چکیده

زمینه و هدف: استفاده از پالپ تستر یکی از روش‌هایی است که در ارزیابی حیات پالپ کمک می‌کند. این تست حساسیت تکنیکی بالایی داشته و در صورت عدم استفاده صحیح می‌تواند سبب پاسخ‌های مثبت یا منفی کاذب شود. درخصوص محل مناسب قرار دادن پروب این دستگاه بر دندان‌ها اتفاق‌نظر وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر محل قرارگیری پالپ تستر در پاسخ دندان‌های قدامی بالا بود.
روش بررسی: تعداد 378 دندان (126 سنترال، 126 لترال و 126 کانین) در 67 بیمار داوطلب 20 تا 35 ساله که فرم رضایت‌‌نامه آگاهانه را تکمیل کرده بودند انتخاب شدند. سطوح باکال، لینگوال و لبه انسیزال هر دندان به طور جداگانه توسط پالپ تستر الکتریکی تست شد و پس از ثبت داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و Repeated Measure ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه دندان‌های سنترال نسبت به دندان‌های لترال و کانین به نحو معنی‌داری دارای آستانه حساسیت کمتری بود (001/0>P). همچنین لبه انسیزال در مقایسه با سایر سطوح به نحو معنی‌داری با تحریک کمتری پاسخ ‌داد (008/0=P).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بهترین محل جهت قرار دادن الکترود پالپ تستر در دندان، لبه انسیزال بود.