بیان مساله:

انواع ترکیب ماده ی باندینگ اشباع کننده ی فایبر ممکن است از طریق افزایش چسبندگی باعث افزایش استحکام خمشی کامپوزیت تقویت شده با فایبر شود.

هدف:

هدف از این پژوهش، بررسی اثر فیلر در چهار ماده باندینگ با درجه ی آبگریزی متفاوت بر روی استحکام خمشی یک کامپوزیت تقویت شد با فایبر بود.

مواد و روش:

 در این بررسی تجربی، نمونه های مولد برنجی در ابعاد 25×2×2 میلی متری در شش گروه  15 تایی از کامپوزیت تقویت شده با فایبر پلی اتیلن فراهم شد. در گروه 1 یا شاهد مثبت، نمونه ها با استفاده از کامپوزیت تقویت شده بی فایبر و در گروه 2 یا شاهد منفی، کامپوزیت تقویت شده با فایبر و بی رزین آماده گردید. در گروه سوم تا ششم فایبر به ترتیب با یکی از باندینگ های سینگل باند2، سینگل باند، رزیست و آل باند 3 آغشته شد. در مرحله ی تهیه ی نمونه ها در آغاز، فایبر در کف مولد قرار گرفت. سپس، مولد با کامپوزیت پر و کیور آغازین و ثانویه شد. نمونه ها به مدت 24 ساعت در آب مقطر قرار گرفتند و پس از آن استحکام خمشی نمونه ها با استفاده از آزمون خمش در سه نقطه توسط دستگاه یونیورسال با سرعت 1 میلی متر در دقیقه تعیین گردید. گونه ی شکست نمونه ها توسط استریومیکروسکوپ(بزرگنمایی 40 برابر) دیده شد. واکاوی آماری توسط آزمون های آنوا یک سویه و پس از آزمون LSD انجام گرفت      (P < 0/05).

یافته ها:

جهت بررسی ارتباط نتایج میان گروه ها از آزمون آنوا یک سویه و جهت مقایسه ی دو به دو میان گروه ها پس از آزمون LSD استفاده شد. آزمون آنوا یک سویه تفاوت معنادار میان گروه ها نشان داد. گروه آل باند 3 به گونه ی معنادار استحکام خمشی بالاتری را نسبت به همه ی گروه ها نشان داد

 ( P <0/001). گروه های 3تا 6 نسبت به گروه های شاهد به گونه ی معنادار استحکام خمشی بالاتری داشتند(P < 0/05).

نتیجه گیری:

 انتخاب ماده ی باندینگ می تواند اثر معنادار بر روی استحکام خمشی کامپوزیت تقویت شده با فایبر داشته باشد. زمانی که از ماده ی باندینگ آب گریز و دارای فیلر جهت اشباع فایبر استفاده شد.استحکام خمشی در اندازه ی 4 برابر نسبت به گروه شاهد منفی افزایش یافت.

منبع: مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

متن کامل