روشهای مختلفی جهت کاهش درد بعد از مراجعه اورژانسی بیماران با پالپیت غیر قابل برگشت به کار میرود، هدف از این مطالعه اثر ضد درد ادنتوپیست و داروی ترکیبی حاوی کورتیکواستروئید در بین جلسات درمان میباشد .
روش بررسی:
در این مطالعه کارآزمایی بالینی، صد و بیست دندان مولر اول یا دوم فک پایین با درد خودبهخود و حساس به دق انتخاب شده و به طور تصادفی به سه گروه چهل نفری تقسیم شدند. بعد از آمادهسازی کانالها، بیماران به صورت تصادفی وارد یکی از گروههای مطالعه گردیدند. کانال ریشهها در گروه اول با داروی داخل کانال ترکیبی، در گروه دوم با ادنتوپیست و در گروه سوم با دارونما پر شدند. بیماران درد خودبهخود و حساسیت به دق خود را روی نمودار Heft-Parker VAS قبل از درمان، 24ساعت و هفت روز بعد از درمان مشخص کردند. در انتها دادهها توسط آزمونهای ANOVA ، Tukey و Welch مورد ارزیابی قرار گرفتند .
یافتهها:
درد خودبهخود و حساسیت به دق بیماران 24 ساعت بعد از جلسه اول بین گروه اول و دوم اختلاف قابل ملاحظه آماری نداشتند ولی بین این دو گروه با گروه سوم اختلاف قابل ملاحظه آماری وجود داشت (001/0 < P ). درد خودبهخود و حساسیت به دق بیماران، هفت روز بعد از جلسه اول بین سه گروه اختلاف قابل ملاحظه آماری نداشتند .
نتیجهگیری:
کاربرد ادنتوپبست و داروی ترکیبی داخل کانال به طور قابل ملاحظهای سبب کاهش درد بعد از درمان و حساسیت به دق 24 ساعت بعد از درمان میشود .
افتخار بهروز، مقیمی پور اسکندر، پوراکبرجهاندیده پژمان، احمدی کامبیز. مقایسه اثر ضد درد ادنتوپیست با یک داروی داخل کانال حاوی کورتیکواستروئید در بین جلسات درمان ریشه. 1. 1390; 2 (2)