نام کاربری :
رمز عبور :
  به خاطر بسپار
کلمه عبور را فراموش کرده ايد؟
ثبت نام کاربر جديد
AWT IMAGE

AWT IMAGE
جشنواره سال 1387

هوالعلیم

 

خداوند مهربان را شکرگزاریم که سعادت خدمتگزاری نهمین جشنواره علمی، پژوهشی دندانپزشکی شهید دکتر احمد هدایت را به اینجانب عطا فرمود تا بتوانیم در ایام رجعت پیکر پاک آن شهید والامقام از پژوهشگران علم دندانپزشکی تقدیر بعمل آوریم. در جشنواره سال 87 که همانند سالهای گذشته با ابتکار جامعه اسلامی دندانپزشکان و همکاری صمیمانه انجمن دندانپزشکی ایران، کلیه انجمنهای تخصصی دندانپزشکی، دبیرخانه شورای آموزش دندانپزشکی و تخصصی و هیئت رئیسه دانشکده‌های دندانپزشکی کشور برگزار می‌گردد، شاهد حدود 1100 اثر واصله بودیم که پس از انجام کارشناسی‌های آماری، در کمیته‌های تخصصی داوری مورد ارزیابی تخصصی قرار گرفته، رتبه‌های برتر مشخص و در کمیته مرکزی داوران طرح و مورد تصویب قرار گرفت. در پایان امیدواریم جشنواره شهید دکتر احمد هدایت که در حال حاضر تنها فرصت ارزیابی سالیانه کلیه آثار علمی پژوهشی حیطه دندانپزشکی است، شاهد مشارکت بیشتر در سالهای آتی بوده و به جایگاه واقعی خود نزدیکتر گردد. ضمناً از کلیه اساتید، همکاران و عزیزانی که ما را در کلیه مراحل برپائی جشنواره یاری دادند تشکر کرده و چشم براه پیشنهادات و انتقادات شما هستیم.

 

                                                                                                                                    دکتر حسین افشار

                                                                                                                                  دبیـر نهمین جشنـواره

 

نفرات برتر مقاله پژوهشی پروتزهای دندانی

.

مقاله پژوهشی برتر پروتزهای دندانی

  An evaluation of color stability of reinforced composite resin compared with dental porcelain in commonly consumed

   Ahmad Ghahramanloo1, Azam sadat Madani, Keyvan Sohrabi, Saeed Sabzevarri

 1- Department of Prosthodontics, Dental Research Center and Dental School of Mashhad, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran. 

Abstract

  The effect of tea, cola, orange juice, and distilled water on the color stability of a porcelain (VITA VMK 95) and a reinforced composite rein (GC Gradia) was evaluated. Standardized specimens for each material was prepared. Specimens from each group were immersed in staining solutions at 50 degree Celsius for 30 days. Tea caused the most significant color change. DeltaE of all of the materials was changed after the immersion in all of the staining solutions during the experimental process.


   (CDA Journal , Vol 36. No 9.)


نفرات برتر مقاله پژوهشی برتر پریودانتیکس 

.

مقاله پژوهشی برتر پریودانتیکس 

Clinical Comparison of Subepithelial Connective Tissue Grafts and Coronally Advanced Flaps with Emdogain in the Treatment of Gingival Recessions

Farideh Haghighati 1, Ali Akbar Khoshkhoonejad , Aeida Ziaee   

 1- Associate Professor, Department of Periodontics, Faculty of Dentistry, Medical Sciences / Tehran University, Tehran.Iran. 

Abstract

  The aim of this study was to compare subepithelial connective tissue grafts (SCTG) and coronally advanced flaps (CAF) with the addition of Emdogain in the treatment of gingival recession. This interventional randomized controlled clinical trial involved eleven patients and 31 teeth demonstrating facial recessions of > 2 mm identified as Miller's class I or II. Recession depth (RD), recession width (RW), probing depth (PD), clinical attachment level (CAL), and keratinized tissue (KT), were measured at baseline and at 4, 12 and 24 weeks postoperation. Before surgery the samples were randomized to receive either a CAF with Emdogain (test group) or a connective tissue graft (control group). Data were analyzed using independent t-test and univariate analysis of variance.

  Twenty-four weeks after therapy, the mean root coverage in the test and control cases was 50.24% and 65.82%, respectively. There was no significant difference between the two groups (P=0.759). Within the 24-week follow-up period both procedures resulted in statistically significant improvement in RD, RW and CAL, but not in PD. KT increased 0.7 mm in the SCTG group while it decreased 0.5 mm in the Emdogain group (P<0.05).The SCTG procedure provided better results in comparison to CAF with Emdogain. However the later method is easier and less technique-sensitive. Therefore it can be considered as a possible substitute for the treatment of gingival recessions, especially when increasing KT is not required.


(Journal of Dentistry Tehran University of Medical Sciences, Vol.4, No.1 Winter 2007)


نفرات برتر مقاله پژوهشی دندانپزشکی ترمیمی

.

مقاله پژوهشی برتر دندانپزشکی ترمیمی

  Effect of Thrichloracetic-Acid as an Etching Agent on Composite-Resin Bond Strength to Dental Tissues


   Maryam Khoroushi 1, Saeid Sedaghat 

1- Department of Operative Dentistry, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

Abstract

  Trichloracetic-acid (TCA) was introduced as an adjunct material capable of eliminating bleeding and cervical fluid especially in cervical restoration placement. The aim of this study was to evaluate the effect of 30 and 50% trichloracetic-acid as an etching agent on bond strength of composite-resin to enamel and dentin. Seventy-two intact human molar teeth were divided into 6 equal groups randomly. In the first 3 groups smooth enamel surfaces were prepared in buccal surfaces. In the remaining 3 groups the occlusal surface was reduced so that superficial dentine was exposed. Then, surface treatment was performed by different materials as follows: groups 1 and 4 by 37% phosphoric acid; groups 2 and 5 by 35% trichloracetic-acid and groups 3 and 6 by 50% trichloracetic-acid. Then Single Bond (3M ESPE) was applied and composite-resin cylinder (Zl 00, 3M ESPE) was cured. The samples were incubated in distilled water at 37°C for 24 h and composite cylinders were applied under shear force. The data was analyzed by ANOVA. Mean fracture strengths in the study groups ordered from 1-6 were:

19.91±9.02,18.43±5.69,19.05±5.48,10.83±7.22,10.04±5.57 and9.48il.97. There were no significant differences in bond strength of composite-resin using 37% phosphoric acid, 35 or 50% trichloracetic-acid to neither enamel nor dentine (p>0.05). TCA could etch enamel and dentin similar to phosphoric-acid. Trichloracetic-acid application as an enamel and dentine etchant especially in cervical restorations, where it can act both as an etchant and an astringent or gingival fluid reducer, needs to be more investigated.


