مقدمه: رابطه مندیبل با قاعده جمجمه بر روی ناهنجاری‌های صورت در ابعاد افقی و عمودی تأثیر می‌گذارد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط ارتفاع صورت با موقعیت ساجیتال حفره گلنوئید در افراد دارای مال اکلوژن کلاس II و رتروژن مندیبل بود.

 مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 60 بیمار (39 دختر و 21 پسر) 12-7 ساله با مال اکلوژن کلاس II به همراه رتروژن مندیبل با ارتفاع صورت متفاوت (کشیده، کوتاه، نرمال) انجام گرفت. مقایسه گروه‌ها به وسیله اندازه‌گیری سفالومتری بر اساس سه پارامتر فاصله حفره گلنوئید تا شیار فرونتوماگزیلاری نازال، فاصله حفره گلنوئید تا سلا روی پلن فرانکفورت و فاصله حفره گلنوئید تا شیار پتریگو ماگزیلاری روی پلن فرانکفورت صورت گرفت. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 16 با استفاده از آزمون‌های ‌‌‌‌‌آنالیز واریانس یک طرفه و Duncan آنالیز گردید (05/0 = α).

 یافته‌ها: میانگین فاصله حفره گلنوئید تا شیار فرونتو ماگزیلاری نازال در افراد با صورت کوتاه، نرمال و کشیده به ترتیب 6/72 میلی‌متر، 4/70 میلی‌متر و 69 میلی‌متر به دست آمد. میانگین فاصله حفره گلنوئید تا سلا بر روی پلن فرانکفورت برای سه گروه به ترتیب 6/11 میلی‌متر، 7/12 میلی‌متر و 27/11 میلی‌متر و میانگین فاصله حفره گلنوئید تا شیار پتریگو ماگزیلاری روی پلن فرانکفورت به ترتیب 09/30 میلی‌متر، 6/28 میلی‌متر و 28 میلی‌متر اندازه‌گیری شد. تفاوت معنی‌داری در موقعیت ساجیتال حفره گلنوئید برای سه گروه مشاهده نشد (05/0 < p value). تفاوت معنی‌داری بین صورت کشیده و کوتاه در فاصله بین حفره گلنوئید تا شیار فرونتوماگزیلاری نازال وجود داشت (048/0 = p value).

 نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این مطالعه، در افراد دارای مال اکلوژن کلاس II و رتروژن مندیبل، ارتفاع صورتی با موقعیت ساجیتال حفره گلنوئید ارتباطی نداشت.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل