نام کاربری :
رمز عبور :
  به خاطر بسپار
کلمه عبور را فراموش کرده ايد؟
ثبت نام کاربر جديد
AWT IMAGE

AWT IMAGE
دیدگاه ها

وجود انجمنهای علمی-صنفی و تشکلهای مدنی از جمله نیازهای ضروری یک جامعه و باعث قوام و استحکام رابطه دولت و ملت است. این نهادها چنانچه از اعتبار و جایگاه مناسب برخوردار باشند ضمن پرکردن شکاف حاکمیت با مردم، نقش مهمی در ثبات جامعه ایفا نموده و می‌توانند بخش مهمی از مسئولیت‌های دولت در اداره کشور را به عهده بگیرند.

در این بین جایگاه انجمنهای علمی-صنفی گروه پزشکی بسیار ویژه و خاص است چه اینکه بر اساس نظرسنجی‌ها و آمار به دست آمده جامعه پزشکی در میان سایر حرف و مشاغل حتی قشر فرهنگی و روحانی از بالاترین اعتماد در بین مردم برخوردار بوده و اولین گروه مرجع در بین گروههای اجتماعی است که به طور طبیعی دولتمردان بایستی مواجهه مناسب با ایشان را در دستور کار قرار دهند.

جامعه دندانپزشکی کشور در چند سال اخیر علیرغم ضعف موجود در مدیریت کلان و برنامه‌ریزی دندانپزشکی کشور در نهادهای دولتی از انسجام بسیار خوب و والایـی برخوردار بوده است. انجمن دندانپـزشکی ایران (انجمن مادر) در کنار 11 انجمن تخصصی دیگر ضمن برگزاری منظم کنگره‌ها، همایشهای علمی و نشریات پژوهشی با حضور مستمر و مؤثر در مراکز مختلف مشورتی و تصمیم‌گیری توانسته است نقش ویژه‌ای را در بین سایر انجمنهای گروه پزشکی ایفا کند. ماحصل این تلاشها به ارتقاء جایگاه علمی در دنیا و نیز اعتبار بالای آن در مجامع صنفی بین المللی و شناخته شدن آن به عنوان یکی از فعالترین مجموعه‌های دندانپزشکی در سطح منطقه و جایگاه ویژه آن در فدراسیون جهانی دندانپزشکی ( FDI ) است.

جامعـه اسلامی دندانپزشکان در سنوات گذشته با توجه به جایگاه رفیع انجمن دندانپزشکی فارغ از اینکه در سطح هیئت مدیره انجمن دندانپزشکی چه افرادی حضور داشتند، با هدف ایجاد همدلی در مجموعه دندانپزشکی کشور و تلاش در جهت حذف تنش‌های قبلی که موجب اتلاف انرژی و توان دندانپزشکان می‌گردید سعی نموده است که همراه با کلیه انجمنهای علمی و تخصصی موجبات تقویت انجمن دندانپزشکی ایران را به عنوان خانه دندانپزشکان تقویت نماید و نتیجه این تلاش و همراهی موجب گردید که با ایجاد روحیه همکاری و همبستگی در انتخابات گذشته حضور آحاد دندانپزشکان کشور با رشد بیش از چهار برابر نسبت به انتخابات قبلی، همه سلایق در آن شرکت نمایند تا در نتیجه هیئت ‌مدیره منتخب با قاطعیت بیشتری بتواند به‌ عنوان نماینده دندانپزشکان در تصمیمات کلان کشوری اثرگذاری داشته و منافع آنها را پاس بدارد.

جامعــه اسلامـی دندانپـزشکان ضمن تبـریک به منتخبـان محتــرم هیئت ‌مدیـره انجمن در انتخابـات اخیــر انجمن دندانپـزشکـی با ترکیبی از چهره‌های با سابقـه و جوان از گـرایشهـای مختلف صنفی و مقبول جامعـه دندانپـزشکی که توانستند با کسب اعتماد اکثریت اعضای حاضر در مجمع عمومی انجمن دندانپزشکی ایران، مسئولیت اداره انجمن را به عهده بگیرند نیز انتظار دارد با دقت نظر و انجام وظایف قانونی و تقویت هیئت مدیره و ارتقای جایگاه انجمن دندانپـزشکـی ایران بکوشند تا ضمن ادامه و شتاب حرکت رو به رشد گذشتـه، از ایجاد حساسیت در نهادهای بین‌المللی مرتبط نیز جلوگیـری شود.

متا ٔ سفانه در همین مدت شاهد هستیم که این اجتماع و همبستگی به مذاق دو گروه خوش نیامده است. گروهی که به دلیل جایگاه دولتی و مسئولیت در مصادر اجرایی ، اقتدار و اعتبار تشکلهای علمی-صنفی را در تعارض با افزایش اختیارات خود می‌بینند و یک گروه اجتماعی ضعیف، تابع و بی‌هویت را طلب می‌کنند و گروهی دیگر که با پیروی از کیش شخصیت، خودکامگی و تمامیت‌طلبی چونان قطره‌ای از پیوستن به دریای همدلی و همبستگی جامعه دندانپزشکی خودداری کرده و جامعه دندانپزشکی را فرمانبردار خود می‌خواهند. ابزار گروه اول استفاده از اختیارات قانونی، فراقانونی و دخالت دادن دیدگاه‌های سیاسی در تصمیم‌گیریهای غیرسیاسی و ابزار گروه دوم ایجاد فضای تنش، تخریب، هوچی‌گری و سوار شدن بر موج دروغ، نیرنگ و فریب است و عجیب اینکه این دو گروه علیرغم دیدگاه‌های متفاوت ایدئولوژیک در یک امر با هم همراه شده‌اند و آن تضعیف نقش گروههای اجتماعی و تهدید ساز و کارهای دموکراتیک در فضای جامعه است. جامعه اسلامی دندانپزشکان در چند سال گذشته با پرهیز از ورود به دسته‌بندیهای صنفی-حرفه‌ای سعی کرده است مصلحت عام و منافع دندانپزشکی کشور و همکاران را دنبال نموده و با حضور خود منافع عمومی جامعه دندانپزشکی را مهمترین اولویت خود قرار دهد.

در همین راستا در وهله اول نسبت به تصمیم‌گیران اجرائی کشور یادآور می‌شویم مراقب باشند که برخی اختلاف سلایق و یا قرابتهای مقطعی، ایشان را از دایره عدالت و انصاف خارج ننموده و خدای ناکرده سرنوشت بزرگترین و با سابقه‌ترین تشکیلات علمی-صنفی گروه پزشکی را در معرض تحدید و تهدید قرار ندهند.

از طرف دیگر به آن دسته از افرادی که با حضوری مداوم در بخش کوچکی از جامعه دندانپزشکی به دنبال ایجاد تنش بوده و اعتماد و همبستگی جامعه دندانپزشکی را بر نمی‌تابند، توصیه می‌نماییم که حفظ منافع دندانپزشکان را در اولویت خود قرار دهند و بدانند که ادامه روند ترویج فضای تفرقه و تهمت پراکنی نه تنها موجبات از دست رفتن منافع جمعی دندانپزشکان خواهد شد، بلکه آنان نیز خود از این شرایط سودی نخواهند برد و نهایتاً مطرود قاطبه جامعه دندانپـزشکی کشور خواهند گـردید.

جامعـه اسلامی دندانپـزشکان

  با نگاهی گذرا به وضعیت سیاست گذاری آموزش دندانپزشکی در طی سالیان اخیر می‌توان دریافت که این حوزه باید مورد توجه و تا ٔ مل جدی قرار گیرد.

  افزایش جذب دانشجویان با صدور بی‌رویه مجوز تا ٔ سیس دانشکده‌های متعدد و دانشکده های بی مسمّای بین المللی، بدون ظرفیت‌سازیهای لازم سخت افزاری و نرم افزاری و گاهاً بر اساس درخواستهای آمرانه نشان از عدم سیاستگذاری صحیح و اصولی در حوزه آموزش دندانپزشکی دارد.

  متا ٔ سفانه باید اذعان کنیم که فقدان فضای فیزیکی مناسب، کمبود تجهیزات لازم، کافی نبودن تعداد هیئت علمی و از همه مهمتر عدم ظرفیت مناسب منطقه‌ای و شرایط داخلی ضرورت تا ٔ سیس دانشکده‌های دندانپزشکی نوظهور را از استانداردهای لازم دور کرده است. جذب دانش‌آموزان نخبه، مستعد و باهوش که با داشتن بالاترین نمرات کنکور و به امید پرورش در فضای مناسب آموزشی به این دانشکده‌ها فرستاده می‌شوند نتیجه‌ای جز احساس یا ٔ س، افسردگی و بی انگیزگی آنها را به همراه نخواهد داشت و طبیعی است که پیامد این امر کاهش جدی سطح آموزش است که منجر به سرخوردگی و کم‌توانی در ارائه خدمات دندانپزشکی می‌شود و نهایتاً دود این تصمیمات غلط و نتایج آن به چشم مردم شریف و نیازمند کشور خواهد رفت. علاوه بر آنچه گفته شد شاهد فارغ التحصیلانی خواهیم بود که علی‌رغم هوش وافر و ظرفیت بالای علمی آن گونه که باید نتوانسته‌اند بهره کاملی از ظرفیت موجود در دانشگاه برده و مهارتهای عملی خود را توانمند سازند و بالاجبار پس از فارغ التحصیلی به منظور پر کردن خلاء‌های علمی و عملی خود جذب دوره‌های آموزشی کوتاه مدتی می‌شوند که عمدتاً استانداردهای لازم را به دلیل عدم نظارت کامل از سوی نهادهای ذیربط ندارند.

  در همین راستا اجبار به گسترش دوره‌های تخصصی به دانشکده‌های دندانپزشکی که برخی طبق گـزارش گـروههای کارشناسی اعزامی از طرف دبیرخانه شورای آموزش دندانپـزشکی و تخصصی نیز فاقد حداقل شرایط پذیرش دستیاری بوده‌اند بسیار سؤال برانگیزتر است.

  صراحتاً اعلام می‌کنیم که مخالف گسترش دانشکده‌های دندانپـزشکی و پرورش نیروی متخصص برای کشور نیستیم ولی معتقدیم انجام این امر بایستی اولاً بر اساس نیازسنجی علمی و کارشناسی و ثانیاً بر پایه استانداردهای معتبر علمی صورت پذیرد نگاه و نگرش کمیت گرا که صرفاً بالا بردن آمار و ارقام را سرلوحه فعالیت خود ساخته است نه تنها در دراز مدت مشکل بهداشت و درمان مردم را حل نخواهد کرد بلکه با ازدیاد افراد غیر توانمند اعتماد عمومی را به جامعه دندانپزشکی ایران که سالیان سال از اعتبار و توانمندی بالایی در داخل و خارج از کشور برخوردار بوده خدشه دار خواهد کرد.

  بارها دغدغه مسئولین مبنی بر ازدیاد تعداد دانشکده ها پیشگیری از اعزام بیشتر جوانان جهت تحصیل در رشته دندانپزشکی به خارج از کشور اعلام شده است. سوال مطرح این است که آیا با وجود افزایش چند برابری دانشکده های دندانپزشکی تعداد فارغ التحصیلان خارج از کشور که به میهن بازگشته اند کاهش یافته است؟ در حالی که همه ساله شاهد افزایش تعداد شرکت کنندگان در امتحانات جایابی فارغ التحصیلان خارج از کشور هستیم .

  سوال دیگر در مورد تاثیر ازدیاد دندانپزشک و ارتباط مستقیم آن با سلامت دهان و دندان مطرح می شود این است که آیا افزایش تعداد دندانپزشکان طی سالهای اخیر منجر به بهبودی شاخصهای سلامتی مثل DMFt شده است یا خیر؟ در حالی که شواهد متاسفانه نشانگر افزایش این شاخص بوده است.

  این زخمهای عمیق چنانچه به سرعت و دقت مورد درمان صحیح و اصولی قرار نگیرند همچون عارضه‌ای مزمن به درمان پیچیده و پرهزینه‌ای نیاز خواهد داشت که ممکن است از توان مدیران مجرب هم خارج باشد.

  مسلم است تا مسئولین امر استراتژی روشن و واضحی در خصوص امر آموزش و خدمات ندارند وضع به همین منوال خواهد بود،وشاید به مراتب عمق فاجعه عمیق و عمیق‌تر گردد. در پایان ضمن باور به اینکه اکثر اعضای محترم شورای آموزش تخصصی دندانپزشکی وزارت متبوع از قصد و نیت خیر برخوردار بوده و اقدامات مفید و دلسوزانه‌ای نیز در کارنامه خود دارند، اعلام می‌کنیم آنچه گفته شد دغدغه ها، نگرانی و نقدهای مشفقانه است که حرف دل بسیاری از اساتید، صاحبنظران و دلسوزان و کارشناسان امر آموزش دندانپزشکی است که از سر خیرخواهی می‌گویند وما نیز به روش های دیگر آن را به مسئولان انتقال داده ایم و امیدواریم موارد ذکر شده با نگاه مثبت و با دقت مورد نظر قرار گیرد و اعلام می کنیم چنانچه تصمیمات مهم و بنیادی مرتبط با آموزش دندانپزشکی با مشورت اهل فن و خصوصاً انجمنهای علمی صورت پذیرد و نظرات کارشناسی آنان به طور جدی مورد توجه قرار گیرد، آنچه در عمل اتفاق می افتد از پشتوانه علمی و استحکام بیشتری برخوردار بوده و قطعاً حمایت قاطبه جامعه دندانپزشکی کشور را به دنبال خواهد داشت. 

  جامعه اسلامی دندانپـزشکان

  بسمه تعالی

 

  بیانیه ششمین همایش دندان‌پزشکی نیروهای مسلح

  دندان‌پزشکی سلامت محور

  ویژه دندان‌پزشکی کشور

  سپاس پروردگار حکیم که همه چیز را برای انسان و انسان را برای خود آفرید و در تعالیم همه اولیاء و پیامبرانش حفظ سلامت و اعتلای زندگی این اشرف مخلوقات خویش را در همه ارکان وجودیش فرض و واجب قرار داد. امروزه، «انسان سالم» به عنوان مظهر بالندگی جوامع و« سلامت» نیز به عنوان سیاست شریف حفظ سرمایه گران‌بها و تجدید ناپذیر عمر بشری قلمداد و پایه و اساس توسعه پایدار و دستیابی به عدالت اجنماعی تعریف گردیده است.

  در سند چشم انداز 1404 جمهوری اسلامی ایران نیز نگاه زیربنایی ویژه ای به مقوله سلامت گردیده و ایران را «کشوری با مردمی برخوردار از بالاترین سطح سلامت و دارای عادلانه ترین وتوسعه یافته ترین نظام سلامت در منطقه آسیای قفقاز، خاور میانه و کشورهای همسایه» ترسیم نموده است.

  ارتقاء سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی آحاد مردم ایران در راستای تامین، توزیع و توسعه عادلانه سلامت در سایه امن رعایت حقوق اجتماعی و مدنی ایشان که همانا در پاسخ‌گوئی عادلانه نظام به مردم و تکریم خدمت گیرندگان نظام سلامت متجلی خواهد شد، وظیفه خطیر و نقشه راهی روشن برای کسب برترین جایگاه منطقه در سال 1404 برای متولیان نظام سلامت کشور محسوب شود.

  سلامت، شیوه درست زندگی کردن است، نه هدفی برای زندگی و این مهم جز با آموزش صحیح مهارت‌های درست زندگی کردن، ایجاد زمینه های اصلی شرایط زندگی و تبیین خصوصیات زندگی سالم و تفاوت آن با زندگی ناسالم و بیمار در جامعه تسری نمی‌یابد واین امر در کنار عرضه خدمات سلامت که مبتنی بر برنامه‌های سلامت محور باشد جزو وظایف حاکمیت در هر کشوری است و به واقع تدوین منش و روش زندگی سالم آحاد یک جامعه در گرو اندیشه و سیاست‌های طراحی شده تصمیم سازان و تصمیم گیرندگان کلان آن جامعه است.

  ارتقاء سلامت شامل مجموعه اقدامات هدف‌مند و اولویت داری هم‌چون؛ مکانیسم‌های پیش‌گیری از ابتلا به بیماری به‌عنوان زیر بنا و گام نخست، ساده‌تر کردن انتخاب‌های در دسترس هر فرد در بهبود زندگی و ارتقاء سلامت خود در مرحله بعد و نهایتاً قرار گرفتن در موقعیتی بالنده از نظر شخصی و اجتماعی در قالب نوع انتخاب مسئولیت برای نقش آفرینی در عرصه توسعه سلامت است.

  سلامت دهان و دندان: سلامت دهان و دندان یکی از اجزاء مهم و تاثیر گذار سلامت عمومی هر فرد است و در مفهوم عبارت است از داشتن یک نظام دندانی سالم و کارآمد، فاقد هرگونه بیماری لثه، نسوج نرم و یا سخت موجود در دهان که در نهایت منجر به ایجاد وضعیت مطلوب از نظر فیزیکی، ذهنی و اجتماعی برای شخص شود. بی شک بیماری‌های دهانی و دندانی از معضلات مهم و شایع سلامت عمومی بوده و اثر ات ناشی از بروز آن‌ها در کیفیت زندگی اجتماعی و فردی هر شخصی، بسیار اثر گذار می‌باشد. بسیاری از مطالعات در حوزه‌های مختلف علوم بالینی حکایت از تاثیر بیماری‌های دهان بر روی بیماری‌های سیستمیک داشته و بالعکس تظاهرات دهانی بسیاری از امراض از علایم شایع آن‌ها محسوب می‌شود و شاید از این زاویه بهتر بتوان به درک روشن و مبتنی بر دانش فراوان پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) به توصیه‌های متواتر مردم به اهتمام در رعایت بهداشت دهان و دندان پی برد.

  در اغلب نظام های متولی سلامت، جهت ارتقا سلامت جامعه، بر سه جزء مهم تاکید و تصریح می شود؛ شناخت عوامل زمینه ای و موثردر ایجاد سلامت، تشریک مساعی جمعی و پی‌ریزی فعالیت های بین بخشی و در نهایت در پیش گرفتن روی‌کرد راهبردی منسجم و در عین حال فراگیر.

  از آن‌جا که در دکترین امروز در عرصه بهداشت و درمان، ارتقاء هر یک از اجزای سلامت مانند بخش دهان و دندان با توسعه و ارتقاء سلامت عمومی بدن هم‌راستا بوده و در یک مسیر واحد تعریف می‌گردند، بنابراین، استراتژی‌های ارتقاء سلامت دهان نیز از شکل و قالب استراتژی‌ها و برنامه‌های ارتقا سلامت کلی بدن برخوردار بوده و از موارد اصولی زیر تبعیت می‌نمایند:

  مطالعات نیاز سنجی : به منظور تعیین وضعیت موجود میزان سطح سلامت و بیماری در افراد جامعه، امکان اولویت دهی و برنامه ریزی عملیاتی جهت مداخله‌های موثر و قابلیت تهیه نتایج و تحلیل آن‌ها جهت ارایه پس خوراند به سیستم در راستای بهینه سازی فرایندها.

  *تعیین و تدوین اهداف: تهیه و تبیین مجموعه اهداف معین، قابل برنامه‌ریزی و دستیابی، بر اساس مطالعات نیاز سنجی و مبتنی بر شواهد که به دنبال اجرای آن بتوان روند ارتقا سطح سلامت دهان و دندان مردم را ارزیابی نمود.

  *برنامه ریزی عملیاتی با محوریت و قالب فرهنگ پیش‌گیرانه : به منظور نهادینه نمودن فرهنگ پیش‌گیری در ارکان جامعه و جلوگیری از پیشی گرفتن مداخلات گران و پیچیده درمانی بجای رویکردهای ساده، موثر و ارزان پیشگیری در نظام ارایه خدمات.

  *روی‌کرد فراگیر و همه جانبه در عرصه سلامت به جای بخشی نگری: در راستای بهره مندی از تمامی قابلیت‌ها و پتانسیل‌های موجود در کل نظام سلامت و با تاکید بر سیاست های گسترش سلامت عمومی.

  *تمرکز بر سلامت عمومی به جای سلامت فردی: استفاده از برنامه های جمعیت محور و جامعه گرا به جهت ارزش افزوده بالا و قابلیت ذاتی فرهنگ ساز بودن آن‌ها.

  *جلب مشارکت های اجتماعی به جای توسعه فعالیت های فردی: با بهره‌مندی از تکنولوژی‌های آموزشی، رسانه ها و ابزارهای متنوع فرهنگی به منظور فرهنگ سازی در جامعه در راستای گسترش همکاری‌ها و تشویق و ترغیب مردم و بخش خصوصی کشور در امر سرمایه گذاری‌های متنوع و کاربردی در عرصه سلامت.

  *توجه به عوامل زمینه ای تعیین کننده و موثر بر سلامت دهان و دندان: شناخت عوامل موثر در تثبیت و حفظ سلامت دهان و دندان و یا فاکتورهای زمینه ساز در بروز و یا شیوع بیماری‌ها با استناد به مطالعات معتبر علمی به منظور اثر بخشی بیش‌تر و بهتر مداخلات.

 

  *طراحی وانجام اقدامات مبتنی بر شواهد: استفاده از دانش مبتنی بر نتایج حاصل از محک تحقیق و تجربه در راستای اجتناب از روش‌های سعی و خطا و در اختیار گرفتن عقل جمعی و فرا مرزی جهت بهره‌مندی جامعه از آخرین و مستدل‌ترین تجربیات علمی و عملی دنیا.

 

  *بازبینی و ارزیابی مستمر نظام ارایه خدمات سلامت و در صورت نیاز جهت دهی مداوم به آن با روی‌کرد اصلاحی به منظورگسترش عدالت اجتماعی: انجام ارزیابی‌های درون ساختاری در ارکان نظام ارایه خدمات به جهت ارتقا سطح آن‌ها، اصلاح بخش‌ها و مداخلات بی اثر و یا حتی حذف فرایند‌های مخرب و یا بازدارنده در آن و همچنین انطباق هرچه بهتر و بیش‌تر نظام ارایه خدمات با عدالت اجتماعی در زمینه ارایه و توزیع خدمات بین مردم.

 

  *تاکید بر شناخت علل و عوامل در بروز اجتماعی فرهنگ های غلط و ناسالم در عرصه بهداشت: از طریق اطلاع رسانی موثر به مردم در حوزه روش شناسی و چگونگی انتخاب مداخلات بهداشتی و پرهیز از توصیه های موردی و غیر مستدل در عرصه سلامت فردی و خانوادگی.

 

  *ارایه الگوی صحیح تغذیه به جامعه ومقابله با اثرات نامطلوب، غیر بهداشتی و یا فاقد ارزش بعضی محصولات غذائی تولید و یا توزیع شده در کشور.

  

  *توجه ویژه به اصول اخلاقی و فرهنگ اسلامی موثر در ارتقاء فرهنگ سلامت دهان و دندان مردم.

  وضعیت موجود دندان‌پزشکی کشور:

  آخرین گزارش ارایه شده توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در خصوص وضعیت شاخص‌های ارزیابی سلامت دهان درسال 1383، بیان‌گر این مهم است که در کودکان ایرانی در سن 12 سالگی نسبت به سنین 3 ، 6 و 9 سالگی، بیش‌ترین تعداد دندان‌های دائمی پوسیده، پر شده و کشیده شده (DMFT=2 ) وجود داشته و در این سنین میزان DMFT در دختران بیش‌تر از پسران و در شهرنشینان بیش‌تر از روستائیان می باشد. هچنین بر اساس رتبه بندی کشورها از منظر شاخص پوسیدگی در سن 12 سالگی، کشور ایران در منطقه Low Caries قرار داشته ولی متاسفانه با افزایش سن، میزان پوسیدگی دندان سیر صعودی یافته به نحوی که در سن 35 سالگی از نظر این شاخص ایران در منطقه Moderate Caries قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر با افزایش سن وضعیت سلامت دهان و دندان درایران نسبت به سایر کشورها بدتر می‌شود.

  شاخص مشارکت عادلانه مالی سلامت (FFCI ) در کشور ایران، حدود83 صدم ( رتبه 112 در بین تمام کشورها) می‌باشد و سهم پرداخت از جیب مردم از هزینه‌های سلامت بیش از 57% است که در بخش دندان‌پزشکی این سهم نسبت به کل خدمات بسیار بالاتر بوده و طبق گزارش مرکز آمار ایران، 91% از هزینه‌های خدمات دندان‌پزشکی مستقیماً توسط خود مردم پرداخت شده و در حقیقت سهم بیمه‌ها از کل این مخارج فقط 8/8% می‌باشد.

  همچنین سطح دسترسی و میزان بهره‌مندی از خدمات نیز در بین گروه‌های جمعیتی عادلانه نمی‌باشد، به‌طوری که روستائیان به دلیل شرایط ناشی از توزیع نامطلوب امکانات و نیروی انسانی دسترسی کم‌تری به خدمات دندان‌پزشکی داشته و در عین حال به علت سطح درآمدی پایین‌تر، امکان بهره‌مندی کم‌تری نیز از خدمات سلامت دهان ودندان را دارند.

  نظام ارایه خدمات دندان‌پزشکی در ایران تا حدود زیادی از الگو‌های موجود در نظام‌های سرمایه داری، یعنی مدل ارائه خدمات مبتنی بر بازار (market –based) پیروی نموده و نقش دولت در ارائه این خدمات بسیار ناچیز است. روش تامین مالی و مکانیزم پرداخت در این حوزه غالباً Fee for service و پرداخت از جیب بوده و آن‌چه به نام بیمه‌های دندان‌پزشکی در ایران مشغول به کار می‌باشند عملاً از الگوهای صندوق‌های کمک مالی جهت کاهش هزینه‌ها تبعیت می‌نمایند. در حقیقت نقش بنیادین بیمه‌های سلامت به عنوان صنایعی پویا که به‌دلیل مشارکت در چرخه تولید و عرضه هوش‌مند خدمات و بالطبع تقویت نظام ارجاع در سیستم ارایه خدمات کشور که امکان گسترش هر چه بیش‌تر چتر عدالت اجتماعی در جامعه را فراهم می‌سازد، غالباً به دلیل ساختار مالی متکی بر درآمدهای نفتی کشور ضعیف و کم‌رنگ بوده و به‌واسطه عدم تناسب وظایف ذاتی با ماموریت‌های اجباری تحمیل شده به بدنه آن، همواره از اهداف برنامه ای خود عقب می‌باشد.

  سیستم ارایه خدمات سلامت دهان و دندان در ایران از پیوند ساختاری منسجمی با دیگر بخش‌های نظام ارایه خدمات سلامت عمومی کشور برخوردار نبوده و واحد‌های دندان‌پزشکی موجود در مراکز درمانی خصوصی و نیمه دولتی عموماً به مثابه «جزیره های پول ساز » در نظر گرفته می‌شوند و این سبب شده است که در ذهن و فرهنگ عمومی مدیران و بالطبع مردم، رسیدگی به وضعیت سلامت دهان و دندان نیز تقاضائی لوکس و حتی مازاد به شمار رود.