  (Research Journal of Biological Sciences 3 (11): 1320-1323, 2008)

 

نفرات برتر مقاله پژوهشی برتر جراحی دهان و فک و صورت

.

مقاله پژوهشی برتر جراحی دهان و فک و صورت

  بررسی هیستولوژیک و هیستومورفومتریک کاربرد عاج دمینرالیزه اتوژن در ترمیم نقص استخوانی ایجاد شده در مجاورت ایمپلنت کاشته شده

در استخوان تیبیای خرگوش


نویسندگان : دکترحمیدرضا عظیمی لیسار

1- استادیار گروه آموزشی جراحی فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد.

چکیده

  استفاده از ایمپلنت برای جایگزینی دندانهای از دست رفته به کیفیت و کمیت استخوان بستگی دارد. یکی از راههای کسب کمیت و کیفیت بهتر استفاده از پیوندها مانند پیوند استخوان از خود شخص، بیواوس و عاج دمینرالیزه است. هدف از این مطالعه بررسی هیستومورفومتریک کاربرد عاج دمینرالیزه در افزایش کمیت استخوان و استواینتگراسیون در استخوان تیبیای خرگوش می باشد. در این مطالعه تجربی از پنج خرگوش سفید نیوزلندی ماده استفاده شد. یک سوراخ به قطر 3.5 میلی‌متر برای قرار دادن ایمپلنت ایجاد شد. در هر استخوان تیبیا یک ایمپلنت کاشته شد بنابراین هر خرگوش دارای دو ایمپلنت بود. در قسمت دیستالی آن سوراخ یک ضایعه به قطر 6 میلی‌متر که تمامی ضخامت استخوان را در بر گرفته بود، ایجاد شد. یکی از ضایعه‌ها با عاج دمینرالیزه اتوژن (ADDM) پر شد و دیگری خالی رها شد. روی هر دو آنها با غشا Bioguid (ساخت کشور ایتالیا) که قابل جذب و از جنس کلاژن بود پوشیده شد. خرگوش در هفته‌های سوم، پنجم، هفتم، نهم و یازدهم قربانی شده و از هر خرگوش دو نمونه به دست آمد. سپس نمونه‌ها دکلسیفیه شده، ایملپنت آنها خارج شده و برای ارزیابی هسیتومورفومتریک و هیستولوژیک به لابراتوار فرستاده شد.
ارزیابی هیستومورفومتریک نشان داد که میزان تماس ایمپلنت با استخوان در قسمت کورتکس در هر دو گروه کنترل و تجربی یکسان است اما در ناحیه مغز استخوان میانگین طول تماس استخوان با ایمپلنت در هفته‌های مختلف، در گروه تجربی که در آن از عاج دمینرالیزه استفاده شده بود خیلی بیشتر از گروه شاهد بود. (گروه تجربی= 19%، گروه شاهد= 0) سطح متوسط استخوان تازه تشکیل شده در بین پیچ‌ها در هفته های مختلف در گروه تجربی بیش از گروه شاهد بود. (گروه تجربی= 35%، گروه شاهد= 23%)
در این مطالعه هیستومورفومتریک عاج دمینرالیزه اتوژن منجر به تشکیل استخوان جدید در مغز استخوان در اطراف ایمپلنت شد و میزان استئواینتگراسیون افزایش پیدا کرد.


 (مجله دندانپزشکی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دوره 26 ، شماره 1 ، بهار 1387)

نفرات مقاله پژوهشی برتر رادیولوژی دهان و فک و صورت

.

مقاله پژوهشی برتر رادیولوژی دهان و فک و صورت

مقایسه دقت تشخیصی و اعتبار دو تکنیک توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت در فک بالا 

 1- استادیار گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد.

چکیده

  دقت و اعتبار سی تی اسکن در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت توسط تحقیقهای متعدد به اثبات رسیده است، اما در مورد دقت و اعتبار تکنیک توموگرافی نظرات متفاوتی ارائه شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان دقت و اعتبار اندازه گیریهای تشخیصی توموگرافی اسپیرال نسبت به سی تی اسکن اسپیرال در فک بالا می‌باشد.

  در این مطالعه تجربی ـ آزمایشگاهی (In Vitro) ، از هشت جمجمه خشک شده انسانی که بی دندان کامل یا دارای چند ناحیه بی دندانی در فک بالا بودند استفاده گردید. تعداد پنجاه ناحیه بی دندانی به عنوان مکانهای بالقوه ایمپلنت انتخاب شدند. این نواحی عبارت بودند از: هشت نقطه در ناحیه میدلاین، 14 نقطه در ناحیه کانین‌ها، 15 نقطه در ناحیه پری مولارها و 13 نقطه در ناحیه مولارها. نواحی فوق با دو روش توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال تصویـربرداری شدند. از روی تصاویر بازسازی شده سی تی اسکن و توموگرام‌ها ابعاد استخوانی خاصی اندازه‌گیری گردید. این ابعاد عبارت بودند از:

  1) فاصله بین سطح آلوئولار و کف بینی یا سینوس‌ها (ارتفاع)

  2) فاصله باکوپالاتال ریج آلوئولار در میانه ارتفاع (پهنا)

  ارقام به دست آمده از توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال جهت مقایسه در جدول مخصوص ثبت شدند. برای بررسی اعتبار اندازه‌گیریهای انجام شده به روش Interdevice Interobserever و از تست Intraclass Correlation Coefficients مدل One-Way Random Effects استفاده شد.

  از مقایسه کل صد اندازه به دست آمده از دو روش توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال، تعداد شش اندازه، تفاوت بیش از یک میلی متر را نشان داد. میزان دقت و صحت اندازه‌گیری ارتفاع و پهنای نقاط مورد نظر به ترتیب 96% و 92% و در مجموع 94% بود. این مقیاس به تفکیک در ناحیه مولارها 100% ، ناحیه پری مولارها 7/86 % ، ناحیه کانین ها 3/93 % و ناحیه میدلاین100% بود. میانگین اختلاف اندازه‌گیری بین این دو تکنیک 66/0 میلی‌متر بود. میزان پایایی اندازه گیریها در مجموع 96% بود.

