نام کاربری :
رمز عبور :
  به خاطر بسپار
کلمه عبور را فراموش کرده ايد؟
ثبت نام کاربر جديد
AWT IMAGE

AWT IMAGE
جشنواره سال 1386

نفرات برتر مقاله پژوهشی ارتودانتیکس

.

مقاله پژوهشی برتر ارتودانتیکس   

  Comparison of debonding characteristics of metal and ceramic orthodontic brackets to enamel: an in-vitro study


 Maryam Habibi1, Tahereh Hosseinzadeh Nik, Tabassom Hooshmand.

  1- Former resident, Department of Orthodontics, Tehran University of Medical Sciences, Tehran,Iran. 

  Abstract

  INTRODUCTION: The objectives of this study were to compare the debonding strengths of 1 metal and 2 types of ceramic orthodontic brackets with different retention mechanisms bonded to enamel and to determine the risk of enamel damage after debonding.

  METHODS: In this interventional in-vitro study, 36 maxillary premolars were divided into 3 groups. Three types of orthodontic brackets (metal, ceramic with chemical retention, and ceramic with mechanical retention) were bonded to the teeth with a luting resin composite. The brackets were debonded with a sharp-edged debonding pliers in a universal testing machine. Enamel cracks were evaluated with a stereomicroscope. The amount of residual adhesive on the enamel surfaces was evaluated with the adhesive remnant index.

 RESULTS: The mean bond strength for the metal brackets was significantly higher than that of the 2 ceramic brackets (P <.001). No significant difference between the mean bond strengths for the 2 ceramic brackets was observed (P = .238). There was no statistically significant difference in the number (P = .871) or length (P = .188) of enamel cracks among the 3 groups. There were significant differences in the adhesive remnant index scores between metal and chemically retained ceramic brackets (P = .007), and between chemically and mechanically retained ceramic brackets (P = .002).

  CONCLUSIONS: The risk of enamel damage when debonding ceramic brackets is not greater than the risk when debonding metal brackets.


  American Journal of Orthodontics

 

  

نفرات برتر مقاله پژوهشی اندودانتیکس

.

مقاله پژوهشی برتر اندودانتیکس

  An evaluation of microbial leakage after using MTAD as a final irrigation


  Jamileh Ghoddusi1, Armita Rohani, Tahereh Rashed, Pari Ghaziani, Majid Akbari  

  1- Department of Endodontics and Dental Research Center,Faculty of Dentistry, Mashhad University of Medical Sciences.

 Abstract

 Cleaning the root canal is not possible without using proper irrigation. The aim of this in vitro study was to evaluate the effect of MTAD as a final irrigant on bacterial leakage of the root canal, and its interaction with two conventional root canal sealers. We used 132 extracted human maxillary anterior teeth. The teeth were randomly divided into three experimental groups (n=40) and two groups (n=6) of positive and negative control. In group 1, the smear layer was not removed and irrigation was performed using 5.25% NaOCl. In group 2, the smear layer was removed using EDTA, and in group 3, the smear layer was removed using MTAD according to the clinical protocol of use. The teeth in each group were obturated with gutta-percha and AH-Plus or Rickert sealer. The coronal portion of each root was placed in contact with inoculum of Streptococcus mutans in Brain Heart Infusion (BHI) culture media. Each root tip was placed in one bottle containing sterile BHI. Mean duration of bacterial penetration in groups 2 and 3 was significantly greater than in group 1, but there was no significant difference between groups 2 and 3. According to our findings, it takes longer for bacteria to penetrate when either EDTA or MTAD is used for smear layer removal. The root canals obturated with AH Plus showed significantly longer duration of resistance to bacterial penetration than canals obturated with Rickert.


  (JOE- Volume 33,Number2, February 2007.)

نفرات برتر مقاله پژوهشی بیماریهای دهان

.

 مقاله پژوهشی برتر بیماریهای دهان

  Evaluation of the Effects of Chamomill Mouthrinse on Recurrent Aphthous Stomatitis


  Sorina Sahba1, Shahriar Mohammadalipour

  1- Associate Professor, Department of Oral Medicine, Faculty of Dentistry, Shaheed Beheshti University of Medical Sciences, Tehran,Iran.

 

  Abstract

  Statement of Problem: Recurrent aphthous stomatitis (RAS) is one of the most common diseases affecting the oral mucosa. Many topical and systemic medications used to treat RAS have adverse local and systemic effects. Chamomill (kamillosan) has been shown to be an effective drug, without any noticeable side effects.

  Purpose: The aim of present study was to assess the efficacy of a chamomill mouthrinse on RAS in comparison with a placebo mouthrinse.

  Materials and Methods: The study was designed as a double blind randomized placebo controlled clinical trial with participation of 50 patients diagnosed with RAS. They were randomly divided into two groups: 26 patients forming the test group, received chamomill mouthrinse and 24 patients constituting the control group received a placebo rinse. All subjects were instructed to use the solutions three times a day until complete resolution of the lesions. Treatment outcome was assessed on days 3 and 5 and at the exact healing time. The ability of the solution to control the pain and burning sensation and the diameter of the ulcers was evaluated. Statistical analysis was performed using the x2 and unpaired t test for comparison between the two groups.

  Results: The chamomill group showed a significant reduction in the time required for controlling the pain and burning sensation (P<0.01). Ulcer diameter and healing time were also decreased (P<0.01).

  Conclusion: Chamomill mouthrinse was effective in the treatment of RAS without producing adverse effect.


  (Journal of Dentistry of Tehran University of Medical Sciences, Vol 2, No 4, Autumn 2005 )

 

نفرات برتر مقاله پژوهشی پاتولوژی فک و دهان

.

مقاله پژوهشی برتر پاتولوژی فک و دهان

 

  Expression of p21WAF in salivary gland mucoepidermoid carcinoma and its relation to histologic grade

  


  Shahroo Etemad-Moghadam1, Fereshteh Baghaee, Farrokh Tirgary, Pouria Motahhary, Maryam Khalili, Nosratollah Eshghyar, Mojgan Alaedini, Mohammad Eslami.

  1- Dental Research Center, Faculty of Dentistry, Tehran University of Medical Sciences.  

