سابقه و هدف: با توجه به اهمیت شیوههای مختلف ارایه دروس و تاثیر آن بر میزان یادگیری، هدف از این مطالعه مقایسه روش تدریس عملی- تئوری با تئوری- عملی بر یادگیری درس مورفولوژی دندان و رضایتمندی دانشجویان بود.
مواد و روشها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی متقاطع در دو مرحله بر روی 72 نفر از دانشجویان سال دوم دندانپزشکی انجام گرفت، دانشجویان به صورت تصادفی به دو گروه تجربی(الف و ب) تقسیم شدند، در مرحله اول تحقیق، آموزش دندان سانترال بالا به گروه الف به روش تئوری- عملی (شاهد) و به گروه ب به روش عملی-تئوری(تجربی) ارائه گردید در مرحله دوم و هنگام آموزش دندان سانترال پایین جای دو گروه عوض شد، در پایان با برگزاری آزمون تئوری، میزان یادگیری دانشجویان سنجیده شد و یادگیری و رضایتمندی دو گروه با آزمون Mann-U-Whithney مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافتهها: از 72 نفر دانشجوی مورد بررسی 49 نفر (68%) مونث و 23 نفر (32%) مذکر بودند، دانشجویان در محدوده سنی 5/1±1/21 سال قرار داشتند در مجموع دو مرحله آزمون، نمره دانشجویان در روش تئوری عملی 1±1/15 و در روش علمی- تئوری1±6/16 بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود.(01/0>P) امتیاز رضایتمندی دانشجویان از روش تدریس تئوری- عملی 8/0±3/3 و در روش عملی- تئوری 6/0±4/4 بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود. (001/0>P)
نتیجهگیری: به نظر میرسد روش تدریس عملی– تئوری روشی کم هزینه در اصلاح شیوه سنتی سخنرانی در آموزش درس مورفولوژی دندان بوده و رضایتمندی دانشجویان را نیز افزایش می دهد.