  در مجموع می‌توان این طور نتیجه گرفت که در تصویربرداری‌های مورد نیاز ایمپلنت می‌توان با اطمینان از تکنیک توموگرافی اسپیرال استفاده کرد.


  (مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان، دوره 20 ، شماره 1 ، بهار 1387)


  نویسندگان : دکترشهریار شهاب1 دکتر داریوش رفتاری دکتر شهرام نامجوی نیک

نفرات برتر مقاله پژوهشی دندانپزشکی کودکان

.

مقاله پژوهشی برتر دندانپزشکی کودکان   

  Comparison of Calcium Hydroxide and Bioactive Glass after Direct Pulp Capping in Primary Teeth


Roza Haghgoo1, Noshin Jalayer-Naderi 

  1- Assistant Professor, Department of Pediatric Dentistry, Shahed University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Abstract

 Bioactive glass is often used as a filler material for repair of dental bone defects.In different studies osteogenic potential of this material was proved, but its dentinogenesis property is in doubt. The purpose of this study was to evaluate the histological pulp responses of Calcium hydroxide and Bioactive glass placed directly on exposed pulp tissues.

 Twenty teeth to be extracted due to orthodontic reasons were selected. These teeth were divided into two groups and treated with direct pulp capping. Calcium hydroxide was used for 10 teeth and Bioactive glass for 10 teeth. After 60 days the teeth were extracted and prepared for histological evaluation. Finally the data was analyzedwith exact Fisher test. All teeth treated with Calcium hydroxide showed inflammation. Internal resorption was seen in six teeth, abscess in five teeth and dentinal bridge in two teeth. Inflammation was seen in three Bioactive glass samples and dentinal bridge in seven teeth, but internal resorption and abscess were not seen.

 Bioactive glass appears to be superior to Calcium hydroxide as a pulp capping agent in primary teeth.


(Journal of Dentistry Tehran University of Medical Sciences, Vol.4, No.4 Winter 2007)

مقاله پژوهشی برتر ارتودانتیکس

.

سازگاری نسجی هشت ماده ارتودنسی در بافت همبند زیرجلدی موشهای آزمایشگاهی

نویسندگان: دکتر سوسن صادقیان 1 ٬دکتر سید محمد رضوی٬ دکتر علیرضا مسائلی

1- استادیار گروه آموزشی ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان( خوراسگان)

 چکیده

در درمانهای ارتودنسی مواد و ابزارهای مختلف٬ به مدت طولانی در محیط دهان قرار می گیرند که ممکن است خصوصیات آنها را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از ای بررسی٬ ارزیابی سازگاری نسجی هشت نوع ماده فلزی و غیر فلزی مورد استفااده در درمانهای ارتودنسی به روش کاشتن در بافت همبند زیر جلدی ناحیه پشتی موشهای آزمایشگاهی می باشد.

در این مطالعه مداخله ای - تجربی هشت ماده ارتودنسی شامل دو نوع کویل اسپیرینگ ( استیل و نیکل تیتانیوم) ٬ دو نوع سمان گلاس آینومر (بندتیت و آریادنت)٬ دو نوع تورینگ( آمریکن ارتو و پویان طب نور) و  دو نوع اکری (آکروپارس و بایر) مورد ارزیابی قرار گرفت. از 96 موش سفید مونث استفاده شد. در ناحیه پشتی هر موش پنج جیاگاه انتخاب گردید. دو قطعه از یک ماده مورد آزمایش٬ با طول یک سانتی متر٬ در سمت راست و دو قطعه از ماده مورد مقایسه با همان طول در سمت چپ کاشته شده و جایگاه وسط با فاصله مساوی از چهار جایگاه فوق الذکر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد که در این جایگاه برشی مشابه گروههای مورد آزمایش انجام گردید و بدون کاشتن ماده خاصی محل برش بخیه گردید. در هر مقطع زمانی 30-15 و شصت روزه یک سوم از موشها از مطالعه خارج شده و از جایگاههای مورد نظر بیوپسی تهیه گردید و واکنشهای بافتی در اطراف مواد مورد نظر تعیین شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمونهای غیر پارامتری Kruskal-wallis و Mann-Whitney استفاده شد.

در مورد آکریل اکروپارس( ‍Pv= 0/01) اورینگ های پویان طب و آمریکن ارتو(Pv= 0/016) و کویل اسپیرینگ های استیل و نیکل تیتانیوم(Pv< 0/001) با گذشت زمان و در مقطع زمانی شصت روز عدم سازگاری نسجی مشاهده شد. شدت عدم شازگاری نسجی در سمان های گلاس آینومر خصوصا بندتیت(Pv= 0/014) و کوی های استیل(Pv< 0/001) قابل ملاحظه بود.

این بررسی نشان داد که اکثر موارد مورد استفاده با گذشت زمان واکنشهای التهابی بیشتری را در محیط اطراف خود القا کردند که در مورد سمان های بندتیت و کویل اسپیرینگ استیل از همه چشم گیرتر بود.

نفرات برتر مقاله پژوهشی اندودانتیکس

.

Periodontal  healing  of replanted  dog  teeth  stored in  milk  and  egg  albumen

Abbas Ali Khademi1, Adnan Atbaee, Seyed Mohammad Razavi,Mitra Shabanian

Department of Endodontics, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences,ISfahan,Iran.

Abstract

The type of storage medium used to store avulsed teeth prior to replantation has been shown to be a decisive factor in periodental ligament (PDL0 healing. The aim of the present study was to investigate the effect of storage medium on periodental healing.Thirty teeth from three dogs were endodontically treated to prevent subsequent inflammatory root resorption. The teeth were atraumatically extracted and randomly stored in milk or egg albumen for 3, 6 and 10 h at 4° C.
All teeth were splinted for 1 weeks after replanting. After 2 months animals were sacrificed using vital perfusion- fixation and teeth were histologically prepared and evaluated following Andreasen's mthod. It was found that teeth stored in egg albumen for 6 and 10 h had significantly higher incident of PDL  healing than those treated with milk for the same period (P < 0.05) . The hihest incidence of ‍PDL healing was observed in teeth stored in egg albumen for 6 h. The least surface resorption was also evident in this group ( P< 0.05). The result of this study shows that egg albumen is an excellent storage media for up to 10 h considering its likely availability at most accident sites.


(Dental Traumastology, 2008 Oct; 24(5): 510-4.)

نفرات برتر مقاله پژوهشی بیماریهای دهان

.