 Abstract

 The biologic behavior and factors influencing the development of salivary gland mucoepidermoid carcinoma are not fully understood. Alteration of the cyclin-dependant kinase inhibitor p21(WAF) could cause uncontrolled proliferation leading to cancer. Thirty-five mucoepidermoid carcinomas were graded and immunohistochemically stained for p21(WAF). The percentage of positive tumor cells was determined using an eyepiece graticule and a computer-assisted image analyzer, which revealed 8.6% and 22.9% of the cases to be positive for p21(WAF), respectively. A statistically significant correlation was not observed between p21(WAF) and grading. Considering the absence of p21(WAF) expression in most mucoepidermoid carcinomas, it appears that the inhibitory effect of p21(WAF) on cell growth is removed in most cases. Given the lack of correlation with tumor grade, it is possible that the impact of p21(WAF) is in the earlier stages of tumorigenesis. A p53-independent pathway of p21(WAF) induction may exist for the small proportion of tumors that showed positivity.


  (International Journal of Surgical Pathology, Volume 15 Number 1, January 2007.6-13)

نفرات برتر مقاله پژوهشی پروتزهای دندانی

.

 مقاله پژوهشی برتر پروتزهای دندانی

Patient Satisfaction with Implant-Retained Mandibular Overdentures: A Retrospective Study

   


  Hakimeh Siadat, Marzieh Alikhasi, Ali Mirfazaelian, Farideh Geramipanah, Farid Zaery.

    1- Assistant professor, Department of prosthodontics, Implant and Dental Research, School of Dentistry, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

 

  Abstract

  Purpose: The aim of the present study was to compare the treatment outcome of TiUnite TM and turned-surfaced Brane-mark System® (Nobel Biocare AB, Goteborg, Sweden) implant when applying immediate loading of cross-arch designed fixed partial dentures in the anterior mandible.

  Material and Methods: In this retrospective study, 55 patients who were treated with mandibular overdentures retained by splinted implants from 1998 to 2004 and met the inclusion criteria of the study were selected. Each patient was asked to fill out a questionnaire to evaluate his/her general satisfaction with the implant prostheses and other aspects of satisfaction such as comfort, aesthetic, function, and hygiene. Data were analyzed using a marginal model and the generalized estimating equations methodology to assess the relationship between the scores and the patients, demographic and past prosthetic histories. Significance was accepted at 5% and expressed as P values and odds ratio (OR).

  Results: Gender had significant correlation with comfort (P<.0001). Years of being edentulous prior to implant/prosthetic treatment had direct effects on the general satisfaction and satisfaction of comfort (P<.01). One extra denture used before implant treatment resulted in less comfort (P<.01) and poorer function (P<.001). Elders were more satisfied with aesthetic (OR=0.96) and comfort (OR=2.96). Number of adjustment appointments had a positive correlation with comfort (P<.001) and negative correlation with satisfaction of aesthetic (P<.001).

  Conclusion: The results of this study demonstrated that satisfaction was correlated with age, gender, and past prosthetic history in the patients rehabilitated with the implant-supported overdentures.


  (Clinical Implant Dentistry and related Research Journal)

نفرات برتر مقاله پژوهشی پریودانتیکس

.

مقاله پژوهشی برتر پریودانتیکس

Culture of human gingival fibroblasts on a biodegradable scaffold and evaluation of its effect on attached gingiva:a randomized, controlled pilot study  

  Mohammad Mohammadi1 , Mohammad Ali Shokrgozar , Rasool Mofid .

  1- Department of Periodontics, Dental School, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran.

 Abstract

  BACKGROUND: An adequate width of attached gingiva is necessary to maintain healthy periodontium, especially in orthodontics or restorative treatments in periodontics. The purpose of this study was to evaluate the width of attached gingiva after clinical application of a cultured gingival graft compared to a periosteal fenestration technique.

  METHODS: This study was conducted on nine patients (18 sites) with insufficient attached gingiva adjacent to at least two teeth in contralateral quadrants of the same jaw. A small portion (approximately 3 × 2 × 1 mm) of attached gingiva (epithelial + connective tissue) was removed with a surgical blade. After culture of gingival fibroblasts, 2 × 10(5) cells in 250 ML nutritional medium were added to 250 ML collagen gel. One tooth in each patient was randomized to receive a periosteal fenestration technique for gingival augmentation (control) or a tissue-engineered mucosal graft (test). Clinical parameters measured at baseline and 3 months included width of keratinized tissue, probing depth, and width of attached gingiva.

  RESULTS: An increased amount of keratinized tissue was seen at all treated sites after 3 months. The mean increased amount of attached gingiva was 2.8 mm at test sites and 2 mm at control sites; this difference was significant (P < 0.05).

  CONCLUSION: Based on the results of this investigation, the tissue-engineered mucosal graft is safe and capable of generating keratinized tissue.


  (J Periodontol 2007; 78:1897-1903)


     

نفرات برتر مقاله پژوهشی دندانپزشکی ترمیمی

.

مقاله پژوهشی برتر دندانپزشکی ترمیمی

  بررسی آلودگی باکتریایی چهار ماده پرمصرف در دندانپزشکی


  نویسندگان : دکتر مریم قوام1 - مرضیه علیقلی

    1- دانشیار گروه آموزشی ترمیمی دانشکده و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران.

  چکیده

  یکی از مواردی که می‌تواند امکان انتقال عفونت به بیماران، دندانپزشکان و پرسنل شاغل در مطب را ایجاد نماید، آلودگی وسایل و ابزاری است که با آن خدمات دندانپزشکی ارائه می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی باکتریایی چهار ماده مصرفی دندانپزشکی است.

  در این مطالعه توصیفی تحلیلی مواد تهیه شده (به صورت کور) بدون ایجاد آلودگی در آزمایشگاه میکروب شناسی مورد آزمایش قرار گرفت. از محیط تیوگلیکولات سدیم (جهت باکتری‌های بی‌هوازی) و تریپتی کیس سوی براث (جهت باکتری‌های هوازی) در دمای 35 درجه سانتی‌گراد استفاده شد. کلیه محیطها روزانه جهت مشاهده کدورت ناشی از رشد بررسی می‌شدند. برای شناسایی باکتری ها از آزمایشات میکروسکپیک و کشت استفاده شد.

  پودرهای پامیس آلودگی به استافیلوکوک کوآگولاز منفی، انتروکوکوس فکالیس و گونه‌هایی از باسیل و دیفتروئید نشان داد. برخی ازخمیرهای پروفیلاکسی به دیفتروئید واستافیلوکوک کو آگولاز منفی و میکرو کوکوس روزئوس آلودگی داشتند. وج های چوبی مورد بررسی فقط یک مورد تجاری آلودگی به استافیلوکوک، دیفتروئید و باسیل داشت. پودر های زینک اکساید آلودگی نداشتند. آلودگی به میکروب های بی هوازی مشاهده نشد.

