جشنواره سال 1384: نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری پریودانتیکس
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری پریودانتیکس
.
پایان نامه برتر دوره دکتری پریودانتیکس
مقایسه تاثیر Acellular dermal matrix allograft و autogenous free gingiva graft بر افزایش عرض لثه چسبنده
استاد راهنما : دکتر نادر ایوبیان
نگارش : بنفشه مقومی تهرانی
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران
خلاصه
در این مطالعه 6 بیمار شامل 4 مرد و 2 زن که دارای لثه چسبنده کمتر یا مساوی 1 میلیمتر در سطح لبیال دندانهای کانین و پرمولر فک پایین بودند و به دلیل نیاز به درمانهای ارتودنسی، معالجات پروتز و التهاب مداوم در ناحیه نیازمند افزایش عرض لثه بودند انتخاب شدند و بعد از درمانهای فاز I پریودنتال و اندازه گیری KG ، AG ، GI ، PD ، GR برای جراحی آماده شدند. جراحی به صورت Split mouth صورت گرفت به گونه ای که یک سمت دهان به عنوان ناحیه مورد پیوند ADM ( Accellular Dermal Matrix allograt ) دریافت کرد و سمت قرینه به عنوان شاهد پیوند FGG ( Autogenous Free Gingiva graft ) تهیه شده از کام را دریافت کرد. سپس بیماران در هفته های 2 و 4 و 6 و8 و12 بعد از جراحی جهت کنترل پلاک معاینه گشتند و همان پارامترهای ثبت شده قبل از جراحی مجدداً اندازه گیری شد.
در تحقیق حاضر هر دو روش FGG و ADM سبب افزایش بافت لثه کرائینیزه و چسبنده شدند که از نظر آماری کاملاً معنی دار بود. اگرچه میزان انقباض ADM در ماه سوم بعد از جراحی به طور معنی داری بیشتر از FGG بود. ولی نتایج از نظر کلینیکی به منظور افزایش عرض لثه چسبنده قابل قبول بود.
در این بررسی میزان انقباض ADM بعد از 3 ماه ٪ 62/15 ± 11/49 و در FGG بعد از 3 ماه ٪ 33/16 ± 10 بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود. (00/0 p= )