زمینه و هدف : با وجود ارزشمند بودن مقدار wit’s در بیماران ارتودنسی برای تعیین رابطه قدامی خلفی فکین، در برخی از بیماران به دلایل متعدد رسم پلن اکلوزال دشوار است و یا شیب آن بسیار تغییر کرده است. در این مطالعه روشی جدید برای ارزیابی روابط قدامی خلفی فکین معرفی می‌شود. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی همبستگی بین این روش و مقدار wit's می‌باشد.

 روش بررسی: این مطالعه بر روی سفالومتری لترال 71 بیمار ارتودنسی از هر سه گروه مال اکلوژن اسکلتی ( ClI ، ClII و ClIII ) انجام شد. عمودی از نقطه A و B بر پلن اکلوزال فانکشنال (اندازه‌گیری wit’s ) و همچنین پلن فرانکفورت رسم شده و فاصله میلی‌متری بین آنها در هر دو مورد اندازه‌گیری گردید. توافق بین wit’s و فاصله AO' و BO' بر پلن فرانکفورت ( q ) به وسیله Pearson Correlation test محاسبه شد. روابط همبستگی هر یک از این مقادیر با SNA ، SNB ، ANB و Overjet نیز ارزیابی گردید .

 یافته‌ها: رابطه همبستگی بالایی بین اندازه‌گیری با استفاده از پلن فرانکفورت و wit’s به دست آمد، (82/0= r ). هر دو روش ارتباط آماری معنی‌داری را با SNA ، SNB ، ANB و Overjet نشان دادند (05/0 < p ) و بالاترین رابطه همبستگی با زاویه ANB را داشتند .

 نتیجه‌گیری: استفاده از اندازه‌گیری q به اندازه استفاده از روش معمول محاسبه wit’s ارزشمند بوده و در مواردی که تعیین پلن اکلوزال با مشکل مواجه است، این روش می‌تواند جایگزین مناسبی برای اندازه‌گیری wit’s باشد .

  منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

  متن کامل