گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
چکیده: (1628 مشاهده)
مقدمه: استخوان کام در بسیاری از موارد به عنوان محل جاگذاری مینیایمپلنت به کار گرفته شده و همزمان ضخامت استخوان کورتیکال کام و بافت نرم آن فاکتورهای اساسی در تعیین موقعیت جایگذاری مینیایمپلنت میباشند. تحقیق حاضر با هدف تعیین مقادیر ضخامت استخوان کورتیکال با استفاده از تصاویر Cone-Beam Computed Tomography (CBCT) انجام شد.
مواد و روشها: در این تحقیق توصیفی-تحلیلی،150 تصویر CBCT از مردان و زنان در دو گروه سنی 40-19 سال و 18-8 سال انتخاب و ارزیابی شدند. ضخامت استخوان کورتیکال در 8 مقطع کرونالی از تصاویر (در فواصل 3 میلیمتری از خلف سوراخ انسیزیو) در نواحی صفر(میدلاین)، 3 و 6 میلیمتری لترالی نسبت به میدلاین کام با استفاده از نرمافزار On Demand 3D اندازهگیری گردید. دادهها در دو جنس و دو گروه سنی با آزمون تی مستقل و در نواحی قدامی، میانی و خلفی کام با آزمون repeated measurement ANOVA مورد مقایسه قرار گرفتند(05/0=α).
یافتهها: میانگین ضخامت استخوان کورتیکال در ناحیهی قدام معادل 28/0±38/1 میلیمتر؛ در ناحیهی میانی برابر 33/0±1/1 میلیمتر و در ناحیهی خلف برابر 43/0±16/1 میلیمتر بود (001/0p<). این ضخامت در 3 میلیمتری میدلاین در مردان به صورت معنیداری بیشتر از زنان (001/0p<)و در گروه سنی 40-19 سال به صورت معنیداری بیشتر از گروه سنی 18-8 سال به دست آمد (03/0p<). تفاوت معنیداری بین دو گروه سنی و جنسی از نظر ضخامت استخوان کورتیکال در روی میدلاین و 6 میلیمتری میدلاین مشاهده نشد.
نتیجهگیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، ناحیهی قدام کام ضخیمترین استخوان کورتیکال را دارد ولی جاگذاری مینیایمپلنتها در ناحیهی خلف نیز به دلیل داشتن ضخامت کافی امکان پذیر می باشد.