  در نتیجه در برخی نمونه های بررسی شده آلودگی باکتریال دیده شد، که البته در شرایط عادی بیماری زا نیستند.


  (مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان، دوره 18،شماره3،پاییز 1385. صفحات 84-91)

نفرات برتر مقاله پژوهشی جراحی دهان و فک و صورت

.

مقاله پژوهشی برتر جراحی دهان و فک و صورت

  Implantation of Octacalcium Phosphate Stimulates both Chondrogenesis and Osteogenesis in the Tibia, but Only Osteogenesis in the Rat Mandible


  Fereydon Sargolzaei Aval1, Mohammad Reza Arab, Aligholi Sobhani, Gholamhossein Sargazi

    1- Assistant Professor, Department of Anatomy, School of Medicine, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran.

 

 

  Abstract

  Statement of problem: It is not known whether endochondral and intramembranous bones have distinct biological characteristics. Octacalcium Phosphate (OCP), a hydroxyapatite precursor, has been reported to stimulate bone formation after being implanted in parietal bone defects of rats.

Purpose: The present study was designed to investigate the response of endochondral and intramembranous bones to OCP implantation and to compare their biological characteristics

 Materials and Methods: Full-thickness standardized trephine defects were made in rat tibiae and mandibles and synthetic OCP was implanted into the defects. The biologic response was examined histologically to identify bone and cartilage formation.

  Results: Both chondrogenesis and osteogenesis were initiated in the tibia, 1 week after implantation of OCP and most of the cartilage was replaced by bone at week 2. However, the mandible only showed osteogenesis in response to OCP implantation at week 2, and no cartilage formation was associated with the osteogenesis.

  Conclusions: According to the results obtained in the present study, endochondral and intramembranous bones exhibit different biological responses to OCP implantation in rats .


Journal of Dentistry of Tehran University of Medical Sciences, 2006;3(3):122-128.

  

نفرات برتر مقاله پژوهشی رادیولوژی دهان و فک و صورت

.

  مقاله پژوهشی برتر رادیولوژی دهان و فک و صورت

  مقایسه دقت رادیوگرافی واترز با CT اسکن در تشخیص شکستگیهای ناحیه Midface


 

  نویسندگان : دکتر مهرداد پنج نوش1 ـ دکتر غلامرضا شیرانی ـ دکتر پروانه جزء قنبری

   1- استادیار گروه آ موزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران.

 

  چکیده

  در سالهای اخیر با توجه به افزایش میزان تصادفات و تروماهای وارده به ناحیه فک و صورت، استفاده از CT اسکن عنوان جایگزین یا همراه رادیوگرافی معمولی افزایش یافته است، بنابراین توانایی های رادیوگرافی های متداول مانند واترز در تشخیص شکستگیها مورد سؤال است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دقت تشخیصی و تکرار پذیری رادیوگرافی واترز با CT اسکن در تشخیص شکستگیهای midface انجام شد.

  در این مطالعه بررسی تست ها 42 بیمار ترومایی که با تشخیص شکستگی midface ، در بخش جراحی فک و صورت بیمارستان شریعتی بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. رادیوگرافی واترز و CT اسکن این بیماران به طور جداگانه توسط یک رادیولوژیست فک و صورت و یک جراح فک و صورت تفسیر شد، سپس حساسیت، ویژگی و تکرار پذیری رادیوگرافی واترز در آشکار نمودن شکستگی ناحیه midface با استفاده از آزمون آماری Cohen's Kappa ارزیابی گردید.

  حساسیت و ویژگی رادیوگرافی واترز در تشخیص شکستگی midface توسط رادیولوژیست به ترتیب 79/31 و 35/95 ٪ و توسط جراح به ترتیب 59/29 ٪ و 75/93 ٪ بود. بالاترین درصد تکرار پذیری تشخیص شکستگی midface با استفاده از CT اسکن و رادیوگرافی واترز توسط رادیولوژیست 67/66 ٪ مربوط به شکستگی بینی و توسط جراح 33/58 ٪ مربوط به تنه زایگوما بود. بالاترین میزان توافق تشخیص شکستگی midface بین جراح و رادیولوژیست با استفاده از CT اسکن در قوس زایگوما (95/78 ٪ ) و با استفاده از رادیوگرافی واترز در شکستگی بینی (5/62 ٪ ) بود.

  طبق نتایج این مطالعه، رادیوگرافی واترز برای تشخیص شکستگیهای دیواره لترال اوربیت، لبه تحتانی و کف اوربیت، قوس گونه، درز فرونتو زایگوما، درز زایگوماتیکو ماگزیلا، دیواره لترال سینوس ماگزیلا و Lefort II ، از توان نسبتاً خوبی برخوردار است، ولی برای تشخیص شکستگیهای دیواره داخلی اوربیت، دیواره قدامی، خلفی و داخلی سینوس ماگزیلا قدرت کافی نداشته و باید از رادیوگرافی های معمولی دیگر یا CT اسکن به عنوان مکمل تشخیصی استفاده شود.


  (مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دوره19 ، شماره 3 ، پاییز 1385 )

 

 

 

نفرات برتر مقاله پژوهشی دندانپزشکی کودکان

.

مقاله پژوهشی برتر دندانپزشکی کودکان

  بررسی تاثیر میزان بالای فلوراید آب آشامیدنی بر هوش کودکان


  نویسندگان : دکتر بهمن سراج1 ـ دکتر مهدی شهرابی ـ دکتر محمد فلاح زاده ـ دکتر فرناز فلاح زاده ـ دکترنسرین آخوندی

  1- استادیار گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی و عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران.

 

  چکیده

  زمینه و هدف : در زمینه رابطه هوش و فلوراید آب مطالعاتی انجام گرفته است. مطالعات انسانی به صورت محدود و مطالعات حیوانی تاثیر فلوراید بالا را بر اختلالات تکامل و فانکشال سیستم عصبی مرکزی نشان داده اند. با وجود مشاهده اثرات زیان آور فلوراید بر روی هوش، فرضیات درباره ماهیت این رابطه هنوز در مرحله آزمون می باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ارتباط بهره هوشی در کودکان 7-11 ساله با میزان فلوراید آب اشامیدنی مورد مصرف آنها، انجام شد.

  روش بررسی : در این مطالعه مقطعی، بهره هوشی در 41 کودک از روستای نجم آباد دارای فلوراید ( ppm ) mg/1 4/0 در آب آشامیدنی، با استفاده از آزمون ریون اندازه گیری شد. تاریخچه بیماری سیستم عصبی مرکزی، ضربه سر، وزن تولد ( kg 5/2 > یا kg 5/2 < )، تاریخچه سکونت، سن وجنس کودکان و اطلاعات مربوط به وضعیت خانوادگی با استفاده از پرسشنامه ای که توسط والدین کودکان کامل گردید، مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از آزمون Chi-Square با 05/0 < p به عنوان سطح معنی داری تجزیه و تحلیل شد.

  یافته ها : در روستای نجم آباد با میزان فلوراید بالا، میانگین بهره هوشی به صورت معنی داری کمتر از روستای زویار با فلوراید آب آشامیدنی پایین بود(025/0 = p ).

  نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد، اگر کودکان در معرض سطوح بالای فلوراید قرار گیرند، خطر نقص در تکامل هوشی آنها وجود دارد.

  


  (مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دوره 19 ، شماره 2 ، تابستان 1385)

نفرات برتر مقاله پژوهشی مواد دندانی

.

مقاله پژوهشی برتر گروه مواد دندانی

Shrinkage strain-rates of dental resin-monomer and composite systems


  Mohammad Atai1, David C. Watts, Zahra Atai.

 

 Abstract

 The purpose of this study was to investigate the shrinkage strain rate of different monomers, which are commonly used in dental composites and the effect of monomer functionality and molecular mass on the rate. Bis-GMA, TEGDMA, UDMA, MMA, HEMA, HPMA and different ratios of Bis-GMA/TEGDMA were mixed with Camphorquinone and Dimethyl aminoethyle methacrylate as initiator system. The shrinkage strain of the samples photopolymerised at Ca. 550 mW/cm2 and 23 degrees C was measured using the bonded-disk technique of Watts and Cash (Meas. Sci. Technol. 2 (1991) 788-794), and initial shrinkage-strain rates were obtained by numerical differentiation. Shrinkage-strain rates rose rapidly to a maximum, and then fell rapidly upon vitrification. Strain and initial strain rate were dependent upon monomer functionality, molecular mass and viscosity. Strain rates were correlated with Bis-GMA in Bis-GMA/TEGDMA mixtures up to 75-80 w/w%, due to the higher molecular mass of Bis-GMA affecting termination reactions, and then decreased due to its higher viscosity affecting propagation reactions. Monofunctional monomers exhibited lower rates. UDMA, a difunctional monomer of medium viscosity, showed the highest shrinkage strain rate (P < 0.05). Shrinkage strain rate, related to polymerization rate, is an important factor affecting the biomechanics and marginal integrity of composites cured in dental cavities. This study shows how this is related to monomer molecular structure and viscosity.

The results are significant for the production, optimization and clinical application of dental composite restoratives.


  Biomaterials. 2005 Aug;26(24):5015-20.

 

 

  

نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی اندودانتیکس

.

پایان نامه دوره تخصصی اندودانتیکس

مقایسه میزان ریزنشت 8 ماده پرکننده انتهای ریشه با استفاده از دو روش نفوذ باکتری و رنگ


  استاد راهنما : دکتر محمدجعفر اقبال

  نگارش : دکتر مجید کاظم

  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 449

 

 

  چکیده

  برقراری سیل مناسب اپیکالی یکی از مهمترین عوامل در موفقیت درمان جراحی های ریشه دندان می باشد. قطع انتهای ریشه آماده و پرکردن حفره انتهای ریشه توسط مواد پرکننده یکی از روشها برای رسیدن به سیل اپیکال کانال می باشد.

  انتخاب ماده رتروفیل مناسب در موفقیت درمان بسیار اهمیت دارد، یکی از خواص مهم مواد مورد استفاده خاصیت سیل کنندگی آنها می باشد. در این مطالعه 8 ماده مورد استفاده را از لحاظ این خاصیت با دو روش نفوذ باکتری و رنگ مقایسه شد.

  102 دندان تک ریشه و تک کانال با ریشه سالم (بدون پوسیدگی ـ تحلیل و ترک) و بدون انحنا به صورت تصادفی در 8 گروه 12 تایی آزمایش و 2 گروه 3 تایی کنترل مثبت و منفی قرار گرفتند. بعد از قطع تاج از نزدیک CEJ کانال دندانها با روش Step back و تا شماره 40آماده شدند و سپس با روش تـراکم جانبی با استفاده از گوتا پـرکا و سیلر AH 26 پر شدند. mm 3 انتهای ریشـه به طور عمود بر محور طولی دندان قطع و حفره رتروفیل به عمق mm 3 آماده گـردید. هر گروه با ماده خاص خود پر شدند : آمالگام، IRM گلاس آینومر، سیمان پرتلند تایپ دو، Root MTA ، Pro Root MTA خاکستری و سفید و سیمان CEM .

  این پژوهش در یک دوره هفتاد روزه برای نفوذ باکتری انتروکک فکالیس و بعد نفوذ رنگ متیلن بلو 1 ٪ طی 72 ساعت انجام شد و نتایج ثبت و تحلیل آماری شد.

  در مقایسه ریزنشت باکتری گروههای مختلف بعد از هفتاد روز تفاوت معنی دار آماری تنها بین MTA خاکستری با کمترین ریزنشت (3/58 ٪ ) با گروههای آمالگام، سمان پرتلند، CEM و GL با بیشترین ریزنشت (100 ٪ ) دیده شد. در مقایسه ریزنشت رنگ تفاوت معنی دار آمـاری تنها بین MTA خاکستـری با کمترین میـزان نفوذ رنگ ( mm 42/0) با IRM ( mm 85/1) و آمالگـام ( mm 98/1) با بیشترین میزان نفوذ رنگ دیده شد. همچنین مشخص شد بین نتایج ریزنشت رنگ و ریزنشت باکتری توافق ضعیفی وجود دارد. (25/31 ٪ ). بنابراین به نظر می رسد، توافق ضعیفی بین نتایج ریزنشت باکتری و رنگ وجود دارد.

نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی بیماریهای دهان

.

پایان نامه دوره تخصصی بیماریهای دهان

بررسی ارزش تشخیصی روش نمونه برداری brush biopsy در تشخیص زودهنگام ضایعات پیش بدخیم و بدخیم اپی تلیوم مخاط دهان


  اساتید راهنما : دکتر زهرا دلاوریان ـ دکتر نوشین محتشم

  نگارش : دکتر پگاه مسنن مظفری

  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، شماره پایان نامه: 329

 

  چکیده

  از آنجا که تشخیص زودهنگام ضایعات پیش بدخیم و بدخیم اپی تلیوم مخاط دهان در پیش آگهی آن تاثیر بسزایی دارد و روشهای کمک تشخیصی نقش مؤثری در این روند دارند مطالعه حاضر به منظور تعیین ارزش تشخیصی brush biopsy اصلاح شده انجام گردید.

