انتروکوکوسها نقش مهمی در ایجاد عفونتهای ثانویه دندان دارند. راهکارهای درمانی که در آنها از ترکیبات ضد این میکروب استفاده شده است با کارایی بالایی میتوانند کانال ریشه را پاکسازی کنند. این مطالعه به مقایسه تاثیر غلظت­های مختلف لدرمیکس با داروی با فورمولاسیون جدید، بر علیه اینترکوکوس فکالیس پرداخته است. 

مواد و روش‌ها:

 در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی ابتدا پودر باکتری انتروکوکوس به محیط کشت مغذی BHI(Brain Heart Infusion) وارد و به مدت 24 ساعت در 37 درجه سانتی گراد گرماگذاری شد. از سوسپانسیون میکروبی مقداری نمونه در سطح محیط کشت آگار خونی کشت ویک عدد کلنیانتروکوکوس هم در محیط آبگوشت TSB در 37 درجه سانتی­گراد گرماگذاری شد. 100 میکرولیتر از سوسپانسیون باکتری بر روی محیط جامد مولر هینتون کشت داده، و تعداد 30 عدد از دیسک های بلانک در غلظت­های مختلف روی پلیت های کشت قرار داده شد و در انکوباتور 37 درجه سانتی­گراد به مدت 24 ساعت گرماگذاری گردید. آخرین لوله آزمایشی که رشد در آن مشاهده نشود به عنوان MIC و اگر هر یک از غلظت های MIC بر روی محیط آگاردار رشدی نداشتند به عنوان MBC معرفی شدند. برای مقایسه اثربخشی داروها روی انتروکوکوس فکالیس از آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد.

یافته‌ها:

قطر هاله­ رشد مربوط به لدرمیکس و داروی جدید برای غلظت 1 به ترتیب برابر 2/0±56/2 و 4/0±53/1 و برای غلظت 5/0 از لدرمیکس دارای میانگین 3/0±2 سانتی متر بود که از نظر آماری تفاوت معنی­داری را نشان دادند(05/0>P).در ارزیابی MIC، لوله دارای غلظت 5/0 به عنوان MIC لدرمیکس و لوله دارای غلظت 1 به عنوان MIC داروی جدید معرفی شدند. 

نتیجه گیری: 

هر دو ترکیب دارای اثر مهارکنندگی بر روی انتروکوکوس بودند اما لدرمیکس در غلظت­های بالاتر اثر مهارکنندگی بیشتری داشت.