  در سال 80-1379 مطالعه نیاز سنجی در زمینه تعیین میزان تعداد دندان‌پزشک مورد نیاز کشور درطرح بررسی آمایش سرزمینی جمهوری اسلامی ایران تا سال 1404 صورت پذیرفت که متاسفانه نتایج حاصل از آن تا کنون بنا به دلایل مختلف و حتی پیروی از سلایق شخصی بعضی مدیران، اجرائی نگردید و این در حالی است که به یک‌باره و بدون هرگونه مطالعه علمی و مبتنی به داده‌های نیاز سنجی تعداد دانشکده‌های دندان‌پزشکی کشور از 18 دانشکده به حدود 40 دانشکده افزایش یافت و تعداد دندان‌پزشکان کشور در سال 89 به حدود 25000 بالغ گردید و این بدان معناست که در حال حاضر به ازاء هر 3000 نفر جمعیت کشور، یک دندان‌پزشک وجود دارد.

  کاهش نسبت جمعیت به تعداد دندان‌پزشک در سال‌های اخیر و تولید نیروی انسانی گران قیمت و متخصص که برای بهره‌مندی از قابلیت‌های آن‌ها، برنامه ملی منسجم و کشور شمولی از قبل تدوین نشده بود از یک سو و فقدان زیر ساخت‌های مالی و تجهیزاتی در ساختار شبکه از سوی دیگر، منجر به انباشت ناموزون دندان‌پزشکان فارغ التحصیل در شهرهای بزرگ، افزایش تمایل به مهاجرت آن‌ها و افزایش اختلال ماهوی و اخلاقی در روابط پزشک بیمار و بالعکس گردید که این پدیده، خود ناشی از تبدیل شدن عرصه شریف و نظام‌مند سلامت و طبابت به بازار مکاره کالای زیبایی و گاهی متاعی غیر واقعی به نام سلامت است. تعداد بیش از حد نیاز دندان‌پزشکان در شهرها خود آسیب دیگری را تشدید نموده است که تحت عنوان «القای تقاضا توسط ارائه دهنده خدمات » (Supplier Induced Demand ) خوانده می‌شود و در حقیقت، روند شتابنده افزایش تعداد متخصصان دندان‌پزشکی نشانه ای از همین Over load بودن تعداد دندان‌پزشکان کشور است.

  با افزایش تعداد دندان‌پزشکان عمومی و متخصص، حوزه توزیع و ارایه خدمات دندان‌پزشکی نیز نه تنها بهبود نیافت بل‌که، بیش از آن‌که منجر به افزایش دسترسی جمعیت‌های حاشیه نشین و روستا نشین به خدمات دندان‌پزشکی گردد، به تراکم بیش از حد (over load ) دندان‌پزشکان در شهر های بزرگ انجامیده است.

  سیاست‌گذاری‌های انجام شده در حوزه پذیرش دانشجو و آموزش دندان‌پزشکی عمومی و تخصصی نیز در گسست از انطباق علمی و زیر ساختی با نیازهای واقعی کشور به این آشفتگی دامن زده و شاید این پرسش را در مقابل سیاست‌گذاران آموزش کشور در عرصه دندان‌پزشکی قرار می‌دهد که با توجه به حجم فعلی پذیرش دانشجوی تخصصی دندان‌پزشکی در کشور و با عنایت به فقدان امکانات مناسب در غالب مناطق که بتواند برای این نیروهای گران قیمت نیز دارای جاذبه باشد، ایران عزیز سالانه به چند نفر دندان‌پزشک متخصص در استان‌ها و شهرستان‌های مختلف نیاز دارد؟ و چه اصراری به آموزش رایگان تحصیلات تکمیلی در حوزه دندان‌پزشکی تخصصی وجود دارد؟

  گسترش شیوه زندگی مدرن بر زندگی شهرنشینی در ایران از دو زاویه افزایش بی رویه مصرف رژیم‌های غذائی پوسیدگی زا از یک سو و افزایش تقاضاها و توقعات مردم به دلیل ارتقاء سطح آگاهی‌های عمومی و فرهنگ سلامت از سوی دیگر، منجر به افزایش تصاعدی تقاضا برای دریافت خدمات دندان‌پزشکی از جانب مردم شده است و این روندی است که به دشواری بتوان بدون داشتن برنامه ای دانش محور و منسجم آن را به درستی هدایت نمود.

  گذر از دندان‌پزشکی درمان محور به دندان‌پزشکی جامعه نگر و سلامت محور:

  دندان‌پزشکی درمان محور که از دیر باز فلسفه حاکم بر حرفه دندان‌پزشکی بوده است به طور ذاتی محدودیت‌ها و نقاط ضعفی دارد که مانع از موفقیت آن درکنترل بیماری‌های دهان در جوامع مختلف شده است. از جمله این محدودیت‌ها می‌توان به عدم توجه به عوامل اساسی تاثیرگذار بر سلامت دهان، کمبود منابع برای درمان بیماری‌های موجود، فاصله در سطح آگاهی بین شاغلین این حرفه (غالباً دندان‌پزشکان) و افرادی که بیش‌ترین نیاز به خدمات دندان‌پزشکی را دارند، اشاره کرد. از طرف دیگر در سیستم دندان‌پزشکی که مبتنی بر سلامت باشد تلاش می‌گردد با افزایش مهارت‌های فردی، ایجاد محیط حمایت کننده، تقویت همکاری بین بخشی و قانون‌گذاری مبتنی بر سلامت، بستری فراهم شود که میزان بروز و بار بیماری‌ها کاهش یافته و دسترسی به خدمات سلامتی عادلانه باشد.

  اگر قرار باشد شعار «سلامت دهان برای همه» به واقعیت تبدیل شود، مداخلات دندان‌پزشکی در سطح جامعه باید از شکلی که ما می‌شناسیم و رایج است تغییر کند. چرا که سیستم خدمات سلامت دهان و دندان موجود، به‌طور ذاتی دارای محدودیت‌هایی است که مانع از تحقق شعار فوق خواهند شد. برخی از این محدودیت‌ها عبارتند از:

  1-منابع مالی لازم برای ارایه فراگیر خدمات بهداشتی و درمانی دندان‌پزشکی به مردم غالباً محدود بوده و با توجه به برنامه‌های ریاضت اقتصادی دولت‌ها هر ساله نیز کم‌تر و کم‌تر می‌شوند. این در حالی است که سیاست‌های اقتصادی جاری در غالب کشورهای دنیا نیز بیش از پیش موجب منجر به افزایش فاصله طبقات اقتصادی بین آحاد مردم گشته و در اکثر مواقع منجر به افزایش فقر و در نتیجه کاهش دسترسی غالب مردم به مراقبت‌های سلامت، به‌خصوص در قشرکم درآمد جوامع می‌گردند. مسلماً این نکته در مورد خدمات بهداشتی درمانی دندان‌پزشکی با توجه به بالا بودن هزینه این نوع خدمات، ظهور و بروز بیش‌تری دارد.

  2-به نظر می رسد در سیستم موجود ارائه خدمات دندان‌پزشکی اهداف مراقبت‌های سلامت معکوس شده به طوری که درمان‌های دندان‌پزشکی ترمیمی به عنوان یکی از راهبردهای اصولی در دستیابی به سلامت دهان، خود تبدیل به اساسی‌ترین هدف شده است . نگاهی به ساختارهای سیستم دندان‌پزشکی نشان می‌دهد که تمامی آن‌ها در تلاش برای درمان بیماری‌های مهم دهان یعنی پوسیدگی دندان و بیماری‌های پریودنتال می‌باشند. در حالی که در واقعیت تلاش غالب در حوزه دندان‌پزشکی ترمیمی، تدارک اقدامات تخصصی بیشتر برای گروه محدودی از جمعیت و وابستگی هر چه بیش‌تر ارایه این خدمات به کادر درمانی حرفه ای‌تر ، تاکید بر انجام مداخلات درمانی پیچیده، وابستگی به تکنولوژی‌های مدرن و عدم توجه به همکاری‌های بین بخشی است که تمامی این موارد بر خلاف اصول PHC هستند.

  3-عوامل تعیین کننده و شناخته شده زمینه ای در ارتقای سلامت دهان و دندان و یا در جلوگیری از بروز و گسترش بیماری‌های این ناحیه، در بخش کلان تصمیم ساز و تصمیم گیرنده نظام سلامت و کشور، به‌دلایل متعدد که شاید مهم‌ترین و عمده ترین آن فقدان زیر ساخت های قانونی، مدیریتی و تکنولوژیکِ از قبل طراحی شده در این عرصه است، مورد توجه قرار نگرفته‌اند. بر طبق تحقیقات عدیده به عمل آمده در شناخت عوامل موثر در سلامت هر فرد، وضعیت سلامت هر کس با نسبت‌های خاصی تحت تاثیر عوامل زیر می‌باشد:

  سیستم مراقبت های سلامت حدود 25%، عوامل بیولوژیکی حدود10%، عوامل فیزیکی حدود 15% ، و عوامل محیط اجتماعی حدود 50%، این در حالی است که در سیستم موجود دندان‌پزشکی کشور، کم‌ترین تاکید و توجه بر عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت قرار دارد.

  4-کادر درمانی دندان‌پزشکی در سیستم دندان‌پزشکی ایران در حال حاضر، دارای کم‌ترین ارتباط با افرادی هستند که بیش‌ترین نیاز به مراقبت‌های سلامت دهان و دندان را دارند. توجه کادر درمانی دندان‌پزشکی و به خصوص دندان‌پزشکان بیش‌تر متوجه طبقه متوسط و غنی جامعه است چرا که احساس هم ذات پنداری بیش‌تری را با آن‌ها دارند.

  با توجه به مطالب فوق وبه منظور حرکت در جهت حل مسایل فرارو، باید برای پرسش‌های اساسی زیر به دنبال پاسخ های مناسب بود:

  - برای ارائه مراقبت‌های سلامت دهان، مناسب ترین ساختار نیروی انسانی چه می‌باشد ؟

  - بسته‌های خدمات سلامت دهان برای توزیع در سطح جامعه باید براساس چه ترتیب و کیفیتی از منظر جمعیتی و دسترسی تعریف و مدیریت نمود؟

  - نظام تخصیص بودجه در حوزه سلامت دهان چگونه تبیین گردد که مداخلات سلامت محور به جایگاه مناسب و اساسی خود دست یابند؟

  - ... و دیگر پرسش های قابل طرح بر اساس نیاز‌های زیربنایی و مهم مورد بحث در سیستم‌های ارایه خدمات سلامت.

  مراقبت‌های اولیه سلامت دهان (Primary oral health care)

  اصول مراقبت‌های اولیه سلامت (PHC) هم اکنون نیز همچون زمانی که برای اولین بار در سال 1978 تصویب گردیدند مستدل بوده و دارای درجه اعتبار بالایی می‌باشند.

  از اهم این اصول می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  توزیع عادلانه خدمات سلامت، درگیر کردن جامعه در برنامه‌های سلامت ، تمرکز بر پیش‌گیری و ارتقاء سلامت، استفاده از تکنولوژی مناسب، همکاری بخش‌های مختلف جامعه. اما این‌که چگونه می توان این اصول را در گستره سیستم ارایه خدمات دندان‌پزشکی نیز ساری و جاری کرد، مطلبی در خور توجه و اهتمام است که در این بخش به‌طور اجمالی به آن پرداخته می‌شود.

  توزیع عادلانه (Equitable distribution ) : بی عدالتی در حوزه سلامت به تفاوت‌هایی اشاره دارد که غیر منصفانه بوده ودر عین حال قابل اجتناب نیز می‌باشند. قاعدتاً ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که همه افراد یک جامعه از یک سطح از سلامت دهان برخوردار بوده و یا در طول زندگی خود، به یک میزان بیماری‌های دهان را تجربه کنند. بنابراین، عدالت در سلامت دهان به معنی تلاش برای ایجاد فرصت های برابر برای همه افراد جامعه به منظور دستیابی به سلامت دهان با کاهش میزان بار بیماری‌ها، ایجاد دسترسی به خدمات سلامت دهان تا پائین‌ترین سطوح جامعه است.

  یافته‌های متعددی از تحقیقات انجام شده در جوامع مختلف توسعه یافته و در حال توسعه به این حقیقت اذعان دارندکه افراد فقیر و گروه‌های جمعیتی کم درآمد، وضعیت سلامت دهان بدتری نسبت به گروه‌های جمعیتی متوسط و پر درآمد داشته و در عین حال به میزان کم‌تری نیز از خدمات سلامت دهان بهره می‌برند. برای این‌که اصل توزیع عادلانه در سیستم ارائه مراقبت‌های سلامت دهان رعایت شود. باید در حوزه سیاست‌گذاری سلامت دهان تدابیری اندیشیده شود تا تمام گروه‌های جمعیتی امکان دسترسی به خدمات سلامت دهان را داشته باشند. از جمله این تدابیر، تربیت نیروهای حد واسط در حوزه ارایه خدمات پیش‌گیرانه دندان‌پزشکی است که با آموزش‌های کوتاه مدت و منطبق بر پیش‌گیری، به ارائه خدمات اولیه سلامت دهان در مناطق دور دست بپردازند.

  مشارکت مردم (Community involvement ) : مداخلات سلامت شامل راهبردهای درمانی، هرچند که طراحی مناسب داشته و یا حتی به خوبی مورد آزمون قرار گرفته باشند، اگر با شرایط محیطی که در آن اجرا می‌گردند مطابقت نداشته و یا مورد پذیرش دریافت کنندگان این مداخلات قرار نگیرند، اثرمطلوب و موثری بجا نخواهند گذاشت. سیستم موجود مراقبت‌های دندان‌پزشکی مردم را وادار می‌کند که از محیط واقعی زندگی خود خارج و قدم به دنیای پر استرس و بیگانه دندان‌پزشکی گذارند و در این فضای رعب آور و در عین حال پرهزینه واقعیت‌های تجربه نکرده و جدید آن را تجربه نموده و غالباً بدون هرگونه اختیاری آن‌ها را بپذیرند. اما در تفکر و فلسفه سلامت جامعه (Community health) ، این کادر درمانی دندان‌پزشکی است که ذاتاً و به عنوان ماموریت رسمی خود موظف است که به محیط زندگی مردم وارد شده و خود را با شرایط مردم سازگار نماید. در چنین شرایطی است که مردم بیش‌تری از مراقبت های سلامت بهره مند خواهند شد.

