تاثیر مراحل بالینی ساخت ترمیم های پرسنلی متصل به فلز بر سلامت پریودنشیم

پروتزهای دندانی: تاثیر مراحل بالینی ساخت ترمیم های پرسنلی متصل به فلز بر سلامت پریودنشیم

تاثیر مراحل بالینی ساخت ترمیم های پرسنلی متصل به فلز بر سلامت پریودنشیم
نویسندگان: فریبا صالح صابر ¹، نادر ابوالفضلی *
*دانشیار گروه پریودنتیکس دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز
1- استادیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز
spintanad@hotmail.com
چکیده مقاله:
بیان مساله:
سلامت پریودنشیم کلید موفقیت کارهای ترمیمی به شمار می رود و مراحل بالینی ساخت روکش های پرسلنی ممکن است پریودنشیوم دندان های پایه را تحت اثر قرار دهد.
هدف:
هدف از این پژوهش، بررسی اثرات مراحل بالینی ساخت روکش های پرسلنی متصل به فلز( PFM ) بر روی موقعیت لبه ی لثه ی آزاد ( FGM ) ، حد چسبندگی بالینی( CAL: Clinical Attachment Level ) ،نمایه ی لثه ای ( GI ) و نمایه ی پلاک( PI ) بود.
مواد و روش:
در 15 بیمار که نیازمند ترمیم پرسلنی متصل به فلز در دندان پیشین مرکزی فک بالا یا پرمولرهای فک پایین یا بالا بودند(گروه آزمایش)، متغیرهای موقعیت لبه ی لثه ی آزاد، حد چسبندگی بالینی، نمایه ی پلاک و نمایه های لثه ای در مقاطع زمانی پایه(صفر)، تراش (1)، قالبگیری(2)، سیمان نهایی(3)، هفت روز(4)، یکماه(5) و شش ماه(6) پس از سیمان نهایی اندازه گیری شدند. در دندان های مجاور که نیازی به روکش نداشتند(گروه شاهد) نیز اندازه گیری ها انجام گردید. از آزمون تی غیر وابسته ( Independent Sample T ) و مان ویتنی( Mann-Whitney ) به ترتیب برای واکاوی تغییرات متغیرها در طی مراحل و مقایسه ی میزان تغییرات ایجاد شده میان دو گروه استفاده شد. سطح معنادار p < 0/05 تعیین گردید.
یافته ها:
اختلاف معناداری در متغیر موقعیت لبه ی لثه ی آزاد در مقطع زمانی 3، حد چسبندگی بالینی در مقاطع زمانی 6،3،2 و نمایه های لثه ای در مقطع زمانی 6 میان دو گروه دیده شد.همچنین در گروه آزمایش اختلاف معنادار در موقعیت لبه ی لثه ی آزاد در مقاطع زمانی 2،1 و3، حد چسبندگی بالینی لثه در همه ی مقاطع زمانی و نمایه ی لثه ای در مقطع زمانی 3و6 نسبت به پایه به دست آمد. در گروه شاهد نیز، اختلاف نمایه ی پلاک در مقاطع زمانی 5،4 و 6 و نمایه ی لثه ای در مقطع زمانی 6 نسبت به پایه معنادار بودند.
نتیجه گیری:
مراحل بالینی ساخت روکش های پرسلنی متصل به فلز به گونه ی چشمگیری با از دست رفتن حد چسبندگی بالینی و افزایش نمایه ی لثه ای و افزایش عمق سالکوس به ویژه با گذشت زمان همراه است.
واژه های کلیدی: لبه ی لثه ی آزاد، حد چسبندگی بالینی، نمایه ی جینجیوال، ترمیم پرسلنی متصل به فلز
منبع: مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
متن کامل