مقدمه:

  روزانه شمار زیادی از افراد جامعه تحت درمان های دندانپزشکی قرار می گیرند و بر حسب نیاز داروهای مختلفی توسط دندانپزشک تجویز می شود، که شماری از این افراد دارای بیماری های سیستمیک گوناگونی هستند، دندانپزشک باید اطلاعات کافی نسبت به داروهایی که تجویز می کند و داروهایی که بیماران با مشکلات سیستمیک مصرف می کنند داشته باشد. هدف تحقیق بررسی میزان سطح آگاهی دانشجویان و دندانپزشکان عمومی سطح شهر همدان در زمینه داروهای مورد مصرف در درمان های دندانپزشکی و مقایسه آنها یکدیگر بود.

  مواد و روش ها:

  در این مطالعه مقطعی و توصیفی ، میزان اطلاعات دندانپزشکان عمومی و دانشجویان سال آخر دندانپزشکی در مورد داروهای مورد مصرف در درمان های دندانپزشکی بررسی گردید. بدین منظور پرسشنامه ای طراحی شد و تعداد 154 نفر از دانشجویان سال آخر دندانپزشکی و دندانپزشکان عمومی پرسشنامه مزبور را تکمیل نمودند. در پرسشنامه راجع به اطلاعات به دست آمده در نرم افزار آماری SPSS با ویرایش 16 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری شامل کای دو، من – ویتنی و آزمون t-test دو گروه مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته ها:

  نتایج به دست آمده نشان می دهد که دانشجویان ترم آخر نسبت دندانپزشکان عمومی به سوالات بیشتری در زمینه آگاهی از داروهای مورد مصرف در درمان های دندانپزشکی پاسخ داده اند(96/64 درصد در مقابل 73/56 درصد P < 0/001 ). ارزیابی میزان آگاهی از از داروهای مورد مصرف در درمان های دندانپزشکی نشان داد که وضعیت دانشجویان ترم آخر نسبتا مطلوب و مطلوب بود در حالی که این میزان در مورد دندانپزشکان عمومی 3/83 درصد بود.

  نتیجه گیری:

  میزان آگاهی دندانپزشکان عمومی در مورد داروهای مورد مصرف دندانپزشکی در حد متوسط می باشد. ارتباط معکوس میان پیشینه کار و نمره آگاهی نشانگر این موضوع است کهاطلاعات دندانپزشکان با افزایش پیشینه کار به روز نشده و در این زمینه پیگیری جدی وجود ندارد. این مساله نیاز به دوره های بازآموزی برای دندانپزشکان پیرامون داروهای مورد مصرف در دندانپزشکی را مشخص می نماید.

منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد

متن کامل