دانشکده دندانپزشکی، شعبه بین الملل دانشگاه علوم پزشکی شیراز
چکیده: (2134 مشاهده)
سابقه و هدف: برنامهریزی جهت جراحی موفق و پیشبینی صحیح نتایج جراحی ارتوگناتیک نه تنها مستلزم تصحیح روابط اکلوزال واسکلتال است، بلکه بهبود زیبایی صورت و عملکرد را نیز در بردارد. هدف از این مطالعه گذشتهنگر ارزیابی تغییرات بافت نرم به دنبال جراحیهای ساب کندیلار و Bilateral sagittal split osteotomy (BSSO)جهت عقب بردن مندیبل در بیماران مبتلا به پروگناتیسم مندیبل بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی گذشتهنگر تعداد 35 بیمار مبتلا به پروگناتیزم فک پایین با میانگین سنی 5/25 سال (دامنه سنی: 9/30 – 8/18 سال) مورد ارزیابی قرار گرفتند. متغیرهای سفالومتریک بر روی سفالومتری لترال قبل و بعد از جراحی بیماران اندازهگیری و ثبت شدند. تعداد 12 بیمار تحت جراحی BSSO قرار گرفته، 23 بیمار با روش جراحی ساب کندیلار درمان شده بودند. آنالیز متغیرهای سفالومتریک توسط آزمونهای آماری paired t و independent t صورت پذیرفت.
یافتهها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین تغییرات بافت نرم در متغیرهای Ls- Pr (05/0P<)، Li- Id (01/0P<) وG-Sn/ Sn-Me’ (05/0P<) در جراحی به روش BSSO به طور معنیداری بیشتر از مقادیر مورد نظر در گروه ساب کندیلار بود. در حالی که میانگین تغییرات بافت نرم در متغیرهای SLs-A (05/0P<)، a2 (05/0P<)، facial angle (001/0P<) و LFH (001/0P<) در جراحی به روش ساب کندیلار به طور معنی داری بیشتر از مقادیر مورد نظر در گروه BSSO بود. در بیمارانی که تحت جراحی ساب کندیلار قرار گرفته بودند طول تحتانی صورت و زاویه منتوسرویکال افزایش یافته بود که میتواند بیانگر شیفت صورت به سمت الگوی عمودی پس از این نوع جراحی باشد.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بهبود پروفایل از دیدگاه معیارهای زیبایی معاصر پس از جراحی BSSO نسبت به جراحی ساب کندیلار بیشتر حاصل میشود.
منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی