مقایسه آثار سایتوتوکسیک و التهابی چهار عامل اتصال دهنده بر سلولهای فیبروبلاست L929 موش
اساتید راهنما : دکتر زهرا جابر انصاری – دکتر ماندانا ستاری نگارش : دکترآناهیتا ترابی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خلاصه ماده پوشاننده ،جهت عمل پوشش مستقیم پالپی باید از سازگاری بافتی بالایی برخوردار بوده و برای بافتهای مجاور محرک نباشد، در غیر این صورت خود می تواند عاملی برای جلوگیری از موفقیت درمان محسوب شود. هدف از انجام این تحقیق مقایسه اثرات سایتوتوکسیسیته و التهابی چهار عامل اتصال عاجی iBond ، Excite ، One Step Plus و SE Bond بر سلول فیبروبلاست L929 موش می باشد. دلیل انتخاب این رده سلولی شباهت به مدل انسانی و دسترسی آسان آنها می باشد. در این مطالعه که به روش تجربی انجام شد، پس از کشت و پاساژ سلول های مورد نظر و اثر دادن این مواد بر روی این سلولها ، میزان سایتوتوکسیسیته برای سلول های ذکر شده در مقاطع زمانی 1، 24 و 148 ساعت پس از کشت ، با روش MTT محـاسبه گـردید. همچنین تـا ٔ ثیر مواد مورد مطالـعه در میـزان تولـید IL6 پس از گـذشت 24 ساعت تـوسط ELISA ( Enzyme linked immunosorbent assay ) مورد ارزیابی قرار گرفت . اطلاعات بدست آمده توسط آزمون های آماری Kruskal Wallis و Mann whitney-U آنالیز شد. یافته های بدست آمده حاکی از آن بودند که بین گروههای مورد مطالعه از نظر سایتوتوکسیسیته پس از گذشت 1 ساعت و 24 ساعت اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (به ترتیب 001/0 p= و 029/0 p= )ولی پس از گذشت 7 روز هیچ اختلاف آماری معنی داری بین گروههای مطالعه مشاهده نشد. همچنین در میزان تولید IL6 از سلولهای فیبروبلاست بین گروههای مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت ( 063/0 p= ). در این تحقیق مشخص شد که میزان سایتوتوکسیسیته iBond از مواد دیگر مورد آزمایش کمتر می باشد . همه گروهها قادر به القای ترشح IL6 ، از فیبروبلاستها بودند . | 