A  Randomized  Double  Blind  Controlled  Trial  to  Compare  Metronidazole  with  Doxcycline  for  the  Treatment  of Oral  Lichen  Planus

Arash Mansourian1, Majid Sanatkhani,Fatemeh Momen-Heravi

Department of Oral Medicine,Dental School Medical Sciences/ University of Tehran,Iran.

Abstract

The aim of this study was to compare the efficacy of metronidazole with doxycycline in treatment of oral lichen planus. A double blind clinical trial was performed on twenty patients with asymptomatics oral lichen planus,confirmed by biopsy. After initial examination,patients were randomly assigned to receive 250 mg metronidazole or 100 mg doxycycline twice daily for weeks. Target lesions were assessed at weeks 0,2,4 by grid measurement. Complete blood examination and liver function tests wee done at fourth week. At the end of the trial, in the doxycycline group One( 10%) patient showed partial remission and nine (90%) patients showed no response. In the metronidazole group one (10%) patient showed partial remission and one (10%) patient showed completed remission. Eight(80%) patients were unresponsive to metronidazole. No side effects were reported from the subjects and there were no significant changes in complete blood examination and liver function test after four weeks of treatment in either group.Results of present study suggest that these drugs are not much effective in treatment of oral lichen planus and statically significant difference was not seen between the two groups in respect tp response to therapy at the end of treatment period(P> 0.05 , P= 0.503)

نفرات برتر مقاله پژوهشی پاتولوژی فک و دهان

.

Comparative  expression  of  calretinin  in  selected odontogenic  tumours: A possible  relationship  to  histogenesis

Mojgan Alaeddini1, Shahroo Etemad- Moghadam,Fereshteh Baghaee

Dental Research Centre,Faculty of Dentistry, Medical Sciences/ University of Tehran,Tehran,Iran.

Abstract

Calretinin, a calcium-binding protein,is expresses primarily in certain subtypes of neurons. It has also been reported to be present in mesotheliomas and other tumours.The aim was to determine the expression of calretinin in selected odontogenic neoplasms.

Immunohistochemistry for calretinin was performed on 55 odontogenic tumors consisting od 20 solid ameloblastomas,five calcifying epithelial odontogenic tumors, 10 adenomatoid odontogenic tumors,10 ameloblastic fibromas and 10 odontogenic myxomas. The distribution,intensity,pattern and localization of immunoreactive cells were determined by conventional light microscopy. X2  test was used for statistical analysis and P < 0.05 was considered to be significant. All 20 ameloblastomas showed intense immunopositivity with a diffuse distribution pattern. None of calretinin expression between groups were statistically significant at P < 0.001.

Considering that ameloblastomas,in contrast to the other studied tumours,were consistently reactive for calretinin,this protein may have a role in the pathogenesis of this aggresive neoplasm.

نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی ارتودانتیکس

.

پایان نامه دوره تخصصی ارتودانتیکس

بررسی تغییرات سوپر الاستیسیتی سیمهای ارتودنسی نیکل تیتانیوم در محیط شبیه سازی شده دهان


  استاد راهنما : دکتر طاهره حسین زاده نیک

  استاد مشاور : دکتر محمود نیلی احمدآبادی

  نگارش : دکتر حنانه قدیریان

  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره پایان نامه: 585 ت

 

  چکیده

  سیمهای ارتودنسی نیکل تیتانیوم به دلیل خواص مکانیکی مطلوبشان به‌طور گسترده‌ای در درمان ارتودنسی مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سوپرالاستیسیته سیمهای ارتودنسی نیکل تیتانیوم در شرایطی مشابه محیط دهان بود. در این مطالعه experimental خواص خمشی 3 نوع سیم نیکل تیتانیوم سوپرالاستیک 016/0 اینچ شامل Sentalloy(GAC)، Truflex (Orthotechnology) ، Force I(American Orthodontics) از طریق تست 3-point bending مورد بررسی قرار گرفتند که برای این منظور یک مدل فانتوم engage شدند. در این مطالعه از هر یک از انواع سیمها، 35 عدد تهیه شد که 5 عدد از آنها به عنوان گروه کنترل بوده و مابقی سیمها به 2 گروه 15 تایی تقسیم شده که نیمی از آنها داخل بزاق مصنوعی و نیمی دیگر خارج از بزاق قرار داده شدند. در ضمن کلیه سیمها در طی مدت آزمایش در دمای محیط (2± c °22) قرار داده شدند و در سه مقطع زمانی یک، دو و سه ماه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که در بین سیمهای مورد مطالعه، سیم Sentalloy(GAC) کمترین فاصله را با حد نیروی فیزیولوژیک (70-50گرم) داشت و تغییرات نیروی این سیم در طی زمان روند مشخصی را طی نکرد. نیروی سیم Force I(American Orthodontics) بیش از حد نیروی فیزیولوژیک بود (200-100گرم) ولی با گذشت زمان تغییر قابل ملاحظه‌ای را نشان نداد، در صورتی‌که سیـم Truflex (Orthotechnology) علاوه بر اینکه نیـرویی بیش از حد فیزیـولوژیک را در آزمـایشات نشان داد (200-100گرم) در طی زمان نیز روند مشخصی را طی نکرد. مقایسه مقادیر میانگین نیرو در defectionهای مختلف نشان داد که در طی افزایش میزان defection، هیچ یک از سیمها روند مشخصی را طی نمی‌کنند. بررسی نتایج در مورد تأثیر بزاق نشان داد که در اکثر موارد بزاق سبب کاهش نیروی سیمهای NiTi می‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد با توجه به نتایج فوق، سیم Sentalloy در استفاده کلینیکی از نظر بیولوژیکی مناسب‌تر می‌باشد.

پایان نامه برتر دوره تخصصی اندودانتیکس

.

پایان نامه دوره تخصصی اندودانتیکس

بررسی Human cytomegalovirus و Epstein-Barr Virus در ضایعات پری اپیکال علامت دار و بدون علامت


  اساتید راهنما : دکتر کاظم آشفته یزدی – دکتر محمد ثابتی – دکتر فرشته جبل عاملی

  نگارش : دکتر سید علیرضا کلاهدوزان

دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره پایان نامه: 556ت

 

چکیده

  بیماریهای پری اپیکال عمدتاً به علت حضور میکروارگانیسم‌ها ایجاد می‌شوند اما عواملی که باعث تحریک تبدیل یک ضایعه بدون علامت به علامت دار می‌گردد به طور دقیق مشخص نمی باشد. از طرفی نشان داده شده که هرپس ویروسها بر روی سلامت پریودنتال، احتمالاً به واسطه تأثیر آنها بر روی دفاع ضد میکروبی که زمینه را برای رشد بیش از حد باکتریها فراهم می‌نماید مؤثر می باشند.