  25 بیمار مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی و بیمارستانهای قائم(عج) و امام رضا(ع) و امید، دارای 26 ضایعه پیش بدخیم و بدخیم دهانی (لیکن پلان، لکوپلاکیا، کارسینوم سلول سنگفرشی، وروکوزکارسینوما) به طور همزمان مورد brush biopsy اصلاح شده (بر مبنای مایع) و brush biopsy قرار گرفتند. حساسیت، اختصاصیت، ارزش اخباری مثبت و منفی برای brush biopsy اصلاح شده و هیستوپاتولوژی در تعیین دیسپلازی/بدخیمی و میزان انطباق تشخیص بالینی ضایعه با هیستوپاتولوژی از آزمون های X2 و آزمون دقیق فیشر استفاده گردید.

  حساسیت، اختصاصیت، ارزش اخباری مثبت و منفی برای brush biopsy اصلاح شده بع ترتیب 8/88 ٪ ، 100 ٪ ، 100 ٪ و 80 ٪ به دست آمد. در تعیین دیسپلازی/ بدخیمی، brush biopsy اصلاح شده با هیستوپاتولوژی در 3/92 ٪ = 26/24 موارد، بالین با هیستوپاتولوژی در 9/76 ٪ =26/20 موارد و هر سه روش در 2/69 ٪ =26/18 موارد انطباق داشتند. تشخیص بالینی ضایعه در 4/88 ٪ =26/23 موارد با هیستوپاتولوژی منطبق بود.

  نتایج این مطالعه نشان داد که brush biopsy اصلاح شده در حدود 89 ٪ موارد قادر به تشخیص ضایعات اپی تلیالی دارای دیسپـلازی/ بدخیمی می باشد (حساسیت 8/88 ٪ ) اما به جهت مشاهده نشدن موارد مثبت کـاذب ( اختصاصیت 100 ٪ ) brush biopsy اصلاح شده در شناسایی افراد سالم بدون دیسپلازی/بدخیمی در جمعیت بیمار بسیار موفق می باشد.

نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی پاتولوژی فک و دهان

.

پایان نامه دوره تخصصی پاتولوژی فک و دهان

بررسی ایمونوهیستوشیمیایی اکسپرشن CD105 (اندوگلین) در ژانت سل گرانولومای محیطی و ژانت سل گرانولومای مرکزی فک و حفره دهان


  اساتید راهنما : دکتر فرشته بقایی نائینی ـ دکتر مریم خلیلی

  نگارش : دکتر معصومه زرگران

  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره پایان نامه: 573

 

 

  چکیده

  ژانت سل گرانولومای محیطی ( PGCG ) و ژانت سل گرانولومای مرکزی ( CGCG ) دو ضایعه پاتولوژیک با نمای میکروسکوپی شبیه به هم هستند. هدف از این مطالعه ارزیابی اکسپرشن CD105 با استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی و شمارش MVD در ژانت سل گرانولومای محیطی و ژانت سل گرانولومای مرکزی فک و حفره دهان بود.

  در این مطالعه توصیفی تعداد 60 عدد بلوک پارافینی، از هر ضایعه 30نمونه ، از آرشیو بخش پاتولوژی انتخاب شد و مقاطع 4 میکرونی تهیه شده به روش ایمونوهیستوشیمی با CD105 (اندوگلین) رنگ آمیزی شدند. تراکم عروق خونی کوچک ( MVD )، با شمارش عروق در نواحی ای که بیشترین واسکولاریتی را داشتند ( HOT SPOT ) با استفاده از میکروسکوپ نوری در بزرگنمایی 400× ارزیابی شد.

  تمامی نمونـه های CGCG و PGCG با آنتی بادی CD105 – anti واکنش نشـان دادند. بین اکسپـرشن CD105 و جنس (460/0 = PPGCG ، 625/0 = PCGCG ) رابطه آماری معنی دار مشاهده نشد. اکسپـرشن CD105 بین گروه CGCG و PGCG تفاوت معنی داری نداشت (390/0= P ). همچنین در گروه PGCG ، اکسپرشن CD105 بین استرومای پشتیبان محیطی ضایعه و تـوده مرکـزی آن تفاوت معنی داری نشان نداد(402/0 = P ). در گـروه CGCG نیز بین اکسپـرشن CD105 و وجود علائم (317/0 = P ) یا پرفوراسیون استخوان کورتیکال (434/0 = P ) ارتباط آماری معنی دار وجود نداشت.

  اکسپرشن CD105 در تمامی نمونه های ضایعات ژانت سل گـرانولومای محیطی و ژانت سل گـرانولومای مرکزی مشاهده شد که می تواند نشانگر عروق خونی نئوفرمه و فرآیند آنژیوژنزیس در آنها باشد. گرچه فاکتورهای متعددی را می توان به عنوان عوامل القاء کننده آنژیوژنزیس در این ضایعات در نظر گرفت، اما یافته های این مطالعه را می توان با توازن بین فاکتورهای مؤثر در پیشبرد رگسازی و عوامل مهارکننده آن توجیه نمود.

نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی پروتزهای دندانی

.

پایان نامه دوره تخصصی پروتزهای دندانی

مقایسه تاثیر ماده Expasyl و نخ آغشته به کلرید آلومینیوم در کنار زدن لثه


 

  اساتید راهنما : دکتر محمود کاظمی ـ دکتر مریم معماریان

  اساتید مشاور : دکتر افشین خورسند ـ دکتر محمد جواد خرازی فرد

  نگارش : دکتر ونوس لران اصفهانی

  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره پایان نامه: 564

 

 

  چکیده

  در موفقیت رستوریشن های ریختگی، ثبت دقیق مارژین های زیر لثه ای بسیار مهم است. در این مطالعه میزان کنار زدن لثه و تحلیل و التهاب لثه بین دو روش استفاده از نخ زیر لثـه آغشته به کلرید آلومینیوم و ماده خمیری شکل Expasyl که حاوی کائولین و کلرید آلومینیوم است مقایسه گردید.

  تعداد 20 نمونه از ده بیمار که نیاز به رستوریشن FPD روی دندانهای مولر یا پرمولر در دو سمت فک خود دارند، انتخاب شدند. پس از انجام تراش شولدر 135 درجه در سمت باکال روی هر دندان در ناحیه ⅓ انسیزالی و میانی دندان یک شیار مرجع به شکل خط افقی به عنوان نشانه روی سطح باکال ایجاد شد. سپس یک قالب سیلیکونی قبل از عمل کنار زدن لثه گرفته شده، برای دندانهای انتخاب شده در یک سمت فک، نخ زیر لثه غوطه ور در کلرید آلومینیوم 15 ٪ و در سمت دیگر عمل کنار زدن لثه با ماده expasyl انجام گردید. پس از برداشت نخ و شستشوی ماده expasyl ، قالبگیری با ماده سیلیکون تراکمی انجام شد. سپس کستها در ناحیه Buccal ridge دندانهای مورد نظر از جهت باکولینگوالی به وسیله دیسک برش داده شده عرض سالکوس به وسیله میکروسکوپ تراولینگ با دقت صدم میلی متر اندازه گیری گـردید. پس از سمان کردن رستوریشن های موقتی از نوع lab.processed با تطابق خوب روی دندانهای مورد نظر، پس از یک، دو و چهار هفته قالبگیری تکرار و پس از تهیه کست، میزان تحلیل لثـه به وسیله اندازه گیری فاصله نقطه مرجع روی دندان تا کرست مارژین لثه جهت ارزیابی تحلیل لثه محاسبه شد. همچنین در فواصل فوق الذکر التهاب لثه نیز از طریق ایندکس لثه ای ( GI ) و بهداشت بیمار توسط پلاک ایندکس ( PI ) کنترل شده و نوع پریودونشیوم نیز از لحاظ thin یا thick بودن مشخص گردید. در روش نخ گذاری میزان کنار زدن لثه بیشتر از روش expasyl بود (001/0 < p ) و در کلیه فواصل زمانی (7، 14 و 28 روز) میزان تحلیل لثه در روش نخ گذاری بیشتر از روش expasyl بود(001/0 < p ). میزان التهاب پس از 7 و 14 روز در گروه نخ گذاری بیشتر از گروه expasyl بود (05/0 < p ) ولی در هفته های بعد در هر دو گروه التهابی مشاهده نشد.

نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی پریودانتیکس

.

پایان نامه دوره تخصصی پریودانتیکس

بررسی مقایسه ای تاثیر جراحی فلپ پریودنتال در یک مرحله با نوع انجام شده آن در چند مرحله در ارتباط با شاخصهای کلینیکی افراد مبتلا به پریودنتیت مهاجم


 

  استاد راهنما : دکتر حمید مقدس

  نگارش : دکتر اتابک کاشفی مهر

  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 443

 

 

  چکیده

  قابلیت جابجایی میکروارگانیسم ها در داخل حفره دهان امکان آلودگی مجدد در نواحی درمان شده توسط میکروارگانیسم های موجود در نواحی درمان نشده را مطرح میسازد. لذا هدف از مطالعه حاضر ارزیابی نتایج کلینیکی حاصله از درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مهاجم، با توجه به نظریه حذف یکباره عفونت از حفره دهان می باشد.

  برای این منظور 20 بیمار مبتلا به پریودنتیت مهاجم موضعی وارد مطالعه شده و به 2 گروه یکسان مورد و شاهد تقسیم بندی گردیدند. در گروه مورد، کل دهان در دو جلسه با فاصله 72 ساعت و در گروه شاهد در 4 جلسه با فواصل یک هفته جراحی شدند. شاخص های کلینیکی ایندکس پلاک و لثه و خونریزی به هنگام پروب کردن و نیز عمق پاکت و سطح چسبندگی، قبل از درمان و 4 و 8 ماه بعد از درمان ثبت شدند.

  نتایج این تحقیق نشان داد که هر دو روش جراحی باعث بهبود شرایط پریودنتال میگردند و شاخص لثه ای و نیز خونریزی به هنگام پروب کردن در هر دو گروه ، 4 و 8 ماه بعد از درمان، ضمن بهبود قابل توجه، تفاوت معنی داری با هم نداشتند.

  نتایج آنالیز داده ها در دندان های تک ریشه نشان داد که سطح چسبندگی در گروه مورد، پس از 8 ماه باز هم کمتر از زمان پیش از درمان بود ولی در گروه شاهد چنین نتیجه ای حاصل نشد، که نشان دهنده ثبات نتایج حاصله می باشد. در دندانهای چند ریشه تغییرات عمق پاکت و نیز سطح چسبندگی ضمن معنی دار بودن در هر دو گروه، در گروه مورد نتایج حاصله برتر و با ثبات تر بود.

  بر مبنای مطالعه کلینیکی انجام شده نشان داده شده که دندانهای تک ریشه علی رغم پایدارتر بودن نتایج حاصله از درمان یک مرحله ای نسبت به روش چند مرحله ای مقادیر کلینیکی ثبت شده با هم اختلاف معنی داری نداشتند حال آنکه این اختلاف در دندانهای چند ریشه ای دارای تفاوت معنی دار با گروه درمان شده به روش چند مرحله ای بودند.

نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی دندانپزشکی ترمیمی

.

پایان نامه دوره تخصصی دندانپزشکی ترمیمی

 بررسی اثر افزودن فیلر بر خصوصیات مکانیکی و استحکام باند یک نوع باندینگ مینایی آزمایشی


 

  اساتید راهنما : دکتر مریم معزی زاده – دکتر محمد عطائی

  استاد مشاور : دکتر امیر قاسمی

  نگارش : دکتر لیلا نصیری خانلر

  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 453

 

 

  چکیده

  با وجود استحکام باند خوب بین مینا و کامپوزیت رزین مشکلاتی نظیر پریدگی، تغییر رنگ مارجینال زود هنگام به علت شکست خود لایه ادهزیو می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر افزودن فیلر و درصدهای مختلف آن بر خواص مکانیکی باندینگ مینایی و نیز استحکام باند آن به مینا می باشد.

  در این مطالعه تجربی برای بررسی اثر فیلر و درصدهای مختلف آن، سیستم های چسبنده آزمایشی تهیه شدند. سیستمهای چسبنده بر اساس نوع فیلر (ماکرو یا نانو) و درصد فیلر افزوده شده به 9 گروه تقسیم شدند و گروه دهم (هلیوباند) به عنوان شاهد در نظـر گـرفته شد. رزین مورد استفـاده در تمامی گـروههای آزمایشی یکسان و شامل 50 درصد وزنی Bis-GMA و 50 درصد وزنی TEGDMA بود. فیلرها پس از آغشته شدن به سایلن به روش دستی با رزین مخلوط شدند تا ادهزیو ها ساخته شوند.

