مقدمه: تطابق بین اجزای ایمپلنت‌های دندانی عامل مهمی در موفقیت درمان ایمپلنت است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان ریز نشت در بین سیستم‌های ایمپلنت Implantium، BioHorizons و Swiss plus بود.

 مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، سه نوع ایمپلنت از هر کدام 5 عدد تحت نفوذ رنگ قرار گرفت. 1 میکرولیتر محلول تولوئیدن بلو با غلظت 1/0 درصد درون فیکسچرها توسط میکرو پیپت الکترونیکی تزریق گردید، سپس اباتمنت‌ها روی فیکسچرها با تورک 30 نیوتن توسط رچت مربوطه بسته شد و در محلول 2 سی‌سی آب مقطر قرار گرفت. در 1، 3، 6، 24، 48، 72، 96، 144، 192 و 240 ساعت بعد از زمان انکوباسیون میزان ریزنشت تولوئیدن بلو از نمونه‌ها توسط دستگاه اسپکتروفتومتردر طول موج 630 نانومتر، اندازه‌گیری شد. منحنی کالیبراسیون توسط نرم‌افزار Excel تهیه و معادله خطی مربوطه به دست آمد.داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 5/11 و آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه بررسی شد (05/0 = α).

 یافته‌ها: در سه سیستم ایملنت دندانی مطالعه شده اختلاف ریزنشت در ساعت اول با 01/0 = p value، ساعت سوم با 011/0 = p valueو در ساعت ششم با 001/0 > p value معنی‌دار بود. در مقایسه دو به دو ایمپلنت‌ها در سه ساعت اول Swiss plus بیشترین ریز نشت و Implantium کمترین ریز نشت را نشان داد. در سایر ساعات نتایج یبن سه سیستم معنی‌دار نبود.

 نتیجه‌گیری: در بین ایمپلنت‌های مورد مطالعه ( BioHorizons، Swiss plus و Implantium)، کمترین میزان ریزنشت در ساعت‌های 1، 3, 6 در سیستم Implantium و بیشترین درSwiss plus دیده شد. در ساعات دیگر در تمام سیستم‌های مورد مطالعه ریزنشت با گذشت زمان مشاهده شد.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل