زمینه و هدف : گچ دندانی نوع IV ‌ و V بیشترین استفاده را در تهیه کست و دای در پروتز ثابت دارد و باید دارای ویژگیهای خاصی جهت استفاده باشد. هدف از این مطالعه مقایسه خصوصیات فیزیکی گچ نوع IV ‌ ایرانی با مشابه آلمانی می‌باشد .

 روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی بر اساس دستورالعمل شماره 25، ADA ، آزمون زمان سخت شدن انبساط حین سخت شدن و استحکام فشاری برای گچ نوع IV ‌ ایرانی تارا و آلمانی Gildand انجام گرفت. برای آزمون زمان سخت شدن، از دستگاه Vicat ، برای آزمون انبساط حین سخت شدن، از دستگاه انبساط­سنج و برای آزمون استحکام فشاری از ماشین آزمون چندکاره استفاده گردید. اعداد به دست آمده با استاندارد شماره 25، ADA در مورد گچهای نوع IV ‌ مقایسه شد و نتایج توسط آزمون آماری t-test باسطح معنی‌داری 05/0 تحت آنالیز آماری قرار گرفت .

 یافته‌ها: میانگین انبساط حین سخت شدن برای گچ ایرانی و آلمانی به­ترتیب 011/0±024/0 میلی­متر و 009/0±0245/0 میلی­متر بود که هر دو در محدوده استاندارد ADA قرار داشت و تفاوت آماری معنی­داری با هم نداشتند. (966/0 P = ) میانگین زمان سخت شدن برای گچ ایرانی و آلمانی به­ترتیب 70/0±5/44 و 41/0±29/17 دقیقه و میانگین استحکام فشاری برای گچ ایرانی و آلمانی به­ترتیب 97/0±17/16 و 96/1±15/20 مگاپاسکال بود که هیچ ­یک در محدوده استاندارد ADA قرار نداشت ولی اختلاف دو گروه از نظر آماری معنی­دار بود .

 نتیجه‌گیری: گچ ایرانی نوع IV ‌ نتوانست استاندارد دو ویژگی از سه ویژگی مورد آزمون در این مطالعه را به دست آورد و اصلاح این گچ جهت استفاده در اعمال لابراتواری پروتز ثابت لازم می‌باشد .

  منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

  متن کامل