  این مطالعه نیز بر همین اساس و با هدف بررسی حضور ویروسهای Human Cytomegalovirus(HCMV) و Epstein-Barr Virus(EBV) در ضایعات پری اپیکال طراحی گردید. در این مطالعه نمونه های بافتی از 28 ضایعه پری اپیکال علامت دار و 22 ضایعه بدون علامت تهیه و منجمد گردید. سپس از این نمونه‌ها Mrna کلی استخراج و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی HCMV و EBV و روش Reverse Transcriptase polymerase chain reaction(RT-PCR) حضور این ویروسها بررسی گردید. داده‌های این مطالعه با استفاده از آزمون Chi-Squared آنالیز گردید و نتایج نشان داد که HCMV در 54 ٪ موارد ضایعات علامت دار و 23 ٪ موارد بدون علامت حضور دارد که از این لحاظ بین ضایعات علامت دار و بدون علامت اختلاف معنی‌داری وجود داشت. (027/0= P ) همچنین EBV هم در یک مورد ضایعات علامت دار و یک مورد ضایعات بدون علامت مشاهده گردید.

  در مجموع این مطالعه بیانگر حضور بیشتر ویروس HCMV فعال در ضایعات علامت دار می‌باشد که از این بابت شاید در پاتوژنز ضایعات پری اپیکال نقشی داشته باشد.

پایان نامه های برتر دوره تخصصی بیماریهای دهان  

.

پایان نامه برتر دوره تخصصی بیماریهای دهان

بررسی میزان منیزیم،استروژن و پروژسترون در سرم و بزاق زنان یائسه مبتلا به خشکی دهان


 

  اساتید راهنما : دکتر فرزانه آقاحسینی دکتر آرش منصوریان

  استاد مشاور : دکتر ایرج میرزایی دیزگاه

  نگارش : دکتر مینا خیام‌ زاده

دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره پایان نامه: 612 ت

 

چکیده

  هدف از این مطالعه بررسی ارتباط میان منیزیم، استروژن و پروژسترون در سرم و بزاق و نیز ارتباط آنها با احساس خشکی دهان در زنان یائسه مبتلا به خشکی دهان می‌باشد.

  در این مطالعه 120 زن یائسه (60 نفر به عنوان مورد، با احساس خشکی دهان و 60 نفر به عنوان شاهد، بدون احساس خشکی دهان) به صورت اتفاقی از میان مراجعان به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در فاصله دیماه 1385 الی اردیبهشت ماه 1387 انتخاب شدند. از این میان 43 نفر از مطالعه خارج شده و در نهایت 38 نفر به عنوان مورد و 38 نفر به عنوان شاهد باقی ماندند. به هر کدام از شرکت کنندگان دو پرسشنامه داده شده تا گروه مورد و شاهد و نیز شدت خشکی دهان مشخص شود. نمونه های بزاق تحریکی با استفاده از تحریک با پارافین و بزاق غیرتحریکی به روش Spitting جمع‌آوری شد. میزان منیزیم با استفاده از روش اسپکتروفوتومتری و پروژسترون و استروژن با استفاده از روش الایزا اندازه‌گیری و نمونه‌های سرم نیز پس از خون‌گیری و سانتریفوژ جمع‌آوری گردید. میانگین مقدار استروژن و پروژسترون و منیزیم بین دو گروه با استفاده از تست آماری Unpaired student t-test مقایسه و ارتباط بین مقادیر سرمی و خشکی دهان با Spearman correlation بررسی شد.

  میانگین مقدار استروژن و پروژسترون در جریان و برون ده بزاق غیر تحریکی و تحریکی در سرم و نیز منیزیم سرم در گروه مورد، از گروه شاهد به طور معناداری کمتر می‌باشد و نیز بین خشکی دهان و استرادیول در جریان و برون‌ده بزاق غیر تحریکی و تحریکی و سرمی آن و نیز بین خشکی دهان با پروژسترون سرم و برون‌ده بزاق غیر تحریکی همبستگی وجود دارد. همبستگی بین جریان بزاق غیرتحریکی و تحریکی و نیز برون‌ده بزاق تحریکی استرادیول با خون وجود دارد.

  سطوح پایین استروژن و پروژسترون بزاق می‌تواند روی مخاط تأثیر گذاشته و باعث خشکی دهان شود. منیزیم در بزاق زنان یائسه مبتلا به خشکی دهان تغییری نکرده است.

پایان نامه برتر دوره تخصصی پاتولوژی فک و دهان

.

پایان نامه دوره تخصصی پاتولوژی فک و دهان

بررسی رابطه میزان تظاهر CD105 ، CD34 ، D2-40 با متاستاز به غدد لنفاوی گردنی در اسکواموس سل‌کارسینومای زبان


اساتید راهنما : دکتر نصرت اله عشقیار – دکتر پوریا مطهری

نگارش : دکتر صدیقه رهروتابان

دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره پایان نامه: 574 ت

 

 

چکیده

  یکی از مهمترین عوامل در تعیین پیش‌آگهی سرطان سلول سنگفرشی دهان (O SCC) متاستاز به غدد لنفاوی است. عروق خونی و عروق لنفاوی در بروز متاستاز نقش اساسی بر عهده دارد.

  جهت شناسایی این عروق از مارکرهای سطح سلول‌های اندوتلیال استفاده می‌شود و دانسیته عروق به عنوان نشانگر عروق تازه شکل گرفته به کار می‌رود. هدف از این مطالعه بررسی تظاهر نشانگرهای CD34 و CD105 (مخصوص عروق خونی) و D2-40 (مخصوص عروق لنفی) در O SCC و ارزیـابی دانسیته عروق لنفاوی وخونی کوچک ( MVD ) و ارتباط آن با متاستاز به گروههای لنفاوی بود.

  در این مطالعه 40 بیمار مبتلا به S CC زبان مورد بررسی قرار گرفتند. تمام موارد تحت درمان جراحی و دایسکشن رادیکال گردن واقع شده بودند و درمان دیگری دریافت نکرده بودند. بیماران بر اساس یافته‌های ثبت شده در پرونده به دوگروه واجد متاستاز گردنی و فاقد آن تقسیم شده و تومورها با مارکرهای D2-40 ، DC105 ، DC34 تحت رنگ‌آمیزی این نوع هیستوشیمی قرار گرفتند. دانسیته عروقی بر اساس تظاهر این مارکرها در داخل و حاشیه تومور و بافت نرمال اطراف تعیین شد.

