روش بررسی: در این مطالعه تجربی از هشتاد دندان پره مولر انسان استفاده شد. نمونه‌ها به طور تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند: گروه1: کامپوزیت Transbond XT (گروه کنترل)، گروه2: سمان RMGI (Fuji II LC) و در گروه 3 و4 به ترتیب مقادیر 5% و 2%، NHA وNZnO به سمان RMGI افزوده شد.پس از باندینگ براکت‌ها به سطح مینای اچ شده، استحکام باند برشی محاسبه گردید. میزان ادهزیو باقیمانده بر سطح مینا بر اساس مقیاس Adhesive Remnant Index (ARI)تعیین شد. از آزمونهای آماریOne-way ANOVA و Kruskal-Wallis جهت آنالیز داده‌ها استفاده شد. 

یافته‌ها: نتایج حاصل از آنالیز One-way ANOVA نشان داد که تفاوت آماری معناداری از لحاظ میزان استحکام باند بین چهار گروه وجود ندارد. (075/0=p)، میانگین استحکام باند در گروه 1-4 به ترتیب 61/4±43/15،34/4±95/14، 65/3±97/17و 59/3±08/17بود. بر اساس آنالیز Kruskal-Wallis تفاوت آماری معناداری در مقیاس ARI بین چهار گروه وجود نداشت. (413/0=p) 

نتیجه‌گیری: تمامی گروهها استحکام باند برشی مشابهی داشتند و افزودن ذرات NZnO وNHA هیچ گونه تأثیر منفی بر استحکام باند برشی سمان RMGI نداشت. در تمامی گروهها پس از شکست باند کمتر از نیمی از ادهزیو روی مینا باقی ماند.