  تمرکز بر پیش‌گیری و ارتقاء سلامت Focus on prevention and health promotion) ) : واژه پیش‌گیری در فرهنگ دندان‌پزشکی معادل انجام یک خدمت درمانی مثل گذاشتن سیلانت، انجام فلوراید تراپی یا آموزش بهداشت قرار گرفته است. این‌چنین برداشتی، پیش‌گیری را در ردیف سایر خدمات درمانی دندان‌پزشکی قرار می‌دهد که برای ارائه آن یک رابطه ارائه دهنده- ارائه گیرنده و در نتیجه وابستگی مردم به کادر درمانی لازم است. باید درک ما از پیش‌گیری فراتر از میکروب، پلاک دندانی وتغییر رفتار باشد. وقتی به‌طور عمیق در چرخه علیت مشکلات سلامت دهان نظر کنیم متوجه می‌شویم که علل اصلی این مشکلات، عوامل اجتماعی است که هم‌چون یک شبکه پیچیده، بسیاری از مردم را به دام می اندازد.

  برای این‌که پیش‌گیری به معنای واقعی به وقوع بپیوندد، هر کس باید احساس کند که تلاش‌های او برای پیش‌گیری مفید است و انرژی و هزینه ای که در این راه می‌پردازد، سرمایه گذاری برای سلامت اوست. عدم کنترل از دیر باز به عنوان یک عامل خطر برای بروز بیماری‌ها شناخته شده در حالی‌که داشتن کنترل به عنوان یک تسهیل کننده سلامت می‌باشد. به این شکل، یکی از اساسی ترین اجزای ارتقاء سلامت در قالب پیش‌گیری، توان‌مند سازی فرد و جامعه است به طوری که مردم بتوانند محیط زندگی خود را از وضعیتی غیر سالم به سالم تغییر دهند. در چنین بستری، مردم اولویت‌های سلامت خود را به خوبی تشخیص داده و درخواست مشارکت در طراحی و اجرای برنامه‌های سلامتی نموده و حتی در ارزیابی این برنامه ها نیز دخالت می‌کنند.

  تکنولوژی مناسب (Appropriate technology ) : راهبرد واحد درمانی که در دانشکده‌های دندان‌پزشکی مورد تاکید است، نیازمند تجهیزات بسیار گران قیمتی می‌باشد . این مسئله همراه با قیمت‌های رو به افزایش هزینه‌های دندان‌پزشکی، دانشجویان دندان‌پزشکی را وادار می‌کند که بعد از فارغ التحصیلی به دنبال فراهم کردن مجموعه‌ای مشابه از امکانات برای ارائه خدمات به افرادی باشند که قادر به پرداخت هزینه‌های دندان‌پزشکی هستند. فارغ التحصیلان دندان‌پزشکی بدون این تجهیزات خود را دست بسته و همچون «ماهی بیرون از آب» می‌بینند. ارائه این آموزش‌ها به دانشجویان نیز مستلزم بار فراوان مالی بر دولت است. از طرفی دیگر، انتقال این دانش و تجهیزات به جوامع کم درآمد و دور دست و به‌کار گرفتن آن برای ارائه خدمات به این جمعیت‌ها با مشکلات جدی همراه است. این چنین روی‌کردی کاملاً در خلاف جهت اهداف «توزیع عادلانه» و «توان‌مند سازی» می‌باشند و در نتیجه قشر کم درآمد جامعه که در مناطق دور از مرکز زندگی می‌کنند کم‌ترین بهره را از خدمات پیچیده دندان‌پزشکی می برند. نکته اصلی در این موضوع این است که بیماری‌های دهان به بهترین شکل مورد درمان قرار گیرند. اما با هزینه ای که قابل پرداخت توسط غالب آحاد جامعه باشد. این نکته بدان مفهوم نیست که به‌دنبال کاهش هزینه ارایه خدمات، حتی به قیمت از بین رفتن کیفیت و یا محتوی مداخله بود و یا این‌که در این‌گونه خدمات مواد و تجهیزات ارزان یا احیاناً دست دوم تهیه و ارائه شود بل‌که هدف، بهره‌گیری ازروش‌هایی است که به کادر درمان کمک کنند تا با وجود شرایط سخت اقتصادی و اجتماعی و با حداقل امکانات، بیش‌ترین کارائی را داشته باشند. درمان‌های ترمیمی بدون تروما ( (A traumatic restorative treatment ART و یا درمان پالپ زنده (Vital Pulp Trapy ) مثال های خوبی برای بهره‌مندی از تکنولوژی مناسب سلامت محور در حوزه مراقبت‌های اولیه سلامت دهان است.

  همکاری بخش های مختلف جامعه (Multi-sectoral approach) : یکی از دلایل عمده موفقیت بسیاری از برنامه‌های سلامت دهان این است که به‌صورت مجزا و خارج از برنامه‌های سلامت دهان این است که به‌صورت مجزا و خارج از برنامه‌های سلامت عمومی اجرا می‌شوند. با توجه به روی‌کرد عامل خطر مشترک (Common risk factor approach) ، برنامه های سلامت دهان به شکل بهتری می‌توانند در برنامه‌های سلامت عمومی ادغام شوند و با اتخاذ راهبردهای مبتنی بر جمعیت (Population – based strategies ) بخش عظیم‌تری از جمعیت را منتفع کند و با اتخاذ روی‌کرد عامل خطر مشترک می‌توان با هزینه ای کم‌تر تعداد بیش‌تری از بیماری‌ها (نسبت به مداخلات خاص برای هر بیماری) را که فاکتور خطر مشترکی دارند، تحت تاثیر قرار داد. به عنوان مثال: رژیم غذائی ناسالم می‌تواند بروز بیماری‌های قلبی- عروقی را هم‌چون بیماری‌های دهان تحت تاثیر قرار دهد. از طرفی کاهش مصرف قندها، چربی‌ها و نمک با هم و در قالب یک برنامه احتمال موفقیت برنامه را نسبت به تمرکز بر کاهش قندها به تنهایی افزایش می‌دهد و می‌تواند در کاهش بار بیماری‌های قلبی- عروقی و بیماری های دهان اثر گذار باشد.

  در نهایت برای طراحی راهبردهای موثر برای ارتقاء سلامت دهان، ما باید در درجه اول عوامل ایجاد کننده بار فراوان موجود بیماری‌های دهان را به طور دقیق مورد بازبینی قرار بدهیم. در این راه باید زنجیره علی و معلولی بیماری‌های دهان را تا منشاء اصلی آن جستجو کرده و از همان ابتدا و از سرچشمه جلوی بروز بیماری‌های دهان را بگیریم. این امر بدون تحقیق کافی در این زمینه و سیاست‌گذاری های مبتنی بر شواهد و اجرای دقیق سیاست‌های مناسب تحقق پیدا نخواهد کرد.

  یک پیشنهاد:

  جهت بررسی جامع وضعیت موجود دندان‌پزشکی کشور و تعیین اهداف سلامت دهان و دندان برای سال 1404 مطابق با چشم انداز نظام سلامت و اصلاحات مورد نیاز برای تغییر روی‌کرد از دندان‌پزشکی درمان محور به سلامت محور و نیز تعیین راهبردهای دندان‌پزشکی سلامت محور، ضروری است که کارگروه دندان‌پزشکی سلامت محور زیر نظر مقام محترم وزارت یا معاونت محترم تحقیقات و فناوری و یا در ذیل شورای عالی سلامت کشور، متشکل از صاحب نظران، دل‌سوزان و محققان دندان‌پزشکی کشور تشکیل و برنامه‌های کوتاه مدت و دراز مدت سامان‌دهی نظام دندان‌پزشکی کشور به‌عنوان سند جامع نظام دندان‌پزشکی کشور را طراحی نموده تا راهنمای عمل مراکز تصمیم گیری و اجرائی دندان‌پزشکی کشور شود. انشاء ا...

  و من ا... التوفیق

  دبیر خانه ششمین همایش دندان‌پزشکی نیروهای مسلح

  دندان‌پزشکی سلامت محور

  آبان 1390

 

  بسمه تعالی

  بیانیه انجمن ایمپلنتولوژی ایران

  از آن جا که در روزهای اخیر مطالب زیادی در مورد تشکیل انجمن ایمپلنتولوژی ایران بیان گردیده که بعضاً با واقعیت­های موجود مطابقت ندارد، مطالبی را جهت تنویر افکار عمومی عرضه می­نماییم.

  سابقه تشکیل انجمن ایمپلنتولوژی ایران به سال­های دور در اواخر دهه 70 بر می­گردد که در آن سال­ها جمعی از همکاران در سازمان نظام پزشکی گرد هم آمده و به فکر تشکیل این انجمن افتادند. مقدمات کار را فراهم کردند ولی به علت بعضی اختلاف نظرها این انجمن تشکیل نگردید.

  برای بار دوم در سال 1381 توسط جناب آقای دکتر غلام عباس مرتضوی رئیس هیئت مدیره وقت انجمن پریودنتولوژی ایران مکاتبه­ای با انجمن پروستودنتیست های ایران و انجمن جراحان دهان و فک و صورت ایران ارسال گردید و درخواست تشکیل هیئت مؤسس برای تشکیل انجمن ایمپلنتولوژی ایران گردید. ولی باز هم به دلایلی پاسخ مثبتی به این درخواست داده نشد.

  برای سومین بار در سال 1386 هیئت مؤسس از طرف سه انجمن پریو، پروتز و جراحی برای تشکیل این انجمن تشکیل گردید و مقرر شد جناب آقای دکتر سید حسین مرتضوی مقدمات اجرایی و تشریفات قانونی را از طرف جمع پی‌گیری نمایند که این بار نیز بخت با جمع یار نبود و به علت عدم همکاری جمعی از همکاران، این تلاش نیز ناموفق ماند.

  نهایتاً در تابستان 1389 جمعی از پیش‌کسوتان و همکاران گرد هم آمده و تصمیم گرفتند این بار بدون وابستگی به انجمن­های تخصصی سه گانه ( پریو، پروتز، جراحی ) اقدام به تأسیس این انجمن نمایند. این جمع که متشکل از جنابان آقایان دکتر دادمنش، دکتر مسگرزاده، دکتر سیدین، دکتر اخوان آذری، دکتر میرعمادی، دکتر سید حسین مرتضوی، دکتر غزنوی، دکتر فاضل، دکتر منزوی، دکتر بهنیا، دکتر اجلالی، دکتر سیدان و دکتر رکن بودند طی نامه ای به کمیسیون انجمن­­های پزشکی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی به عنوان هیئت مؤسس درخواست تشکیل انجمن ایمپلنتولوژی ایران را ارائه نمودند. هیئت مؤسس در طی جلسات خود نهایتاً با تدوین و پر نمودن جاهای خالی در اساس‌نامه فُرم که از طرف کمیسیون انجمن­های پزشکی وزارت متبوع در اختیار گذاشته می شود، تصویب نمود:

  الف) نام این انجمن « انجمن علمی ایمپلنتولوژی ایران» باشد.

  ب) ماده 8 – عضویت در این انجمن به طریق زیر می باشد:

  1-8- عضویت پیوسته: هیئت مؤسس انجمن و کلیه افرادی که حداقل دارای درجه دندان‌پزشکی عمومی و رشته­های تخصص دندان‌پزشکی می­توانند طبق ضوابط مذکور در این اساس‌نامه به عضویت انجمن درآیند.

  2-8- عضویت وابسته: افرادی که حائز شرایط زیر باشند می توانند به عضویت انجمن درآیند. کلیه کسانی که دارای درجه کاردانی یا کارشناسی در یکی از رشته های پروتز دندانی و بهداشت کار دهان و دندان باشند و کلیه افرادی که دارای مدرک دانشگاهی در زمینه رشته های مرتبط

  ج) ماده 14 – اعضاء هیئت مدیره مرکب از 9 نفر است و 4 نفر به عنوان علی البدل انتخاب می­شوند.

  تبصره 1 – ترکیب هیئت مدیره 3 نفر متخصص پروتزهای دندانی، 2 نفر متخصص پریودنتولوژی، 2 نفر متخصص جراحی دهان و فک وصورت و 2 نفر دندان‌پزشک عمومی می باشد. هر یک از رشته های فوق دارای یک عضو علی البدل از همان رشته خواهد بود.

  تبصره 2 – کلیه افراد پیوسته انجمن می­توانند در مجمع عمومی به کلیه 9 نفر اعضاء هیأت مدیره رأی دهند.

  د) ماده 18 – انجمن دارای یک نفر بازرس اصلی و یک نفر علی البدل خواهد بود که هر سه سال یک بار در جلسه مجمع عمومی عادی با رأی مخفی انتخاب خواهند شد.

  پس از تصویب اساس‌نامه در هیئت مؤسس، مراتب طی نامه ای به کمیسیون انجمن­های پزشکی وزارت متبوع ارسال و درخواست تصویب نهایی گردید. در تاریخ 09/11/1389 طی نامه شماره 126/519 مصوبه کمیسیون که به امضاء جناب آقای دکتر نادر ممتازمنش رسیده است، به شرح ذیل ابلاغ گردید:

  «اساس‌نامه انجمن ایمپلنتولوژی ایران در یکصد و بیستمین جلسه کمیسیون انجمن­های علمی گروه پزشکی مطرح و کلیات آن به تصویب نهایی رسید. مع الوصف مقرر شد در ماده (8) بند (1) دندان‌پزشکان عمومی از عضویت پیوسته حذف و در رشته های تخصصی نیز سه رشته پروتز، پریو و جراحی فک و صورت عضو پیوسته منظور گردند. در ماده (8) بند (2) نیز سایر رشته­های تخصصی دندان‌پزشکی و نیز دندان‌پزشکان عمومی عضو وابسته تعیین گردند.

