گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه کرمانشاه، ایران
چکیده: (1510 مشاهده)
مقدمه: به علت مشکلات دنچرها، امروزه اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت رواج یافتهاند. به رغم موفقیت بالای ایمپلنت، از دست رفتن ایمپلنت هنوز معضل اساسی است. افزایش نیروی وارد بر ایمپلنت فاکتور مهم تحلیل استخوان و از دست رفتن ایمپلنت میباشد. این مطالعه با آنالیز اجزای محدود اوردنچرهایی با سه ایمپلنت، به بررسی بهترین طراحی و ترکیب اتچمنت که باعث حداقل استرس در استخوان آلوئول شود، پرداخته است.
مواد و روشها: در این مطالعه به روش اجزای محدود، مدل هندسی مندیبل به کمک دادههای سی تی اسکن تولید گردید و سه ایمپلنت ITI در میـدلاین و محل دندانهای پـرمولار اول قرار گرفت. کـلیه شرائط با اسـتفاده از نرم افزار اجزای محدود شبیه سازی شد. سه طرح درمان Bar-ball، Bar و Ball جهت ساپورت اوردنچر در نظر گرفته شد. حداکثر تنش فون مایزز در سطح کلیه اتچمنتها و استخوان ساپورت کننده با یکدیگر مقایسه شد و خمش مندیبل نیز در طرحهای مختلف اتچمنت با یکدیگر مقایسه گردید.
یافته ها: بیشترین میزان استرس در استخوان، اطراف گردن ایمپلنت و Threadهای فوقانی بود. اتچمنتهای Ball و Bar-Ball به ترتیب بیشترین و کمترین میزان استرس رانشان دادند. بیشترین میزان استرس در اتچمنت Ball در سیستم Bar-Ball دیده شد و بیشترین میزان حرکت اوردنچر در اتچمنت Bar-Ball مشاهده شد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد، طرح درمان Bar-Ball به بهای کاهش Stability اوردنچر، باعث کاهش انتقال استرس به استخوان اطراف ایمپلنت میشود و طرح درمان Ball به بهای افزایش استرس به استخوان اطراف ایمپلنت باعث افزایش Stability اوردنچر میشود.