پرسش‌نامه‌ی Orthognathic Quality of Life (OQOL)، کیفیت زندگی را در پنج حیطه‌ی مرتبط با شرایط دندانی‌-صورتی ارزیابی می‌کند. در مطالعه‌ی حاضر، رابطه‌ی میان تمایل به درمان ارتودنسی با این حیطه‌ها در دانش آموزان 14-10 ساله‌ی شیراز مورد بررسی قرار گرفت. 

  مواد و روش‌ها:

 این مطالعه به صورت مقطعی- تحلیلی انجام شد. 240 نفر از دانش آموزان واجد شرایط با معاینه‌ی بالینی از میان دانش آموزان 14-10 ساله‌ی چهار ناحیه‌ی آموزشی شیراز انتخاب شدند. برای بررسی پنج حیطه‌ی کیفیت زندگی ارتوگناتیک از ترجمه‌ی فارسی پرسش‌نامه‌ی OQOL استفاده شد. دانش‌آموزان پس از تکمیل پرسش‌نامه، تمایل مثبت یا منفی خود را به درمان ارتودنسی با جواب بلی یا خیر مشخص نمودند و بر این اساس به دو گروه مورد (113جواب بلی) و کنترل (127 جواب خیر) تقسیم شدند. نتایج با استفاده از نرم‌افزارSPSS نسخه‌ی 15 و با آزمون Nonparametric Mann-whitney مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت (05/0=α). 

  یافته‌ها:

اختلاف دو گروه مورد مطالعه در سه حیطه شامل "اعتماد به نفس" (009/0p value = )، "آگاهی از زیبایی دندانی‌-صورتی" (018/0p value = ) و "زیبایی دندانی‌-صورتی" (023/0p value = ) از نظر آماری معنی‌دار بود. در دو حیطه‌ی دیگر یعنی "جنبه‌ی اجتماعی" (070/0p value = ) و "عملکرد دهانی" (154/0p value = ) اختلاف بین دو گروه مورد و کنترل معنی‌دار نبود. 

  نتیجه‌گیری:

با توجه به نتایج مطالعه‌ی حاضر، اعتماد به نفس، زیبایی دندانی-صورتی و آگاهی از زیبایی دندانی-صورتی، عوامل مؤثر در کیفیت زندگی نوجوانان هستند که در ایجاد تمایل به درمان ارتودنسی نقش دارند.