  هم‌چنین در ماده (14) تعداد اعضاء هیئت مدیره 7 نفر وترکیب آن شامل 3 نفر متخصص پروتز، 2 نفر جراح فک و صورت و 2 نفر متخصص پریو خواهند بود. تعداد اعضاء علی البدل نیز 3 نفر و از هر رشته یک نفر تعیین گردید.

  در خاتمه خواهشمند است پس از اصلاح اساس‌نامه و پذیرش مصوبه کمیسیون مراتب را جهت اقدام بعدی به این مرکز ارسال فرمایند».

  در پاسخ به این نامه درخواست دیگری از طرف هیئت مؤسس در تاریخ 17/11/1389 ارسال گردید و در طی آن درخواست شد تا کلیه گروه های تخصصی بتوانند درجلسات مجمع عمومی به یک‌دیگر رأی دهند. پس از چهار ماه در تاریخ 18/03/1390 نامه ای به شماره 32/519 از طرف جناب آقای دکتر ممتازمنش دبیر کمیسیون انجمن های علمی گروه پزشکی دریافت گردید که در آن تصریح گردیده است:

  «در خصوص نحوه رأی دادن اعضاء در یکصد و بیست و دومین جلسه کمیسیون انجمن­های گروه پزشکی مطرح و مجددا مصوب گردید در جریان مجمع عمومی انتخابات هیئت مدیره انجمن، اعضاء هر یک از رشته های تخصصی صرفاً مجاز به انتخاب نمایندگان همان رشته در هیئت مدیره انجمن بوده و لذا ضروری است نحوه تعیین رشته تخصصی هر یک از شرکت کنندگان در جلسه مجمع عمومی و راهکار رأی گیری و انتخاب هیئت مدیره، توسط هیئت مؤسس محترم انجمن و با هماهنگی این کمیسیون طراحی و اجرا گردد».

  بر این اساس، پس از مکاتبات چندگانه و مذاکرات شفاهی مفصل با یکی از اعضاء کمیسیون انجمن­های پزشکی وزارت متبوع و بی نتیجه ماندن آن، هیئت مؤسس در یکی از جلسات خود مصوب نمود که این بار به علت این که سرنوشت تشکیل این انجمن مانند سه دفعه­ی قبل نگردد، نسبت به تشکیل آن برابر خواست و مصوبات کمیسیون انجمن های پزشکی اقدام نمایند و در ادامه نسبت به تغییرات اساس‌نامه اقدام گردد.

  در ادامه تاریخ 20/12/1390 برای تشکیل مجمع عمومی انتخاب گردید که بنا به درخواست جمعی از همکاران و انجمن های تخصصی جهت حضور بیش‌تر همکاران به تاریخ 01/02/1391 به تعویق افتاد. در این روز مجمع عمومی برابر کلیه مقررات مربوطه و با حضور نمایندگان وزارت متبوع در دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل و ضمن تصویب اساس‌نامه، اولین هیئت مدیره انجمن علمی ایمپلنتولوژی ایران به شرح ذیل انتخاب شدند.

  منتخبین متخصصین پروتز های دندانی

  آقای دکتر کاوه سیدان، آقای دکتر آتش رزم، آقای دکتر غزنوی، به عنوان اعضاء اصلی و آقای دکتر عباس منزوی به عنوان عضو علی البدل

  منتخبین متخصصین پریودنتولوژی

  اقای دکتر سیدین و آقای دکتر رکن به عنوان اعضاء اصلی و آقای دکتر عبدالعالی به عنوان علی البدل

  منتخبین متخصصین جراحی دهان و فک وصورت

  آقای دکتر مسگرزاده و آقای دکتر بهنیا به عنوان اعضاء اصلی و آقای دکتر بیات به عنوان علی البدل

  آقای دکتر زربخش به عنوان بازرس اصلی و دکتر خجسته به عنوان بازرس علی البدل انتخاب شدند.

  بنابراین، به طور خلاصه با توجه به مطالب فوق الذکر و بیانیه های رسمی و غیر رسمی و پیامک­های دریافتی در روزهای اخیر، مواضع انجمن ایمپلنتولوژی ایران به شرح ذیل می­باشد:

  1- حضور دندان‌پزشکان عمومی که بدنه اصلی ارائه خدمات دندان‌پزشکی به جامعه می­باشند در انجمن ایمپلنتولوژی ایران برابر پیش نویس اولیه اساس‌نامه مورد توافق هیئت مؤسس و هیئت مدیره منتخب انجمن ایمپلنتولوژی ایران بوده و می­باشد.

  2- محدود نمودن عضویت هیئت مدیره انجمن ایمپلنتولوژی ایران به سه رشته تخصصی بنا بر مصوبه کمیسیون انجمن­های پزشکی وزارت متبوع بوده و به منظور اجتناب از بروز مشکلات جدید در جهت تأسیس این انجمن بوده است. ( عضویت همکاران دندان‌پزشک عمومی در انجمن ایمپلنتولوژی به عنوان اعضاء وابسته در حال حاضر امکان پذیر است )

  3- هیأت مدیره انجمن ایمپلنتولوژی ایران برابر مفاد اساس‌نامه موجود تمامی تلاش خود را جهت اصلاح اساس‌نامه برابر مصالح حرفه دندان‌پزشکی و کلیه همکاران عمومی و متخصص به کار خواهد بست.

  4- اظهار نظرهای توهین آمیز در مورد همکاران بالخصوص اعضاء محترم منتخب هیئت مدیره انجمن ایمپلنتولوژی ایران جز ایجاد تنش و تفرقه و نهایتاً تعلل در پیشرفت حرفه­ای ثمری نخواهد داشت و هیچ تناسبی با شخصیت والای همکاران محترم دندان‌پزشک عمومی ندارد.

  5- وجود انجمن ایمپلنتولوژی ایران در جهت بسط، توسعه، هماهنگی و ساماندهی این رشته در ابعاد آموزشی و درمانی می­باشد و به هیچ وجه تداعی محدود کردن کار دندان‌پزشکان عمومی نمی­باشد.

  6- در طی دو دهه اخیر، همکاران متخصص همواره در زمینه آموزش ایمپنتولوژی در قالب دوره­های آموزشی، سمینارها و کنگره­ها مشتاقانه فعال بوده و شاغل بودن دندان‌پزشکان عمومی در این عرصه خود شاهد این فعالیت سازنده می­باشد.

  7- احترام و قدردانی نسبت به پیشگامان و اساتید حرفه دندان‌پزشکی باعث رشد و تعالی رشته دندان‌پزشکی خواهد شد و حفظ متانت حرفه­ای، در هر زمینه هدف انجمن ایمپلنتولوژی ایران می باشد.

  در خاتمه انجمن ایمپلنتولوژی ایران با کمال خرسندی آمادگی شروع فعالیت­های خود را با کمک و مساعدت کلیه همکاران اعلام می­دارد.

  تهران 17/2/1391

 

  دانشکده دندان پزشکی در دانشگاه تهران محل گفت و گو با سه عوض جامعه اسلامی دندان پزشکان شد. دکتر کاظم آشفته یزدی ، خانم دکتر فرشته بقایی نائینی و آقای دکتر محمد صادق احمد آخوندی سه عضو جامعه اسلامی هستند که در رابطه با سوالاتی در خصوص این تشکل پاسخ دادند. این گفت و گو حاصل یک نشست 4 نفره است، مصاحبه کننده و سه عضو جامعه اسلامی دندان پزشکان.

  در ابتدای انقلاب چه ضرورتی سبب شد تا جامعه اسلامی دندانپزشکان شکل بگیرد؟

  دکتر آشفته: با پیروزی انقلاب اسلامی بیشتر افراد و گروه ها تمایل داشتند که فعالیت‌های جمعی انجام دهند، خصوصا اینکه تا قبل از انقلاب و در رژیم شاه فعالیت گروهی که شائبه سیاسی و مذهبی داشت ممنوع بود و نمی‌توانستند علنا فعالیت کنند، اما با پیروزی انقلاب تقریبا این مسیر برای همه باز شد. همه اصناف‌ و اقشار فعالیت های خود را آغاز کردند و در نتیجه انجمن‌های اسلامی توسط دانشجویان تشکیل شد. از سوی دیگر ضرورت کشور و زمان نیز برای شکل گیری چنین تشکل ها و گروه هایی مناسب بود. افرادی که قبلا به نوعی دیگر با هم در ارتباط بودند و یا فعالیت‌های مذهبی و سیاسی در دانشگاه‌ها داشتند پس از پیروزی انقلاب جمع شدند و انجمن های اسلامی مانند جامعه اسلامی دندانپزشکی را تشکیل دادند. ضرورت چنین حرکتی تا حدودی ضرورت زمانی بود، به خصوص افرادی که قبل از انقلاب در این گونه فعالیت‌ها بودند، احساسشان این بود که پس از پیروزی انقلاب، تثبیت سیستم تحقیق و اهدافی که شعارش داده شده بود،مسیر طولانی و سختی خواهد داشت.

  یعنی همان شور انقلابی که همه جامعه را گرفته بود جوانان دندانپزشک را نیز در برگرفت و منجر به تشکیل این جامعه شد؟

  دکتر آشفته: بله حداقل بخشی از آنها را در برگرفت. بعد زمان جنگ بود و کشور نیاز به نیروهای علمی داشت تا بتوانند از پس مشکلات بر آیند. عملا خیلی از افرادی که وارد این عرصه شده بودند احساس می‌کردند که باید به یک طریقی حضور مفید خود را نشان دهند و از این جهت فکر می‌کنم خیلی هم موثر توانستند عمل کنند، کما اینکه یکی از این فعالیت‌‌های مهم جامعه اسلامی دندانپزشکان این بود که خدمات مفیدی را در جبهه‌ها انجام دادند. احساس این بود که در آن شرایط تشکل‌های موجود دندانپزشکی کشور پاسخگوی این نیاز هستند .

  دکتر آخوندی: جامعه اسلامی یا بهتر بگوییم دانشجویان عضو در انجمن های اسلامی و به طور اخص جامعه اسلامی دندان پزشکان تحت تاثیر تغییر و تحولاتی که کل کشور را دربر گرفته بود قرار گرفتند. اهدافی که الان هم مد نظر است و در انقلاب هم مطرح شده بود سر لوحه کار جوانانی بود که در انقلاب نقش داشتند و در انجمن ها فعالیت می کردند.

  اما در همان زمان انجمن های صنفی چون انجمن دندان پزشکان ایران حضور داشتند می توانستند دندان پزشکان و دانشجویان را تحت پوشش خود قرار دهند پس چه ضرورتی احساس شد تا انجمن های اسلامی در کنار انجمن های صنفی بوجود آید؟

  دکتر آشفته: این می‌تواند در راستای همان سوالی باشد که چرا از ابتدا جامعه اسلامی دندان پزشکان تشکیل شد. به هر حال توقع بخشی از دندانپزشکان با توجه به ماهیت صنفی این انجمن ها محقق نمی شد اما نکته قابل توجه و مورد تاکید این است که در حال حاضر هیچگونه اصطکاک و اختلافی با تشکل های صنفی که از گذشته فعالیت می کردند وجود ندارد و وجود هر دو در کنار هم ضروری است . جامعه اسلامی دندان پزشکان نیز در بدو امر یک تشکل علمی – صنفی است که فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی را نیز انجام می دهد، ضرورت های جامعه نیز ایجاب می کند که این گونه فعالیت ها در محیط اجتماعی صورت بگیرد. تشکیل چنین جمعی می تواند بخشی از خواسته‌های دندانپزشکان را پوشش دهد.

  فرمودید که جامعه اسلامی دندان پزشکان، بخش خاصی از جامعه دندانپزشکان را پوشش داده.جامعه دندانپزشکان ایران یک تشکل قدیمی و صنفی است که می تواند نیازهای کل جامعه دندان پزشکان را پوشش بدهد اما جامعه اسلامی دندانپزشکان یک تشکل اسلامی هست. چرا باید چنین تشکلی به موازات یک انجمن صنفی تشکیل شود؟

  دکتر آشفته: نمی توان از یک انجمن صرفا علمی و صنفی که در ارتباط با لیزر تشکیل شده توقع داشت که فعالیت‌های سیاسی – اجتماعی انجام دهد. درواقع یک انجمن صرفا صنفی نباید در این امور دخالت بکند چراکه هدف از تشکیل آن تشکل فعالیت علمی و صنفی است. عملا جامعه دندانپزشکی به عنوان انجمن دندانپزشکی ایران در غالب یک سندیکا خانه همه پزشکان محسوب می‌شود، حالا چه می‌خواهد عضو جامعه اسلامی باشند و چه نباشند چراکه برای پیگیری خواسته‌های صنفی و عمومی‌ خود در این انجمن هستند . اما بخشی از آن افراد ممکن است علاقه‌مند به فعالیت‌های مذهبی، سیاسی و اجتماعی باشند که در این صورت جامعه اسلامی می تواند بستر چنین فعالیتی را فراهم کند، یعنی از یک زاویه این دو انجمن می توانند مکمل هم باشند. بخشی از خدماتی که باید به دندانپزشکان کشور ارایه شود که صرفا علمی و صنفی است را انجمن صنفی می‌دهد و در بخش دیگر می‌توانند در جامعه اسلامی فعالیت سیاسی و اجتماعی داشته باشند. برای مثال فرض کنید مشکلات اجرایی که از نظر اداره سیستم اداره دانشکده‌های دندانپزشکی، دوره‌های تخصصی، مواردی که به عنوان سیاست کلی در وزارت – بهداشت و درمان وجود دارد باید مورد توجه قرار گیرد، مطمئنا جامعه‌ای که صرفا کارهای صنفی و علمی می‌کند نمی‌تواند وارد وادی انتقادی شود و متصدیان امر را زیر سوال ببرد یا حداقل مجبور است محافظه کارانه برخورد بکند خصوصا اینکه برای برگزاری کنگره‌ها و برنامه های مشترکش باید همکاری هایی داشته باشد. اما درمقابل عملا جامعه اسلامی دندان پزشکان می تواند چنین کاری را بر عهده بگیرد و در این راستا فعالیت کند. اکنون ما بخشی از خواسته‌های دندانپزشکان را می‌توانیم پوشش دهیم که ممکن است در انجمن دندانپزشکی ایران با توجه به مقررات و اساسنامه‌ نتوانند پوشش دهند. اکنون هم علت ادامه فعالیت در واقع می‌تواند این باشد از این رو انجمن دندان پزشکی به عنوان سندیکای صنفی و جامعه اسلامی دندانپزشکی به عنوان یک تشکل که فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی هم انجام می دهد با یکدیگر همکاری دارند و همدیگر را مورد حمایت قرار می دهند.

