واژه تقلید نشانگر مسئولیت است و شخص تقلید کننده، مسئولیت رفتار خویش را بر عهده مُفتی قرار می دهد. پس از آن، مُفتی دو مسئولیت سنگین برعهده دارد : یکی مسئولیت ناشی از تبعیت مقلّدان و دیگری مسئولیت ناشی از قرار گرفتن در موضع سخن گویی از دین خدا. مسئولیت نخست به ضمان او می انجامد. از این رو نمی تواند عوارض منفی یک فتوا و خسارتهای ناشی از آن را برعهده نگیرد. البته او اگر در جایگاه حکمرانی قرار گیرد مسئولیتی مضاعف دارد و باید در برابر اقداماتی که انجام می دهد پاسخگو بوده و عواقب آن را برعهده بگیرد.