مواد وروش‏ها: برای انجام این مطالعه آزمایشگاهی، بر روی یک دندان پرمولار اول ماگزیلا مارژین چمفر ˚50 (8/0 میلی‏متر) تراشیده شد و 20 بار توسط پلی وینیل سایلوکسان قالب‏گیری شد. سپس مارژین چمفر به شولدر ˚90 با عمق 1میلی‏متر تبدیل شد. پس از قالب‏گیری، دای‏های رزینی تهیه شد. از دای‏های رزینی به منظور تهیه دای استون قالب‏گیری شد. 20 روکش Press و 20 روکش ZirCAD بر روی دای استون‏ها تهیه و روی دای‏های رزینی سمان شد. سپس نمونه‏ ها در دستگاه Universal testing machine تحت فشار قرار گرفتند. داده‏ها توسط آزمون آماری One-way ANOVA بررسی شدند.

یافته ‏ها: میانگین مقاومت به شکست در گروه چمفر ZirCAD، 1426 نیوتن، در گروه شولدر ZirCAD، 3/1361 نیوتن، در گروه چمفر Press، 9/1059 نیوتن و در گروه شولدر Press، 8/1295 نیوتن بود. تفاوت معنی‏داری بین گروه‏ها از نظر مقاومت به شکست مشاهده نشد (095/0P=).

 نتیجه گیری: در صورت پرسلن‏گذاری، طرح ختم تراش بر استحکام فشاری روکش‏های تک واحدی خلفی IPS e.max تاثیری نمی‏گذارد.