  در همه جای دنیا افراد اگر بخواهند فعالیت سیاسی داشته باشند عضو احزاب می‌شوند یعنی شاید کمتر جایی در دنیا داشته باشیم که به طور مثال دندانپزشکان تشکل سیاسی مستقل خود را داشته باشند، در همان سال های نخست انقلاب چرا این ضرورت احساس نشد که دندان پزشکان فعال سیاسی وارد احزاب شوند و آنجا فعالیت‌ سیاسی‌ خود را دنبال کنند؟

  فکر می‌کنم این بحث صد درصد درست است منتها واقعیات جامعه ما یک مقدار فرق می‌کند. کلا در ایران (این را به عنوان حسن یا عیب نمی‌گویم این مشکلی است که وجود دارد و حتما باید حل و فصل شود) نظر خوشایندی نسبت به احزاب با توجه به سوابق موجود در جامعه وجود ندارد و جریان هایی هم به آن دامن می زنند. به همین دلیل هر تشکلی که پس از انقلاب در کشور تشکیل شد یک جمله معین دارد که می‌گوید ما به هیچ حزب، گروه و سازمانی وابستگی نداریم و این به عنوان یک ارزش است در صورتی که این ها اکنون دیگر به صورت ارزش دیده نمی‌شود. این یک مقدار برمی‌گردد به سیستم تاریخی کشور ما، علاوه بر آن در ابتدای انقلاب حزبی به این شکل تشکیل نشده بود و بیشتر گروههایی بودند که در انقلاب فعالیت می کردند و انقلاب را به پیروزی رساندند. مشکل دیگری که وجود دارد این است که دقیقا ما یاد نگرفته بودیم که کار جمعی انجام دهیم. این حتی در ورزش هم خود را نشان داده است . هر جا ورزش انفرادی بوده ما موفق تر بوده و مدال آورده ایم و هر جا جمعی بوده کمرنگ تر عمل کرده ایم. این امر خود را درهمه جا و حتی در جامعه دندانپزشکی نشان داد. ممکن است اگر ما بخواهیم دوباره چنین تشکلی را سازمان دهی کنیم به چنین موضوعاتی بهای بیشتری دهیم ولی مساله این است که با همین ظرفیت موجود در کشور باید کار می‌کردیم. در مملکت ما ظرفیتی به نام حزب وجود نداشت از طرف دیگر انجمن‌های علمی و صنفی که در دنیا وجود دارند حق دارند که در امور سیاسی هم دخالت کنند. در کشور ما به هر دلیل درست یا غلطی می‌گویند اگر می‌خواهید کار علمی کنید حق ندارید وارد بحث های سیاسی شوید و بگویید این برنامه دولت غلط است و فقط باید کار صنفی و علمی را انجام دهید در حالیکه بسیاری از ممالک دنیا پزشکان و اصناف گوناگون حق دارند منتقد دولت و سیاست باشند. از این رو است که جامعه اسلامی را حفظ می کنیم تا در کنار پرداختن به امور صنفی و علمی در امور سیاست نیز بتواند تاثیر گذار باشد. قبل از انقلاب هم انجمن اسلامی مهندسان و پزشکان بود. در واقع این انجمن ها خلاء نبود احزاب را پر کردند،نظام شاهنشاهی اجازه نمی‌داد که حزب های واقعی تشکیل شوند و از این رو انجمن های مذکور تشکیل شد.البته هدف از تشکیل جامعه اسلامی دندانپزشکان سیاسی نبود و سیاست یکی از زمینه‌های کاری بود. در واقع خیلی از مقولات صنفی هستند که می‌توانند در زمینه های اجتماعی و فرهنگی جای داشته باشند، به طور مثال آن زمان بحث جنگ بود،همین دندانپزشکان عضو در جامعه اسلامی دندان پزشکان در جبهه ها حضور پیدا کردند و کمک کردند. پس یکسری بحث‌های خدماتی است، یک سری بحث‌های فرهنگی و اجتماعی و یک سری هم بحث‌های سیاسی است و مجموعه اینها است که یک رسالت را تشکیل می‌دهد یا همان زمان کلامی از حضرت امام پخش می‌شد که همه ایران باید انجمن اسلامی باشد منظور این است که تشکل‌ها باید شکل بگیرد و فعال باشند و حرکت بکنند. نمی توانیم بگوییم چون احزاب هستند دیگر چه ضرورتی دارد که انجمن های اسلامی و گروه های صنفی باشند به هر حال گروه‌ها و تشکل های صنفی نیز می خواهند که برای خود فعالیت داشته باشند. در مجموعه بعد از فارغ‌التحصیلی ممکن است سلیقه‌های سیاسی در حزبی تامین شود اما همه سلیقه‌های من به عنوان یک دندانپزشک فارغ‌التحصیل از دانشگاه قطعا تامین نخواهد شد و همین امر ‌طلب می کند تا در یک جمعی که با هم هم‌فکرتر هستیم و می توانیم یکسری فعالیت های مشترک را انجام دهیم حضور یابیم. اکنون انجمن نویسندگان و انجمن هنرمندان را داریم و انجمن‌های مختلفی داریم که شکل می‌گیرد و مجموع اینکه بگوییم اهداف سیاسی‌شان را در احزاب دنبال بکنند الزاما این‌گونه نیست. ممکن است سلیقه من با حزب خاصی نزدیک باشد اما به عنوان یک دندانپزشک در یک مجموعه‌ای اگر بخواهم در جهت مسیر تفکری خودم از جهت اعتقادی و سیاسی گام بردارم نیاز به این دارم که یکسری همفکر با خودم در همین قشر دندانپزشک داشته باشم. در واقع ما در این مجموعه فقط کار سیاسی نمی‌کنیم، شاید کار سیاسی یکی از کوچک‌ترین کارهایی باشد که داریم انجام می‌دهیم. ما اکنون مجله علمی داریم. برگزاری جشنواره علمی- پژوهشی داریم، قبلا نمایشگاه خودکفایی تشکیل می دادیم (بعد از پیروزی انقلاب به خاطر ضرورت‌هایی که کشور با آن سر و کار داشت) بحث حضور در خدمات جبهه‌ها بود که آن موقع به عنوان دندانپزشک نیازها را تامین می‌کردیم بعدها تبدیل شد به اینکه یک کلینیک تخصصی خیریه راه اندازی کنیم که خدمات ارایه می‌دهد، این جنبه‌های مختلفی است که وجود دارد و یکسری فعالیت‌های فرهنگی که یک جنبه‌اش انتشار یک مجله علمی و فرهنگی است. بنابراین اینها ضرورت‌هایی است که می‌طلبد به اینکه این تشکل شکل بگیرد و طبیعتا مستقل از انجمن یا سندیکای آن رشته می‌تواند باشد .

  پیشوند این تشکل جامعه اسلامی است، طبیعتا آن موقع هم اکثر تشکل‌های سیاسی اگر می‌خواستند مجوز بگیرند باید یک پیشوند اسلامی داشتند. درست است که اکثرا بچه‌های فعال طیف به قول آن زمان بچه مسلمان ها را تشکیل می دادند اما به هر حال در فضای سیاسی ایران گروه‌های چپ هم بودند، آیا انجمن آن موقع تلاشی کرد که در بدو تشکیلش تفکرات دیگر را هم از جامعه دندانپزشکی جذب خود بکند یا مثل خیلی از تشکل‌های اسلامی که آن موقع شکل گرفت بیشتر حالت تدافعی داشت و درگیر همان برخوردهای حذفی با بقیه اندیشه‌های دیگر در محیط دانشگاه شد؟

  دکتر آشفته: در جامعه اسلامی دندانپزشکی این موهبت نصیب کسانی که از هیات موسس بودند شد تا توانایی این را داشته باشند که بتوانند یکدیگر را تحمل کنند . جالب است انسان هایی که ممکن بود در احزاب یا گروه‌های دیگر کاملا مقابل هم باشند در جامعه اسلامی با هم یک جا ‌نشستند و برای اهداف پیش رو برنامه‌ریزی کردند چرا که بیشتر مشترکات در نظر گرفته می شد. به طور مثال امر خودکفایی کشور نیاز به تجهیزات، لوازم و ابزار خاص پزشکی دارد خب چنین عملی نمی تواند از طرف کسی نفی شود و همه بر سر آن توافق دارند. این را وقتی به عنوان یکی از کارها در نظر می‌گرفتیم عملا همه‌ را برای مشارکت جذب می‌کرد و کمتر روی موارد اختلاف می ایستادیم. نکته‌ای که وجود دارد این است که از نظر زمانی این امکان وجود ندارد که بتوان عقربه‌های زمان را عقب کشید و از نو شروع کرد. استنباط شخصی من این است که در واقع ما یکسری مشکلات تاریخی از نظر ذهنی داریم همان طوری که راجع به شخصیت‌ها این مشکل را داریم که همه چیز را یا سفید می‌بینیم یا سیاه، حالا تجربه به ما ثابت کرده که آدم‌ها خاکستری هستند. خاکستری‌شان ممکن است پررنگ یا کم رنگ باشد و حتما حسن‌هایی هم دارند. عملکرد‌ها مهم در این ارتباط دقیقا همین است. یعنی شما در طول زمان که نگاه می‌کنید مطمئنا اگر با این آگاهی می‌خواستیم آن کارها را انجام دهیم ممکن بود کارهای دیگری را انجام دهیم اما زمان به عقب برنمی‌گردد.

  دکتر آخوندی: از طرفی دیگر با نگاه به اصناف مختلف متوجه می شوید وابستگی‌هایی از نظر ابزار، تخصص، لوازم و .. به خارج از کشور وجود دارد اما در دندانپزشکی بیشتر از همه رشته ها، وسایل و ابزار و لوازم در کشور ساخته شده است. بیشتر انرژی جامعه اسلامی در این زمینه مانند برخوردهایش، نامه‌نگاری‌‌هایش و درگیری‌اش با مقامات دولتی در همه دوره‌ها بر‌سر این بود که می‌توانیم کالای مورد نیاز رشته دندان پزشکی را در داخل کشور بسازیم در صورتی‌که خود جامعه اسلامی نه شرکتی در ارتباط با ساخت اینها داشت و نه منافع فردی از نظر مادی داشت ولی آنجا به نوعی خانه صنعت‌گران بود. بدیهی است که همه آدم‌ها حتی در زندگی روزمره‌شان هم وقتی به عقب برمی‌گردند با توجه به اطلاعاتی که به دست آورده اند و با توجه به همه آن چیزی که دیده اند تجدیدنظر می کنند و ممکن است شکل کار و نوع آن‌ عوض شود. فکر می‌کنم اگر بخواهیم به جامعه اسلامی نگاه کنیم می توان نکات مثبت و منفی بسیاری را یافت که هر کدام به شرایط زمانی خود بر می گردد. مثلا ممکن است به یک رهبر سیاسی در هزار سال پیش بگویید دادگر مفهوم دادگری آن زمان با دموکراسی‌های موجود قابل مقایسه نیست و هر کدام را باید در مقطع تاریخی‌ خود در نظر گرفت. فکر می‌کنم که بخشی از انرژی دندانپزشکان ظرف اصطکاکی شد که بین طرز تفکر و فعالیت‌های جامعه اسلامی دندانپزشکی با انجمن دندانپزشکان وجود داشت که اگر دوباره این فرصت پیش آید مسلما نباید برای آن انرژی گذاشت و باید فضای همدلی و همکاری را ییشتر کرد، بدیهی است ما از تاریخی که به این دیدگاه رسیدیم تا آنجا که امکان داشته سعی کردیم مکمل هم باشیم و نواقص یکدیگر را رفع کنیم. بخش دیگری از عملکردی که ما داشتیم این بود که عیب و اشکالی را که در سیستم حکومتی می‌دیدیم با توجه به شرایط و اوضاع کشور نقد کنیم و تذکر دهیم. شاید هیچ‌کدام از جریان‌های که ادعای نقد نظام را می‌کردند به اندازه افرادی که در جامعه اسلامی بودند در برخوردهای خصوصی با مسوولان آنان را نقد نکرده باشند. حالا به اشکال مختلف خصوصی و غیرخصوصی کهاین می تواند بخشی از اعمال مثبت‌مان باشد. ما در زمان جنگ آنچه از دستمان برمی‌آمد برای کمک به کسانی که می‌جنگیدند و از مرزهای‌ کشور و ناموس کشور دفاع می کردند انجام دادیم. این جزو اعمالی است که همیشه از آن دفاع می کنیم چرا که به کسانی که داشتند برای این مملکت می‌جنگیدند تا جایی که از دستمان برمی‌آمد کمک مادی و تجهیزاتی و خدماتی از نظر دندانپزشکی می‌کردیم. این جزو کارهایی بوده که هنوز و با توجه اینکه 30سال گذشته به آن افتخار می کنیم. متاسفانه یکسری از برنامه‌ریزی‌ها نیز که برای خودکفایی کشور بود در جهت عکس قرار گرفت و کمک در جهت واردات شد اما هنوز در نمایشگاه‌ها می‌بینید که تجهیزات دندانپزشکی، ساخت کشور و با کیفیت بسیار خوب عرضه شده است و همه صنعت‌گران هنوز یاد روزهای طلایی را می‌کنند که جامعه اسلامی در این قضیه فعال بوده و هم چنین از آن طرف جامعه اسلامی دندان پزشکان به نام یک شهید جشنواره‌ای را سال‌ها است که برگزار کرده و با همه توان مالی‌ پای آن ایستاده‌ است که این جشنواره را ادامه دهد و از پژوهشگران حمایت کند. تمامی این فعالیت ها از جنسی است که اگر یک‌بار دیگر خدا این فرصت را بدهد که از اول شروع کنیم حتما باز هم در همین زمینه‌ها فعالیت خواهیم کرد حالا در این میان اگر ذره‌بین بگذارید که چه قسمت‌هایی را جامعه اسلامی دقیقا مقصر بوده احتیاج به بحث و بررسی یک به یک دارد. ممکن است کوتاهی از طرف مقابل هم باشد برای جذب نیروها، کوتاهی از این طرف هم باشد به خاطر اینکه نمی‌توانستیم عقاید یکدیگر را درک یا جذب‌شان کنیم. اما در هر صورت نتیجه کار تلف شدن انرژی ها بود.

