زمینه و هدف : دندانپزشکان به طور قابل ملاحظهای در معرض عوامل استرس زا قرار دارند که میتواند منجر به فرسودگی شغلی گردد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع سندرم فرسودگی شغلی و عوامل مرتبط با آن در اعضای هیأت علمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران در سال 1387 میباشد .
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 99 نفر از اعضای هیأت علمی دندانپزشک دانشگاه آزاد اسلامی تهران با پرسشنامهای مشتمل بر ده سؤال از مشخصات دموگرافیک و شغلی و 22 سؤال که پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاک است، مورد ارزیابی قرار گرفتند. این پرسشنامه در ابعاد کفایت شخصی و مسخ شخصیت و خستگی هیجانی نمره گذاری گردید. نمرات نهایی بر اساس نمره استاندارد، در سه گروه پایین، متوسط و بالا دستهبندی و آنالیز نمونهها با تست آماری رگرسیون خطی با روش Enter انجام شد .
یافتهها: از جنبه فراوانی در بعد کفایت شخصی، 1/19% ، در بعد مسخ شخصیت، 7% و در بعد خستگی هیجانی، 4% افراد سطح بالایی از فرسودگی شغلی را نشان دادند. متغیرهای مدت اشتغال به دندانپزشکی و تعداد ساعات کار در هفته، از نظر آماری ارتباط معنیداری با فرسودگی شغلی نداشتند . (05/0 > p )
نتیجهگیری: میانگین نمره کل اعضای هیأت علمی دندانپزشک دانشگاه آزاد اسلامی تهران در مقایسه با میانگینهای استاندارد فرسودگی شغلی، میزان پایینی از فرسودگی شغلی را نشان میدهد .
روغنی زاد نسرین، وطن پور مهدی، صدیق اورعی سیده نازیلا، شریفی ونداد، عباسی مهدی. بررسی شیوع سندرم فرسودگی شغلی (Burn Out) و عوامل مرتبط با آن در دندانپزشکان عضو هیأت علمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران در سال 1387. 1. 1390; 10 (10)