  برای تمامی گروههای آزمایشی و شاهد 8 نمونه برای هر آزمون خواص مکانیکی در نظر گرفته شد. تستهای مکانیکی شامل استحکام کششی قطری ( DTS ) و استحکام خمشی بود که مطابق استاندارد انجام می شد. مدول الاستیک نمونه ها نیز پس از تست خمش به دست آمد. استحکام باند ریزبرشی نیز با استفاده از دندانهای پر مولر کشیده شده انسان به روش Shimada انجام شد. نتایج به دست آمده تحت آزمون آماری قرار گرفت .( P=0/05 )

  نتایج نشان داد که افزودن فیلر بر استحکام خمشی و DTS و استحکام باند ریزبرشی مؤثر بود، اما بر مدول الاستیک مؤثر نبود. ( P=0/05 )

نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی جراحی دهان و فک و صورت

.

 پایان نامه دوره تخصصی جراحی دهان و فک و صورت

بررسی همبستگی میان غلظت لپتین، IL-6 ، تب و لکوسیتوز در بیماران تحت جراحی ارتوگناتیک مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی طی سالهای 85-1383


  اساتید راهنما : دکتر ماندانا ستاری – دکتر حسین بهنیا

  نگارش : دکتر علی پیمانی

  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 420

 

  چکیده

  جراحی ارتوگناتیک برای درمان دفرمیتی های دنتوفاسیال به کار می رود. بعد از هر جراحی، میزان سایتوکایین ها بالا می رود. این سایتوکایین ها مانند IL-6 در فاز حاد دخالت دارند. پس از ترشح سایتوکایین ها تب و لکوسیتوز ایجاد می شود. به علاوه لپتین یک هورمون پروتئینی بوده که اثراتی در فانکشن سیستم ایمنی دارد.

  این مطالعه روی 30 بیمار که کاندید جراحی ارتوگناتیک بودند انجام شد. 5 میلی لیتر خون قبل از عمل و 4 ساعت پس از عمل از بیماران گرفته شد. سپس شمارش لکوسیت انجام و سرم از خون باقیمانده جدا شد. سرم ها در 80- درجه نگه داشته شدند. درجه حرارت بدن 4 ساعت پس از عمل و مدت جراحی نیز مثبت شد.

  از تکنیک ELISA جهت اندازه گیری غلظت IL-6 و لپتین استفاده شد. آنالیزهای آماری به کمک ضریب همبستگی Pearson و Paired T-Test و Multiple Regression انجام شد.

  یافته ها ارتباط معنی دار بین سطح لپتین سرم، IL-6 و لکوسیت قبل و بعد از عمل را نشان داد.

  همچنین ارتباط معنی دار بین سطح IL-6 و طول مدت جراحی وجود داشت ولی ارتباط معنی داری بین سطح لپتین ، IL-6 و لپتین ، تب و IL-6 ، تب وجود نداشت.

  بنابراین مشخص شد که لپتین به عنوان یک پروتئین فاز حاد منفی در جریان التهاب حاد متعاقب جراحی ارتوگناتیک نقش دارد و IL-6 به عنوان سایتوکایین التهابی حاد نقش مهمی در القای پاسخ التهابی پس از عمل دارد.

نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی رادیولوژی دهان و فک و صورت

.

 پایان نامه دوره تخصصی رادیولوژی دهان و فک و صورت

بررسی دقت تشخیصی لیزر Diagnodent و Digital Subtraction در تشخیص ضایعات دمینرالیزه سطح اکلوزال در شرایط In vitro


  استاد راهنما : دکتر مسعود ورشوساز

  اساتید مشاور : دکتر رضا فکر آزاد – دکتر محمد امین توکلی

  نگارش : دکتر احسان موعودی

  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 425

 

  چکیده

  یکی از مهمترین روشهای تشخیص دمینرالیزاسیون و پوسیدگی دندان در مواقعی که حدود 40 درصد فرآیند دمینرالیزاسیون صورت بگیرد، رادیوگرافی می باشد ولی در صورتی که میزان دمینرالیزلسیون ناچیز باشد رادیوگرافی قادر به نشان دادن این ضایعات نمی باشد. اخیراً لیزر Diagnodent به منظور بهبود توان تشخیصی ضایعات پوسیدگی اکلوزال به کار گرفته شده است.

  هدف از این مطالعه تعیین دقت تشخیص روش Digital subtraction و لیزر Diagnodent در تشخیص ضایعات دمینرالیزه سطح اکلوزال دندان می باشد.

  در این مطالعه از 50 پره مولر کشیده شده سالم انسان استفاده شده است. دندانها به دو گروه 25 تایی گروه A ، B تقسیم شدند. ابتدا از هر دو گروه A و B رادیوگرافی دیجیتال تهیه و لیزر Diagnodent تابانده شد، سپس در نیمی از آنها یعنی گروه A یک ضایعه دمینرالیزه مینایی توسط اسید (8/4 = PH ) ایجاد شد، گروه A و B با هم مخلوط و یکبار دیگر رادیوگرافی دیجیتال تهیه و لیزر Diagnodent تابانده شد. تصاویر دیجیتال مرجع از تصاویر دیجیتال بعدی Substract شدند و همچنین کلیه اعداد به دست آمده توسط لیزر Diagnodent در مرحله اول و دوم یادداشت شدند. برش هیستولوژیک به منظور بررسی دمینرالیزاسیون صورت گرفت.

  در روش Digital subtraction میانگین Gray scale در گروه دکلسیفیه 06/11 ± 28/132 و در گروه دیگر 53/1 ± 66/132 بود که با هم اختلاف آماری معنی داری را نشان نمی دادند.

  بر اساس نقاط برش 129 تا 136 منحنی Roc مناسب به صورت 98/0 + ( x ) Ln 5/0= y با سطح زیر منحنی 4912/0 تعریف شده بیشترین دقت تشخیص در نقاط برش 130 و 136 (2/52 ٪ ) دیده شد.

  در لیزر Diagnodent خصوصیات تشخیص نقاط برش 23 تا 49 نشان داده شده با در نظر گرفتن نقاط 33 تا 43 منحنی Roc مناسب ( Fitted cure ) به صورت 91/0 + ( x ) Ln 5/0 = y تعریف شد و سطح زیر منحنی 4212/0 بود بیشترین حساسیت در نقاط برش 36 به پایین دیده شد، بالاترین صحت ( Accurancy ) تشخیصی نیز در نقاط 34 تا 36 وجود داشت. (6/69 ٪ )

  مطابق یافته ها در مطالعه حاضر و برای تشخیص پوسیدگیهای اولیه سطح اکلوزال هیچ یک از روشهای Digital subtraction و لیزر Diagnodent در شرایط in vitro مناسب نمی باشند و نمی توانند به تنهایی برای تشخیص ضایعات پوسیدگی اولیه سطح اکلوزال به کار روند ولی لیزر Diagnodent به دلیل حساسیت بالایی که دارد برای غربالگری پوسیدگی های سطح اکلوزال مناسب می باشد.

نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری ارتودانتیکس

.

 پایان نامه دوره دکتری ارتودانتیکس

بررسی اثرات لیزر کم توان Ga-As (گالیم ـ آرسناید) بر فعالیت کندروبلاستیک و اوستئوبلاستیک سر کندیل Rat


  استاد راهنما : دکتر مسعود سیفی

  استاد مشاور : دکتر فاطمه مشهدی عباس

  نگارش : دکتر آرزو مغزی

  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 2620

 

 

  چکیده

  مطالعات مختلف تسریع remodeling و افزایش ترمیم بافت سخت به دنبال تابش لیزر کم توان را گزارش کرده اند هر چند که مکانیسم آن دقیقاً شناسایی نشده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر لیزر کم توان Ga-As (گالیم ـ آرسناید) برفعالیت کندروبلاستیک و اوستئوبلاستیک سر کندیل rat صورت گرفت.

  مطالعه به صورت تجربی مداخله ای بر روی 54 rat نر، با میانگین وزنی gr 70 انجام شد. Rat ها به صورت تصادفی به سه گروه 1 (شاهد) بدون تابش لیزر، گروه 2 (تابش در دو سمت چپ و راست در ناحیه قدامی – تحتانی سوراخ گوش) و گروه 3 (تابش در دو سمت راست همان منطقه) تقسیم شدند. Rat ها قبل از تابش با کتـامین ( kg / mg 04/0 ) بی هوش و تحت تابش لیزر کم توان Ga-As (گالیم ـ آرسناید) با طول موج = 860 نانومتر در روزهای صفر،8،6،4،2 به مدت 2 دقیقه قرار گرفته و پس از 50 روز استراحت مجدداً در روزهای 60 ،62 ،64 ،66 و68 تابش تکرار شد. در روز 120 نمونه ها sacrifice شدند. مندیبل حیوانات جدا، طول هر نیمه مندیبل از خلفی ترین ناحیه کندیل تا منتون ( Menton ) مندیبل توسط کولیس اندازه گیری شد. به منظور انجام بررسی های پاتولوژیک، کندیل ها جدا و تحت رنگ آمیزی روتین E & H قرار گرفتند. در روزهای صفر، 60 و 120 طول نیمه چپ و راست مندیبل از روی بافت نرم، از تحتانی ترین ناحیه سوراخ گوش تا نقطه میانی بین ثنایاهای مندیبل توسط کولیس اندازه گیری و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس سه عاملی و آزمون مقایسه های متعدد Tukey تجزیه و تحلیل شدند.

  آنالیز بافت نرم نشان داد طول نیمه های مندیبل در گروه شاهد 3470/28 ، در گروه تابش لیزر در دو سمت 6655/28 و در گروه تابش لیزر در سمت راست 3564/29 میلی متر بود. همچنین طول نیمه های مندیبل در زمان صفر تابش 2342/27، در 60روز 9263/28 و در 120 روز 2684/30 میلی متر بود. آزمون آنالیز واریانس نشان داد تابش لیزر، زمان و اثر متقابل این دو متغیر تاثیر معنی داری بر طول نیمه های مندیبل در آنالیز بافت نرم داشته است (0001/0 < P ، 0001/0 < P و 001/0 < P ). طول مندیبل در آنالیز بافت سخت در گروه شاهد 8182/21، در گروه تابش لیزر در دو سمت 8450/23 میلی متر و در گروه تابش لیزر در سمت راست 5154/24 میلی متر بود. آنالیز واریانس دو طرفه فقط اثر تابش لیزر بر طول نیمه های مندیبل را معنی دار نشان داد (0001/0 < P ). یافته های پاتولوژی نیز نتایج آنالیز بافت سخت و نرم را تایید کرد.

  بنابر این به نظر میرسد تابش لیزر کم توان Ga-As (گالیم ـ آرسناید) تاثیر معنی داری در افزایش طول نیمه های مندیبل در rat داشته است. بیشترین میزان افزایش در زمان 120 روز مشاهده گردید. با توجه به نتایج مثبت استفاده از لیزر کم توان و در صورت تایید سایر نتایج می توان از این لیزر در درمان ناهنجاری های class II استفاده کرد.

بایگانی مطالب:

همکاران اجرایی
کمیته های تخصصی داروان
هیئت مرکزی داوران
هیئت اجرایی
نفرات برتر نوآوری و اختراع
نفرات برتر کتب ترجمه شده
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری دنانپزشکی کودکان
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری رادیولوژی دهان و فک و صورت
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری جراحی دهان و فک و صورت
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری دندانپزشکی ترمیمی
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری پریودانتیکس
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری پروتزهای دندانی
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری پاتولوژی فک و دهان
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری بیماریهای دهان
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری ارتودانتیکس
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی رادیولوژی دهان و فک و صورت
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی جراحی دهان و فک و صورت
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی دندانپزشکی ترمیمی
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی پریودانتیکس
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی پروتزهای دندانی

مطالب کدام بخش سایت بیشتر مورد نیاز شماست؟
پرسش و پاسخ
جشنواره شهید هدایت
کلینیک تخصصی دندانپزشکی
مجله علمی
نمایشگاه کتاب
نمایشگاه مواد و تجهیزات دندانپزشکی
نیازمندیها
   
:. کل کاربران ثبت شده: 173
:. کاربران حاضر در وبگاه: 0
:. میهمانان در حال بازدید: 170
:. تمام بازدید‌ها: 12682206
:. بازدید 24 ساعت قبل: 5846

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به جامعه اسلامی دندانپزشکان می باشد.

صفحه اصلی | درباره ما | ارتباط با ما | نقشه سایت

Created in : 0.05 seconds with 98 queries by YEKTAWEB