  خانم دکتر بقایی: البته این بحث که مطرح شد از باب نقاط قوت و ضعف و نگاه دوباره به گذشته بسیار خوب است. ممکن است که اگر اکنون بتوانیم به عقب برگردیم به ‌گونه دیگر به آن نگاه کنیم اما من نمی‌توانم این نکته مثبت را نادیده بگیرم که افرادی که این سال‌ها در جامعه ی اسلامی دندان پزشکان فعال بودند افراد تند ورادیکال نبودند، یعنی این افراد در همان مقاطعی هم که یک سری اصطکاک‌ها وجود داشت با تیپ‌های مختلف ارتباط‌های خوبی داشتند. این افراد کسانی نبودند که با افرادی که از نظر فکری اختلاف داشتند برخورد وحشتناک انجام دهند اما در عین حال یک‌سری از رفتارها و اتفاقات قابل بازنگری است و اگر این روش‌ها و ‌دیدگا‌ه‌ها نبود به نظر من شیوه حرکت‌مان فرق می‌کرد. یعنی شیوه حرکت به سمتی می رفت که روز‌به‌روز اختلافات صنف و این گروه بیشتر می‌شد. در حالی‌که الان دقیقا ما با عکس این مساله روبه‌رو هستیم. اکنون بین انجمن و جامعه در طول این سال‌ها همکاری متقابل بوده که روزبه‌روز نیز این ارتباط بهتر شده و راحت‌تر با هم کار می‌کنند.

  من دقیقا همین سوال را می‌خواستم بپرسم ، از همان سال‌ها اکثر انجمن‌های اسلامی که تشکیل شد اساس کارشان خصوصا در دهه 60 تندروی‌ بود، تسویه حساب‌ها و حذف کردن اساتید که از نظر فکری یا ظاهری تناسبی نداشتند با آن خط فکر مذهبی که قالب شده بود. جامعه اسلامی چقدر متاثر از این تفکرات بود و آیا اصلا این تندروی‌ها صورت گرفت در دهه اول انقلاب یا نه از اول یک خط مشی معتدل را دنبال می کرد؟

  دکتر آشفته: یکی از معضلات جامعه ما این است که وقتی می‌خواهیم به مشکلات نگاه کنیم دنبال مقصر می گردیم و همیشه هم می گوییم ما اشتباه نکردیم پس باید دنبال جایی بگردیم که بگوییم آن همه اشتباه را مرتکب شده وقتی هم که می‌خواهیم اصلاح بشویم دنبال یک قهرمان می‌گردیم که همه کارهایمان را اصلاح کند در صورتی‌که وقتی اشکالی در سطح وسیع پیش می‌آید معلوم است عوامل متعددی در این قضیه دخیل بوده و اثرگذاری کرده اند، که جزء‌به‌جزء آنها قابل بررسی است. مطمئنا عوامل مختلفی دخالت داشته اند که یک وضعیت خوب یا بد پیش بیاید. مثلا جامعه اسلامی دندانپزشکی اصولا در دانشگاه‌ها به‌طور مشخص فعالیت نداشته و خارج از دانشگاه فعالیت کرده است. حالا افرادی از یک جامعه اسلامی در دانشکده دندانپزشکی ممکن است خوب یا بدعمل کرده باشند. انجمن های اسلامی در تمامی شهرها و دانشگاه های کشور وجود دارند و نمایندگانشان جامعه‌ اسلامی دندان پزشکان را تشکیل می دهند. هر دانشگاهی مطمئنا مسوول رفتار و کردار خود است و نمی توان ایراد یک دانشگاه را برای کل مجموعه نوشت. یکی از علل سوءتفاهم ها این است که در بسیاری از موارد اعضای جامعه اسلامی دندانپزشکی و مدیریت دانشگاه ها را هنگام قضاوت یکی می گیرند در حالیکه همین مدیریت‌ دانشکده دندانپزشکی در جاهایی مورد نقد ما بوده است و در مواردی در شورای مرکزی از تصمیماتشان دفاع کرده ایم و در مواردی نیز تصمیمات مدیریتی را رد کرده ایم. جامعه اسلامی مطمئنا در اتفاقات مثبتی که در دانشکده‌های دندانپزشکی پیش آمده عامل مستقیم نیست همان‌طور که در عوامل منفی پیش آمده نیز عامل مستقیم نیست. اما یک نکته را به طور کلی خدمتتان عرض کنم که کمترین سهم در خصوص تعداد کارهای اشتباهی که در سطح دانشگاه ها به نام انقلاب فرهنگی و غیره در سیستم آموزش کشور انجام شد از آن دانشگاه دندانپزشکی است. البته نمی خواهم بگویم تمامی کارهای جامعه خوب بود و ظلمی به کسی نشده که مطمئنا ظلم هایی شده و بی عدالت هایی صورت گرفته اما به نسبت آن سال ها کمترین خطا را جامعه اسلامی دندان پزشکان داشت. به دلیل بسیاری از تسویه‌هایی که انجام شد بعضی از رشته ها فلج شدند در حالیکه این حالت در دندان پزشکی نبوده و به همین علت شما می‌بینید بلافاصله پس از پیروزی انقلاب در سال‌های نخست رشته‌های تخصصی جان می‌گیرد. به هر حال کارهای اشتباه و درستی انجام شده که مسوولانی که آن زمان در سمتی بودند باید نسبت به کارهای مثبت افتخار کرده و از کارهای نادرست توبه کنند. به این نکته هم باید توجه کرد که ما عادت داریم در مواردی به یکباره سیستم تاریخی کشورمان به فراموشی بسپاریم، در وضعیت جنگی حتی مترقی‌ترین جوامع نیز از نظر دموکراسی بسیاری از آزادی‌های شهری و شهروندی را به حالت تعلیق در می‌آید. به طور مثال در جنگ جهانی دوم روزنامه تایمز لندن در مهد دموکراسی ابتدا صبح اول وقت به ستاد مشترک ارتش جهت بررسی می رفت و بعد چاپ می شد. در کشورما نیز پیروزی انقلاب مصادف شد با شروع جنگ تحمیلی ، یعنی بلافاصله قبل از اینکه سیستم بتواند خود را ساماندهی بکند، جنگ پیش می آید و کشور در شرایط ویژه قرار می گیرد.در این باره قضاوت صحیحی هم صورت نگرفته و باید در فضایی آرام به دور از تمام تنش ها و برچسب زنی ها چنین مسائلی مورد بررسی قرار بگیرد.

  خانم دکتر بقایی: به هر صورت اگر آدم از دیدگاه خود بخواهد به مسائل نگاه کند معمولا یک طرفه به قاضی خواهد رفت خصوصا که ممکن است ذهنیت‌هایی به دلیل شرایط زمانی و مکانی برای افراد ایجاد شود، درحالیکه زمانیکه به عقب برمی‌گردیم یا یک مقدار زمان می‌گذرد و فضا مساعد می‌شود متوجه می شویم که بعضا قضاوت ها و بعضی ازرفتارها اشتباه بوده است. شرایط مقطعی و شرایط آن زمان و محدودیت‌هایی که در کل نظام به خاطر دوران جنگ بوجود آمده بود سبب شد تا عده ایی گمان برند که جامعه اسلامی دندان پزشکان می خواهد فضا را دردست خود بگیرد، محدودیت ایجاد کند و بعضا برخوردهای قهری می کند و چون در آن زمان امکان گفت و گو و صحبت هم نبود این ذهنیت در بعضی از افراد قوی تر می شد. جامعه اسلامی هیچ تقابلی با جامعه پزشکی کشور نداشت منتهی به واسطه سنخیت‌های فکری و انگیزه‌هایی که وجود داشت جامعه اسلامی دندانپزشکان تشکیل شد. بالاخره انقلابی شده بود، و سیستم سیاسی جدیدی تاسیس شد، عده ایی که در کنار یکدیگر احساس نزدیکی بیشتر می‌کردند و احساس می کردند که با این شرایط جدید سنخیت بیشتری دارند این جمع را تشکیل دادند. یک عده هم این احساس نزدیکی را نمی‌کردند واز این رو حضور هم پیدا نکرند، این احساسی که بنده در این گروه نیستم و فکر می‌کنم که آنها برای این تشکیل شدند که ما را از عرصه به در بکنند یا تقابلی داشته باشند بالاخره ذهن بعضی‌ها را به خود مشغول می‌کند منتهی گذشت زمان و تغییر شرایط خودبه‌خود این جهت را نشان داد که اعضای جامعه اسلامی دندانپزشکان با کسی مشکل ندارند و اتفاقا بیشترین نزدیکی را با سندیکا پیدا کردند. بنابراین می‌خواهم عرض کنم که خیلی وقت‌ها شرایط زمانی و مکانی باعث می‌شود که تفکرات یا فرصت گفت‌وگو و مذاکره و با هم نشستن پیش نیاید و این احساس بوجود آید که من این طرف هستم و کس دیگر آنطرف هست.

  دهه روحیات انقلابی تمام می شود، شرایط سیاسی جامعه تغییر می‌کند و جنگ تمام می‌شود و مباحث جدیدی پیش می‌آید. از آن موقع در جامعه چه تغییراتی ایجاد شد و بیشتر از نظر سیاسی چه خطی را در پیش می‌گیرد؟

  دکتر آشفته: جامعه اسلامی دندانپزشکی از روز نخست که تشکیل شد به این توافق جمعی رسید که مدیحه سرا نباشد و انتقادات را بیان کند. در زمان جنگ صرفا در جلسات خصوصی این انتقادها صورت می گرفت یعنی با ملاقاتی که با وزرا داشتیم اگر احساس می کردیم مسوولی را که بر سر پستی گذاشته اند کارایی لازم را ندارد و در واقع به نفع منافع کشور عمل نمی‌کند در جلسات خصوصی می گفتیم. خاطرم هست که وقتی ما از مسوولان وقت می‌گرفتیم، آنان عزا می گرفتند که اینها می‌خواهند دعوا کنند. یعنی این ذهنیت وجود داشت و البته این انتقاد ها هیچ گاه بروز خارجی نداشت چون اعتقاد این بود که در آن برهه سخت تاریخی حداقل رخت‌های چرکمان را نباید روی بند ایوان پهن کنیم که همه ببینند. اما پس از جنگ به‌خصوص پس از فوت امام فعالیت سیاسی و اجتماعی‌ ما بیشتر در جهت انجام اهدافی که انقلاب به خاطر آن صورت گرفته بود حرکت کرد، حفظ کرامت انسان ها، عدالت، امکان رشد برای همه آدم‌ها از اهداف انقلاب ما بود که هنوز هم برای همه مقدس است و این موضوعات مهم محور تصمیم‌گیری‌های ما شد. درواقع بعد از جنگ اتفاقی که افتاد این بود که یک‌سری تغییر و تحول کلی در جامعه پیش آمد. دوره سازندگی، بازسازی و... که حداقل برای ما و خیلی از جوان‌ها که رزمنده بودند محیط ناآشنایی بود. از این رو نقدها یک مقدار جنبه علنی‌تر هم پیدا کرد. نسبت به عملکرد دولت و نسبت به کارهایی که داشت انجام می‌شد تحرکات بیشتری داشتیم تا مبادا با اهداف اولیه سازگار نباشد. تا آن زمان فعالیت انتخاباتی ما صرفا دعوت تمامی اقشار برای گرم کردن فضای انتخاباتی کشور بود اما از یک زمانی به بعد یعنی از سال 76 که بحث ریاست‌جمهوری آقای خاتمی مطرح می شود جامعه اسلامی دندان پزشکان نیز با تمام امکاناتش به میدان می آید و نتیجه این گونه فعالیت ها از طرف گروه های مختلف این شد که بیشتر دندان پزشکان و پزشکان کشور به آقای خاتمی رای دادند. در دوره اصلاحات و بر اساس تقسیم بندی های صورت گرفته مبنی بر اینکه عده ایی اصول گرا و عده ایی اصلاح طلب هستند جامعه اسلامی دندانپزشکی همراهی با اصلاح طلبان را در پیش گرفت. جامعه اسلامی خود را در خانه احزاب نیز بروز داد که همیشه رای نمایندگان جامعه اسلامی رای اصلاح‌طلبان بود.

