زمینه و هدف : از جمله درمانهای دندانپزشکی که برای اغلب دندانپزشکان و حتی متخصصان درمان ریشه می‌تواند استرس آور باشد، درمانهای اندودنتیک است. این مطالعه با هدف مقایسه میزان استرس حین مراحل درمان ریشه دندان بین متخصصان اندودنتیکس، دستیاران تخصصی این رشته و دانشجویان دوره عمومی دندانپزشکی می‌باشد.

 روش بررسی: در این مطالعه پس رویدادی سه گروه: شامل متخصصان به تعداد 36 نفر، دستیاران 41 نفر و دانشجویان 47 نفر به شیوه در دسترس نمونه ‌ گیری شدند . پرسشنامه 48 سؤالی با مقیاس پاسخ گویی پنج درجه (یک تا پنج) بر مبنای مصاحبه آماده گردید. این پرسشنامه ‌ ها توسط شرکت کنندگان در این مطالعه ب ه صورت خود گزارشی دهی تکمیل شد. داده ‌ های پژوهش از طریق آزمون های چند متغیری ( MANOVA-Multivariate analysis of variance ) و آزمون تعقیبی شفه ( Scheffe’s post - hoc test (pair-wise تحلیل شد .

 یافته‌ها: استرس دانشجویان در تمام مراحل به جز استرس ناشی از تزریق بی حسی و لیدوکائین از متخصصان و دستیاران بالاتر است . در استرس ناشی از بی حسی تزریق بلاک فک پایین و تزریق ماده بی حسی لیدوکائین بین سه گروه پژوهش تفاوت معنادار وجود دارد. سطح استرس متخصصان در این حوزه از دانشجویان و دستیاران بالاتر است . پر استرس ترین فعالیت بین سه گروه پژوهش پر کردن کانال و سپس پر کردن دندانهای مولر و تهیه حفره دسترسی دندانهای مولر بالا و تهیه گرافی نهایی عنوان شد .

 نتیجه‌گیری: استرس دانشجویان در تمام مراحل درمان ریشه به جز استرس ناشی از تزریق بی‌حسی و لیدوکائین از متخصصان و دستیاران بالاتر است .

  منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

  متن کامل