  در داخل و حاشیه تومور ( MVD ) در رنگ‌پذیری با هر سه مارکر در گروه واجد لنف نود متاستاتیک مشاهده شد که تفاوت آن با گروه فاقد متاستاز معنی‌دار بود. (05/0 < P ) وضعیت این مارکرها با سایر فاکتورهای کلینیکوپاتولوژیک شامل تمایز تومور، سن و جنس بیمار ارتباطی نداشت.

  نتایج نشان داد که MVD در داخل و حاشیه تومور در بیماران مبتلا به SCC زبان امکان متاستاز به گروههای لنفاوی را افـزایش می‌دهد و احتمالاً می‌توان از بررسی وضعیت عروق جهت پیش‌بینی امکان متاستاز به گروههای لنفاوی استفاده کرد.  

پایان نامه برتر دوره تخصصی پروتزهای دندانی

.

پایان نامه دوره تخصصی پروتزهای دندانی

بررسی تغییرات حرارتی در ناحیه اتصال استخوان به ایمپلنت در خلال پلیمریزاسیون رزینهای آکریلی موقت

 


اساتید راهنما : دکتر محمود کاظمی ـ دکتر حمید جلالی

نگارش : دکتر مهرداد اقتداری

دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره پایان نامه: 556 ت

 

 

چکیده

  Setting رزینهای آکریلی اتوپلی مریزه که به طور معمول در ساخت رستوریشن‌های موقت به کار می‌روند ، همراه با تولید حرارت می‌باشد. از طرفی افزایش دما در سطح تماس استخوان و ایمپلنت می‌تواند باعث آسیب و به خطر افتادن Osseointegration شود.

  هدف از این مطالعه Invitro ارزیابی تأثیر حرارت ایجاد شده، حین پلیمریزاسیون آکریلی‌های موقت در ناحیه سطح تماس استخوان و ایمپلنت می‌باشد.

  سه نوع آکریل رستوریشن موقت Duralay ، Temprom و آکروپارس، جهت ارزیابی در این مطالعه انتخاب گردید. ایمپلنتها در دو قطب متفاوت (3/3 و 1/4 میلی‌متر ) بر اساس پروتکل تعیین شده توسط کارخانه، در استخوان تازه لگن گوسفند جایگذاری شده، اباتمنت‌های استاندارد 5/5 میلی‌متر بر روی آنها بسته شد. پودر و مایع آکریل طبق دستور کارخانه مخلوط گردید و داخل مولدی در حجم استاندارد یک مولر ماندیبل ریخته شد. افزایش دمای ناشی از پلیمریزاسیون رزین آکریلی توسط ترموکوبل‌هایی که در دونقطه سرویکال (T1) و اپیکال (T2) با ایمپلنت تماس داشتند، به فاصله 2 ثانیه یکبار ثبت گردید. یک ترموکوبل هم دمای آکریل داخل مولد را اندازه‌گیری می‌کرد. اندازه‌گیریها در 10 بلوک استخوانی ، برای سه نوع آکریل و 2 قطر مختلف ایمپلنت (در مجموع 60 بار) انجام گرفت.

  نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که متوسط افزایش دمای نقطه T1 در گروههای مختلف ° C 04/1 -52/0 با حداکثر مقدار ° C 6/1 در گروه Duralay می‌باشد. با استفاده از تست two-way ANOVA ، اختلاف معناداری بین انواع آکریل در نقطه T1 وجود داشت.(001/0 < P ) به طوری که افزایش دمای نقطه T1 در گروه Duralay به طور معناداری بیش از دو نوع دیگر آکریل بود، ولی قطر ایمپلنت تأثیری بر ایجاد اختلاف ما بین گروهها نداشت.

  حرارت ایجاد شده در اثر پلیمریزاسیون رزینهای آکریلی جهت ساخت روکشهای موقت تکی، در حد فاصل استخوان و ایمپلنت از حد مرزی آسیب استخوان( ° C 47 ) ، نمی‌گذرد لذا استفاده از این مواد با تکنیک مستقیم بر روی اباتمنت های متصل به ایمپلنت، بلامانع است.

پایان نامه برتر دوره تخصصی پریودانتیکس

.

پایان نامه دوره تخصصی پریودانتیکس

مقایسه پتانسیل بازسازی استخوان در ناحیه کالواریوم خرگوش بین سلول‌های بنیادی حاصل از مغز استخوان و سلول‌های بنیادی حاصل از

پریودنشیوم از طریق روش مهندسی بافت


 

استاد راهنما : دکتر زینب کدخدا

اساتید مشاور : دکتر احمد خوش زبان دکتر فرید آزموده اردلان

نگارش : دکتر آنا صفار پور

دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره پایان نامه: 588 ت

 

 

چکیده

  هدف غایی درمانهای پریودنتال رژنراسیون و بازسازی بافت پریودنتال از دست رفته است. مطالعات کلینیکی پتانسیل بالای سلول‌های بنیادی مغز استخوان را ( BMSCs ) ( Bone marrow mesenchymal stem cell ) جهت رژنراسیون بافتها نشان داده‌اند.

  هدف از این مطالعه مقایسه پتانسیل رژنراسیون استخوان بین BMSCs و PDLScs ( Periodontal Stem Cell ) می باشد. سلول‌های BMSCs از نمونه مغز استخوان ده خرگوش سفید نیوزلندی ونمونه سلول‌های PDLScs نیز از نمونه بافت پریودنشیوم جداسازی و کشت شدند. سلول‌های BMSCs و PDLScs خرگوش توسط آنتی بادی ( CD34,CD90,CD44 ) نشان دار شدند و تحت ارزیابی های فلوسیتومتری قرار گرفتند. سلول‌های PDLScs در محیط استئوژنیک قرار گرفتند. توانایی تمایز سلول‌های PDLScs به استئوبلاست، توسط رنگ‌آمیزی Alizarin Red و بیان ژنهای CBF1 و BMP4 و BGLAP بررسی گردید. پس از آن پنج حفره مشـابه بر روی استخوان کـرانیال هر نمونـه ایجاد و حفـره‌ها بلافاصله با مخلوط 7 10 × 2 سلـول PDLScs و ژل کلاژن (تیـپ I ) ، 7 10 × 2 سلول پره استئوبلاست (3 روزه) و ژل کلاژن، ژل کلاژن به تنهایی و یا بدون هیچ ماده پیوندی به عنوان گروه کنترل درمان شدند. تمامی 4 حفره (غیر از حفره کنترل) توسط ممبران کلاژنی در کف حفره مفروش گردیدند. حفرات پس از 4 هفته تحت ارزیابی‌های هیستومورفومتریک قرار گرفتند.

  نتایج نشان داد که افزایش قابل توجهی در میزان استخوان بازسازی شده از نظر هیستومورفومتریک، در حفراتی که با کاشت سلول درمان شده بودند، در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. 4 هفته پس از پیوند، ضایعه استخوانی اغلب توسط استخوان Woven بازسازی شده بود. در گروههایی که حفره توسط ممبران کلاژن مفروش شده بود، التهاب شدید دیده شد.

  بر اساس این مطالعه بافت PDL همانند مغز استخوان حاوی سلول‌های بنیادی است. از این رده سلولی می‌توان در درمانهای رژنراتیو بافت PDL بهره هست.

پایان نامه برتر دوره تخصصی دندانپزشکی ترمیمی 

.

  پایان نامه دوره تخصصی دندانپزشکی ترمیمی

تهیه یک باندینگ عاجی حاوی داکسی سایکلین بعنوان مهارکننده MMP و بررسی تأثیر افزودن این مهارکننده بر خواص مکانیکی باندینگ


اساتید راهنما : دکتر مریم قوام – دکتر محمد عطایی – دکتر سکینه آرامی

استاد مشاور : دکتر محمد ایمانی

نگارش : دکتر محمد رشاد

دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره پایان نامه: 605 ت

 

 

چکیده

  علی‌رغم پیشرفتهای صورت گرفته در زمینه ادهزیوهای دندانی، هنوز مقاومت، دوام و پایداری باند به عاج چالشی است که با آن مواجهه هستیم. به نظر می‌رسد بررسی نقش مهارکننده‌های MMP در کمک به افزایش دوام بالینی باندینگ‌ها و کاهش لیکیج و دوام ترمیم‌ها از اهمیت بسزایی برخوردار باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر داکسی سیکلین بعنوان یک مهارکننده MMP بر خواص مکانیکی یک ادهزیو آزمایشگاهی است.

  در این مطالعه آزمایشگاهی ادهزیوهای دندانی متفاوتی با مخلوط کردن داکسی سایکلین مونوهیدرات (با درصدهای وزنی صفر، 25/0 ، 5/0 و 1) با مونومرها، تهیه شد. ادهزیوهای دندانی به چهار گروه بر حسب درصد داکسی سایکلین تقسیم شدند.

  مونومر چسب‌ها شامل 12 ٪ وزنی Bis-GMA ، 10 ٪ وزنی TMPTMA ، 28 ٪ وزنی HEMA و 50 ٪ وزنی اتانول برای کلیه گروه بود. کمفورکینون و آمین بعنوان آغازگر نوری به کار گرفته شدند. درجه تبدیل (DC) تمام ادهزیوها توسط FTIR اسپکتروسکوپی اندازه‌گیری شد. تمام نمونه‌ها در آب مقطر 37 درجه سانتی‌گراد پیش از آزمون نگهداری شدند. استحکام کششی قطری (DTS) ، استحکام خمشی (FS) ، مدول الاستیک (FM) و استحکام باند ریز برشی ( μ SBS) نمونه‌ها محاسبه شد. تجزیه و تحلیل آماری نتایج با استفاده از آزمونهای one way ANOVA و Tukey انجام گرفت. مشاهده SEM-EDXA الگوی شکست سطح اینترفیس باندینگ – عاج نیز صورت گرفت.

  نتایج نشان داد که با که با افزودن 1 ٪ وزنی داکسی‌سایکلین به ادهزیو خواص مکانیکی آن به طور معنی‌داری کاهش یافت. (05/0 < P ) هیچ تفاوت معنی‌داری در DTS ، FS ، FM و μ SBS بین گروههای شاهد، 25/0 درصد و 5/0 درصد مشاهده نشد. اکثر نمونه‌ها الگوی شکست ادهزیو در اینترفیس باندینگ – عاج نشان دادند. میزان داکسی‌سایکلین هیچ تأثیری بر روی DC نداشت. افزودن 25/0 و 5/0 درصد وزنی داکسی‌سایکلین به ادهزیو آزمایشگاهی اثر سوء بر خواص مکانیکی، استحکام باند و DC ندارد. مطالعات بیشتر در این زمینه می‌تواند کمکی در جهت تولید سیستم‌های ادهزیو بادوامتر باشد.

پایان نامه برتر دوره تخصصی جراحی دهان و فک و صورت

.

پایان نامه دوره تخصصی جراحی دهان و فک و صورت

مقایسه رژنراسیون استخوان ایجاد شده به وسیله سلول‌های بنیادی مزانشیمی در مندیبل سگ در اسکافولدهای HA/TCP و Bio-Oss


اساتید راهنما : دکتر محمد جعفریان – دکتر محمدرضا باغبان اسلامی نژاد

استاد مشاور : دکتر فاطمه مشهدی عباس

نگارش : دکتر آرش خجسته

دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 512

 

چکیده

  هدف از این مطالعه بررسی استخوان‌سازی سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان سوار شده بر روی دو اسکافولد BioOss ® و HA/TCP در ضایعات ایجاد شده در مندیبل بود.

  در این مطالعه تجربی، 4 عدد سگ بالغ مورد استفاده قرار گرفتند. ابتدا تحت بیهوشی عمومی مغز استخوان اسخراج و سلول‌های تک هسته‌ای آن به روش سانتریفیوژ گرادیان تخلیص و کشت داده شدند. پس از تخلیص سلول‌های بنیادی مزانشیمی، برای اطمینان از قابلیت تمایز استخوانی این سلول‌ها در in vitro ، از رنگ‌آمیزی آلیزارین رد استفاده شد. به منظور اطمینان از بیان ژنهای استئوبلاستی، استخراج RNA و آنالیز RT-PCR برای بررسی بیان ژنهای کلاژن نوع I و استئوپنتین انجام شد. پس از این مراحل، اسکافولدهای BioOss ® و HA/TCP با کلاژن، پوشیده شده و پس از آن سلول‌های بنیادی مزانشیمی بر روی اسکافولدها قرار داده شدند. رابطه اسکافولد و سلول به صورت کیفی با میکروسکوپ الکترونی SEM ، بررسی شد. در هر سمت مندیبل سگ 2 ضایعه 10 میلی‌متری Through and Througt ایجاد شد. پس از آن اسکافولدهای حاوی سلول‌های بنیادی مزانشیمی در ضایعات ایجاد شده مندیبل در یک سمت فک قرار داده شد. در ضایعات سمت مقابل فک تنها اسکافولد به عنوان گروه کنترل، قرار داده شد . 6 هفته پس از پیوند ، حیوانات قربانی شدند و نمونه‌ها مورد بررسی هیستولوژیک قرار گرفتند. تحلیل آماری داده‌های کمی با استفاده از نرم‌افزار SPSS Ver.13 و با آزمون آماری one-way ANOVA و Post-Hoc Tukey انجام شد.