  دکتر آخوندی: در طبقه‌بندی‌های جامعه ازسال 76 به بعد جامعه اسلامی در زمره گروه های اصلاح طلبان قرار گرفت اما در درون خود جامعه اوضاع تغییر چندانی نکرد. شاید حتی بعضی از اعضای جامعه پست‌هایی در دولت اصلاحات نیز داشتند اما جامعه اسلامی منتقد همان همراهان خود نیز بود، یعنی خود را سانسور نکرد و این به نظر من یک نکته قوت بود در عین حال که شاید مدیری از اعضای جامعه اسلامی این انتظار را داشت که مورد حمایت قرار گیرد درحالی که این طور نشد و درواقع خود را دچار سانسور نکرد و تلاشش بر این بود که اعضا و عملکرد خود را در جایگاه مختلف نقد کند که از دید من این نقطه نقطه قوت است .

  و دراین دو سال اکثر تشکل‌های سیاسی – صنفی متاثراز فضای کلی کشور شدند یعنی یا فعالیتشان کم یا تعطیل شد. جامعه اسلامی هم تحت تاثیر قرار گرفت؟

  دکتر آشفته: درواقع جامعه اسلامی مثل همه تشکل‌هایی که به عنوان اصلاح‌طلب دلسوز کشور هستند و فعالیت می کنند متاثر از اتفاقات پیش آمده شد،منتهی مسیری را جامعه اسلامی از سال‌ها قبل حتی به نوعی قبل از 76 یعنی حدود سال 70 در پیش گرفت و آن این بود که باید حرف همه را شنید از این رو بر اساس برنامه ریزی در جامعه اسلامی سعی کردیم که صدای همه جریان‌ها را بشنویم. در تشکل‌های دیگر این کار یک‌مقدار عجیب به‌نظر می‌رسید. ما درحالی که از آقای بهزاد نبوی دعوت می‌کردیم که از آقای مرتضی نبوی هم برای جلسه دعوت می‌کردیم. اگر از آقای خاتمی زمانیکه در کتابخانه ملی بودند دعوت می‌کردیم از آقای ناطق نوری هم دعوت می‌کردیم که در جلسه بیایند و نظرات خود را بدهند. تقریبا هم سعی می‌کردیم یکی در میان این کار انجام شود .

  دکتر بقایی: در این دو سال نیز ما سعی کردیم همان رویه را ادامه دهیم یعنی از آدم‌هایی که به شدت در خصوص انتخابات موضع دفاعی داشتند و ادعا می کردند که هیچ‌گونه اشکالی در انتخابات نبوده است تا آدم‌هایی که اعتقادشان این بوده که در انتخابات تقلب شده است دعوت می‌کردیم تا در جلسات حضور یابند ما سعی کردیم که نظرات هر دو گروه را داشته باشیم و یکی از عوامل باقی‌ماندن سیستم این است که ما حتی بعد از انتخابات نیز این رویه را ترک نکردیم.

  اگر مملکت قرار است رشد بکند احتیاج به احزاب، سازمان‌ها و گروه‌ها دارد که بتوانند فعالیت کنند و اگر یک سیستمی نقد نشود حتی اگر بهترین سیستم هم باشد دچار اضمحلال می شود که جامعه اسلامی هیچ گاه این گونه نبوده که خود را مبرا از خطا بداند. بنده از فرصت استفاده نموده و از همکاران دندانپزشک می خواهم که ما را از نقد خود بر عملکرد جامعه اسلامی دندانپزشکان محروم ننمایند.

  بنام خدا 

 

  جناب آقای دکتر صدر

  رئیس کل سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران

 

  با سلام

  نامه شما خطاب به سایت بازتاب که تحت عنوان « اعلام برائت شهاب صدر از مشایی و احمدی نژاد » منتشر گردید و پاسخ به مقاله‌ای با عنوان « ا حتمال پیروزی اصلاح طلبان در یک انتخابات، بعد از 11 سال » بود مورد توجه بسیاری از اعضای گروه پزشکی به خصوص به علت استقبال شما از شفافیت انتقادات مطرح شده در مقاله مذکور قرار گرفت.

  نامه شما شامل چند جزء مهم بود : 

  اول - اعلام برائت از افراد وابسته به آقای احمدی ن‍ژاد و آقای مشائی و تأکید بر این مطلب که : « و به اندازه یک ارزن، ارزشی برای جریان منحط انحرافی قائل نیستم . »

  دوم - توهین به رقبای احتمالی خود در انتخابات آتی سازمان نظام پزشکی با کلماتی مانند « فتنه گر » « کسانی که طالب پیروزی به هر قیمتی هستند » و« معلوم الحال »

  سوم - اشاره گذرا به رد صلاحیت خود برای انتخابات نمایندگی مجلس شورای اسلامی

  جامعه اسلامی دندانپزشکان ضمن استقبال از اعلام آمادگی شما برای شفافیت مسائل خواستار پاسخگویی شما به موارد ذیل می‌باشد.

  1- بنظر می‌رسد هر چند حضرتعالی اعلام برائت از افراد وابسته به آقای احمدی ن‍ژاد و آقای مشائی نموده‌اید ، اما روش ایشان را که به جای پاسخگویی مسائل و ارائه بیلان مالی و کارکرد خود می‌توان به افراد رقیب یا مخالف خود توهین نمود را همچنان سرمشق و سرلوحه خود قرار داده‌اید. بررسی عملکرد شما در نظام پزشکی نیاز به تحلیلی جامع و جداگانه دارد آیا آمادگی انتشار عملکرد صنفی ، سیاسی و مالی سازمان در دوره ریاست کلی خود را دارید ؟

  2- با توجه به مطالب مطرح در مورد علت رد صلاحیت شما که در بین اعضاء نظام پزشکی عنوان گردیده واستقبال شما از شفافیت مسائل مربوط به خود و با توجه به پاسخنامه شما به سایت بازتاب که در آن نوشته‌اید : « مطیع امر ولی فقیه زمانه خود بوده‌ام و دستورات امام راحل و رهبر معظم انقلاب را سرلوحه و فصل الخطاب خود دانسته و خود را سرباز کوچک انقلاب می‌دانم » و اعلام نموده‌اید: « به اندازه یک ارزن، ارزشی برای جریان منحط انحرافی قائل نیستم » ، مسلماً به علت سیاسی رد صلاحیت نشده‌اید. خواهشمند است توضیح فرمایید که رد صلاحیت شما مربوط به چه مسائلی بوده است و آیا آن موارد ارتباطی با اختیارات شما به عنوان رئیس کل سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی داشته است یا خیر ؟

  

جامعه اسلامی دندانپزشکان

  چند ماه دیگر دوره 4 ساله هیئت مدیره ، شورای عالی و رئیس کل سازمان نظام پزشکی کشور به اتمام رسیده و انتخابات دوره آتی کلید خواهد خورد. از هم اکنون تلاش‌های زیادی توسط مسئولین فعلی نظام پزشکی برای حضور مجدد در این نهاد بزرگ صنفی شروع شده که ضمن اطلاع رسانی به همکاران ، شایسته تحلیل دقیق و موشکافانه است.

  بدون شک یکی از بهترین راههای استیفای حقوق قانونی شهروندان از طریق نهادهای مدنی و گروههای اجتماعی – صنفی بوده و به همین دلیل لازم است علاوه بر حساسیت ، نسبت به سرنوشت بزرگترین نهاد پزشکی کشور ، آگاهی بخشی لازم به همکاران جامعه پزشکی را در زمان مناسب انجام گیرد.

  دوره فعلی سازمان نظام پزشکی در فضای قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 و متأثر از مدیریت چندین ساله یک جریان فکری صورت پذیرفت و پس از انتخابات پر حاشیه‌ای که به همراه رد صلاحیت برخی چهره‌های شاخص جامعه پزشکی صورت گرفت ، رئیس کنونی سازمان نظان پزشکی و همراهانش با اکثریتی شکننده و ضعیف برای سومین بار بر مسئولیت نظام پزشکی تهران بزرگ ، ریاست کل و شورای عالی سازمان تکیه زدند و غلبه نگرش سیاسی بر فعالیت‌های صنفی این نهاد ارزشمند را در نهایت به یک تشکیلات در حاشیه ، غیر مفید و ضعیف تبدیل کردند.

  آنچه این روزها در سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران اتفاق می‌افتد ، حوادث تلخ و تأسف باری است که از تاریخ تشکیل این قدیمی‌ترین و بزرگترین نهاد مدنی و صنفی کشور بی سابقه است.

  بحرانهای موجود درون سازمان ، گزارشهای مبنی بر تخلفات و سوء استفاده‌های متعدد و متعاقب آن رد صلاحیت شخص رئیس کل سازمان در انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی ، علیرغم پیگیری‌ها و رایزنی‌های فراوان و پشت پرده توسط ایشان نه تنها باعث خسارت و آسیب جدی به سازمان نظام پزشکی شده بلکه موجب صدمه و خدشه به حیثیت جامعه محترم پزشکی کشور شده است.

  سؤال اصلی این است که در زمینه این آسیب‌ها و مشکلات بزرگ چه کسی پاسخگوست؟

  اگر اتهامات و موارد متعدد ذکر شده در این زمینه از سوی همفکران سیاسی ایشان و شورای نگهبان صحیح است ، یقیناً بهترین راه برای ایشان عذرخواهی از جامعه پزشکی و استعفای هر چه سریعتر از مسئولیت این سازمان در مدت باقیمانده است تا لااقل گوشه‌ای از اعتبار آسیب دیده جامعه پزشکی جبران گردد و اگر اتهامات وارده صحیح نیست چرا ایشان این مسئله مهم را با سکوت ، بی توجهی و دفع الوقت برگزار نموده و به جهت احترام و تنویر افکار عمومی و رفع اتهامات آنهم در آستانه انتخابات سازمان پاسخی ارائه نمی‌دهد و در جهت شفاف‌سازی و جبران حیثیت خدشه‌دار شده جامعه پزشکی قدمی برنمی‌دارد؟

  علاوه بر موارد فوق سقوط اقتدار و از دست دادن نقاط قوت قانون سازمان نظام پزشکی در سالهای اخیر که به واسطه ضعف مدیریت و زد و بندهای سیاسی مسئولین سازمان ایجاد شده موجب شد که تلاش همکاران و مسئولین سازمان در دوره‌های قبل و نمایندگان محترم مجلس در دوره ششم که به تصویب قانون مترقی سازمان نظام پزشکی انجامید از دست رفته و دستاوردهای ارزشمندی در قانون این سازمان که موجب ارتقاء جایگاه و قدرت سازمان نظام پزشکی شده بود به فراموشی سپرده شود.

  آنچه امروز مورد انتظار عموم جامعه پزشکی است شفاف‌سازی ، تنویر اذهان عمومی و جبران حیثیت خدشه‌دار شده این جامعه ارزشمند محترم و خدوم از طریق پاسخگویی و توجه به موارد زیر است :

  1- با توجه به آگاهی جامعه پزشکی از جهت‌گیریهای سیاسی و آبشخور جناحی رئیس کل سازمان نظام پزشکی و اینکه رد صلاحیت انجام شده قطعاً سیاسی نبوده است ، ایشان در مورد اتهامات وارده و موارد مطرح شده که موجب رد صلاحیت ایشان در انتخابات مجلس شورای اسلامی شد چه پاسخی دارد؟

  2- انتظار می‌رود مراجع قانونی و قضایی ذیربط اتهامات و موارد مذکور را پیگیری و نتایج اقدامات قانونی را جهت تنویر اذهان عمومی به خصوص جامعه پزشکی اعلام نمایند.

  3- رئیس کل سازمان نظام پزشکی در مورد ضعف مدیریت و مخدوش شدن اختیارات و نقاط قوت قانون سازمان نظام پزشکی از قبیل حق تعیین تعرفه بخش خصوصی چه پاسخی دارد؟

  4- از شورایعالی سازمان نظام پزشکی و مجمع عمومی سازمان انتظار می‌رود تا حصول نتیجه بررسی‌های بعمل آمده بنا به وظیفه قانونی خود در مورد گزارش مورخ 19/12/1390 بازرسان محترم در مجمع عمومی سالیانه سازمان و در مورد تخلفات انجام شده به استناد بند الف ماده 15 و همچنین تبصره 2 ماده 9 قانون نظام پزشکی اعلام و پیگیری‌های لازم و قانونی بعمل آورده و نتیجه را جهت اطلاع جامعه پزشکی اعلام نمایند.

  در پایان ضمن تأکید مجدد بر نقش سازمان نظام پزشکی کشور ، پرهیز از ورود به مناسبات سیاسی و قدرت را لازمه این نهاد ارزشمند دانسته و از اعضای محترم جامعه پزشکی کشور می‌خواهیم انتخابات پیش رو را با حساسیت دنبال کرده و زمینه شکل‌گیری سازمانی کارآمد ، پاسخگو و مستقل را فراهم آورند.

 

 

                                                                                                       انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران

                                                                                                   20/9/91

 

بایگانی مطالب:

مطالب کدام بخش سایت بیشتر مورد نیاز شماست؟
پرسش و پاسخ
جشنواره شهید هدایت
کلینیک تخصصی دندانپزشکی
مجله علمی
نمایشگاه کتاب
نمایشگاه مواد و تجهیزات دندانپزشکی
نیازمندیها
   
:. کل کاربران ثبت شده: 173
:. کاربران حاضر در وبگاه: 0
:. میهمانان در حال بازدید: 2
:. تمام بازدید‌ها: 12674544
:. بازدید 24 ساعت قبل: 292

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به جامعه اسلامی دندانپزشکان می باشد.

صفحه اصلی | درباره ما | ارتباط با ما | نقشه سایت

Created in : 0.58 seconds with 64 queries by YEKTAWEB