفاده از آماده سازی سطح پرسلن به وسیله دو لیزر CO2 و Er:YAG می‌باشد .

 روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی 36 بلوک پرسلنی به ابعاد 10×10×1 میلی‌متر تهیه و به سه گروه 12 تایی تقسیم شد. سطح پرسلن در گروه 1 به وسیله لیزر CO2 با توان 8/1 وات، در گروه 2 با لیزر Er:YAG و توان پنج وات و در گروه 3 با اسید هیدروفلوریک 5/9% آماده سازی گردید. پس از اعمال سایلن و ادهزیو، استوانه کامپوزیتی به قطر 5/3 و ارتفاع پنج میلی‌متر به تمامی نمونه‌ها باند شد. جهت استحکام باند برشی از دستگاه اینسترون با سرعت یک میلی‌متر بر دقیقه استفاده گردید. یافته‌ها با استفاده از آزمونهای One-way ANOVA و Tukey در سطح معنی‌داری 05/0 بررسی شد .

 یافته‌ها: میانگین استحکام برشی (مگاپاسکال) گروههای 1 -3 به ترتیب 57/2 ± 03/13، 4/3 ± 02/12 و 62/4 ± 23/19 بود. آنالیز واریانس نشان داد که اختلاف آماری معنی‌داری است (001/0 < p ) و تست Tukey ‌ تفاوت معنی‌دار بین گروههای 1-3 (000/0= p )، 2 - 3 (000/0= p ) نشان داد، ولی بین گروههای 1-2 تفاوت معنی‌دار نبود. (778/0= p )

 نتیجه‌گیری: استفاده از لیزرهای CO2 و Er:YAG به تنهایی به عنوان روش جایگزین اسید هیدروفلوریک برای آماده‌سازی پرسلن فلدسپاتیک پیشنهاد نمی‌شود .

  منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

  متن کامل