مواد و روش‏ها: این مطالعه توصیفی مقطعی، بر روی 143 کودک زیر 6 سال (63 دختر و 80 پسر) مراکز بهزیستی مشهد انجام شد. شیوع و شدت پوسیدگی دندانی (dmft) مورد بررسی قرار گرفت و پرسشنامه ریسک فاکتورهای مرتبط با پوسیدگی تکمیل گردید. نتایج حاصله با استفاده از آزمون‏های کای– دو و من-ویتنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. 

  یافته‏ ها: میزان شیوع پوسیدگی در بین این کودکان ٪۸۱ بود و میانگین dmft، 4/5±1/6 بود، که پوسیدگی (d) بیشترین سهم را دارا بود. متغیر‏هایی که رابطه معنی‏داریبا پوسیدگی دندانی کودکان (dmft)داشتند، شامل سن، مشکلات دوران بارداری، پلاک دندانی، لکه سفید، شیار عمیق روی سطح دندان، پوسیدگی اولیه شیار دندانی، ترمیم دندان طی 2 سال اخیر، کشیدن دندان بدلیل پوسیدگی و DMFT مادر یا مراقب کودک بود.

نتیجه گیری: شیوع پوسیدگی در کودکان مورد مطالعه بالا بود، که این می‏تواند حداقل تا حدودی مربوط به توجه ناکافی مراقبین این کودکان و عدم آگاهی آنها در زمینه بهداشت دهان باشد.