چکیده

زمینه و هدف : تشخیص ضایعات اولیه اکلوزال نسبت به ضایعاتی که سطوح پروگسیمال و مسطح را درگیر می‌کند دشوارتراست. پوسیدگیهای سطح اکلوزال بایستی با روشهای غیر تهاجمی تشخیص داده شوند. آنالیزهای رادیوگرافیک سطوح اکلوزال در مقایسه با مشاهده بالینی دو برابر حساسیت تشخیصی بیشتری را نشان می‌دهد، با این وجود در مورد قدرت تشخیص پوسیدگی توسط رادیوگرافی دیجیتال و همچنین تا ٔ ثیر قدرت بزرگنمایی درتشخیص ضایعات اختلاف نظر است. به همین جهت هدف از این مطالعه بررسی قدرت گزینه نرم افزاری zoom رادیوگرافی دیجیتال در تشخیص پوسیدگیهای اکلوزال عاجی در مقایسه با رادیوگرافی دیجیتال اصلی می‌باشد.

  روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی ، 86 دندان پرمولر انسانی خارج شده که از نظر بالینی فاقد پوسیدگی بود انتخاب و به صورت جداگانه در شرایط استاندارد توسط دستگاه رادیوگرافی دیجیتال داخل دهانی Cygnus Ritter رادیوگرافی شد و تصویر دیجیتال مربوطه در حافظه دستگاه ذخیره گردید پس از آن تصاویر یک بار به صورت معمول و بار دیگر با تا ٔ ثیر zoom توسط چهار متخصص رادیولوژی فک و صورت مورد مشاهده قرار گرفت، برشهای هیستولوژیک (به ضخامت 5- 6 میکرون) و تهیه لام برای هر نمونه به عنوان Gold standard صورت گرفت و توسط متخصص آسیب شناس فک و دهان مشاهده و وجود یا عدم پوسیدگی عاجی تشخیص داده شد سپس یافته‌های حاصله توسط آزمون نسبتها مورد تحلیلهای آماری قرار گرفت.

  یافته‌ها: بر اساس آنالیزآماری داده‌ها، میزان حساسیت به دست آمده در روش اصلی 54 معادل 7/39%، ویژگی، 137 برابر با 9/65%، ‌ ppv : ارزش پیش‌بینی مثبت، 148 معادل 2/43%، npv : ارزش پیش‌بینی منفی، 215 برابر 6/62% و دقت، 191 معادل 5/55% و در روش Zoom میزان حساسیت ، 71 برابر با 2/52% ویژگی، 143 معادل 8/68%، ppv ، 179 برابر 2/52%، npv ، 236 معادل 8/68% و دقت، 214 برابر 2/62% محاسبه شد.

  نتیجه‌گیری: میزان حساسیت تشخیصی ارزش پیش‌بینی مثبت و ارزش پیش‌بینی منفی و دقت در تصاویر با تا ٔ ثیر گزینه نرم افزاری Zoom از نظر آماری به طور معناداری بالاتر از تصاوی ر اصلی است. اما اختلاف آماری معناداری در ویژگی این دو تصویر مشاهده نشد.

منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

متن کامل