  مینـرالیـزاسیون ماتریکس استخوانی در رنگ‌آمیزی آلیـزارین رد و بیان ژن استئوپنتین در محیط استئـوژنیک در بررسی RT - PCR مشاهده گردید. بررسی هیستولوژیک نمونه‌های پیوند شده در نمونه‌های استخوانی اسکافولدهای HA/TCP به همراه سلول‌های بنیادی بیشترین میزان استخوان‌سازی را نشان دادند. (69 ٪ )

  با این وجود می‌توان نتیجه گرفت هر دو اسکافولد BioOss ® و HA/TCP اسکافولدهای مناسبی جهت استفاده در مهندسی بافتی هستند و در محیط استخوانی، استخوان ساخته شده در اسکافولد HA/TCP به صورت معنی‌دار بیشتر می‌باشند.

پایان نامه برتر دوره تخصصی رادیولوژی دهان و فک و صورت

.

پایان نامه دوره تخصصی رادیولوژی دهان و فک و صورت

بررسی میزان دوز جذبی در تکنیکهای مختلف تصویربرداری سه بعدی (Cross-Sectional) در درمانهای ایمپلنت دندانی


استاد راهنما : دکتر مسعود ورشوساز

اساتید مشاور : دکتر محمد امین توکلی – دکتر سید محمود رضا آقامیری

نگارش : دکتر هانیه نظری‌نیا

دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 481

 

چکیده

  امروزه بهترین درمان برای جایگزینی دندانهای از دست رفته، استفاده از ایمپلنت‌های دندانی می‌باشد. برای این منظور نیاز به انجام رادیوگرافی سه بعدی جهت تعیین دقیق محل ایمپلنت در فکین وجود دارد.

  هدف از انجام این تحقیق را بر پایه بررسی میزان دوز جذبی در چند ارگان حساس به اشعه در تکنیکهای تصویربرداری مختلف سه بعدی برای ایمپلنت‌های دندانی در هنگام تهیه تصاویر رادیوگرافیکی سه بعدی از یک phantom head بنا نمودیم.

  برای انجام این تحقیق از یک phantom head RANDO استفاده شد. جهت بررسی دوز جذبی در غده تیروئید، مغز استخوان و غدد بزاقی (پاروتید، ساب مندیبل)، 22 عدد TLD در سوراخهایی در فانتوم در این نواحی قرار داده شدند. برای انجام اکسپوژر از سه تکنیک تصویربرداری سه بعدی رایج ( 64-D Spiral CT , Spiral tomography و CBVT ) استفاده گردید. در هر مرحله از اکسپوژر برای ناحیه دندانی مورد نظر در هر تکنیک، TLD های درون فانتوم 3 بار جداگانه تحت تابش قرار گرفتند. سپس جهت قرائت اشعه جذب شده توسط TLD ها، در دستگاه قرار داده شده و اطلاعات حاصل از آنها به صورت دوز جذبی ثبت گردید.

  بر اساس نتایج به دست آمده در این تحقیق، دوز جذبی 64-D Spiral CT بسیار بیشتر از تکنیک تصویربرداری توموگرافی و CBVT است. در برخی موارد CBVT دوز جذبی کمتری را حتی نسبت به توموگرافی ایجاد می‌کند. کمترین میزان دوز جذبی در اکثر بافت‌های بررسی شده مربوط به CBVT ماگزیلا می‌باشد.

  مهمترین نتیجه حاصل از این تحقیق آن است که تکنیک تصویربرداری CBVT دوز جذبی کمتری را نسبت به تکنیک تصویربرداری Spiral tomography و 64-D Spiral CT ایجاد می‌کند. همچنین دوز جذبی کالواریم دارای کمترین میزان در بین سایر بافت‌های حساس به اشعه در همه تکنیک‌ها می‌باشد. لازم به ذکر است که نتایج حاصل از بررسی دوز جذبی تکنیک‌های تصویربرداری Spiral tomography و 64-D Spiral CT با یافته‌های حاصل از تحقیقات پیشین نسبتاً تطابق دارد.

بایگانی مطالب:

کمیته های تخصصی داوران
هیئت مرکزی داوران
همکاران اجرایی
هیئت اجرایی
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری دندانپزشکی کودکان
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری جراحی دهان و فک وصورت
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری دندانپزشکی ترمیمی
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری پریودانتیکس
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری پروتزهای دندانی
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری پاتولوژی فک و دهان
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری بیماریهای دهان
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری اندودانتیکس
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری ارتودانتیکس
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی دندانپزشکی کودکان
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی رادیولوژی دهان و فک و صورت
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی بیماریهای دهان
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی جراحی دهان و فک و صورت
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی دندانپزشکی ترمیمی
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی پریودانتیکس
نفرات برتر پایان نامه دوره تخصصی پروتزهای دندانی

مطالب کدام بخش سایت بیشتر مورد نیاز شماست؟
پرسش و پاسخ
جشنواره شهید هدایت
کلینیک تخصصی دندانپزشکی
مجله علمی
نمایشگاه کتاب
نمایشگاه مواد و تجهیزات دندانپزشکی
نیازمندیها
   
:. کل کاربران ثبت شده: 173
:. کاربران حاضر در وبگاه: 0
:. میهمانان در حال بازدید: 11
:. تمام بازدید‌ها: 12685752
:. بازدید 24 ساعت قبل: 6945

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به جامعه اسلامی دندانپزشکان می باشد.

صفحه اصلی | درباره ما | ارتباط با ما | نقشه سایت

Created in : 0.05 seconds with 98 queries by YEKTAWEB