مقدمه:

 شرح مقاله: به دنبال جستجوی الکترونیکی در Medline و EMBASE مقالات علمی تا انتهای سال 2011 جمع‌آوری شدند و با توجه به این‌که مطالعات کارآزمایی بالینی کنترل شده در این زمینه محدود بود؛ لذا در نوع مقاله مورد بررسی، محدودیتی اعمال نگردید. همچنین از مقالات مروری و متاآنالیزها استفاده شد.

 یافته‌ها: برای ایمپلنت‌هایی با تحلیل استخوان که کمتر از 50 درصد طول ایمپلنت را درگیر ساخته است، ارزیابی میزان تحلیل استخوان به طور دقیق توصیه می‌شود. در صورتی‌که این میزان کمتر از 2 میلی‌متر باشد، طرح درمان به سمت روش‌های غیر جراحی خواهد رفت و به گونه‌ای مشابه با موکوزیت اطراف ایمپلنت درمان می‌گردد. در صورتی ‌که تحلیل استخوان بیش از 2 میلی‌متر باشد، اما کمتر از نصف طول ایمپلنت را درگیر ساخته باشد، کاربرد روش‌های جراحی توصیه می‌شود و در صورتی‌ که تحلیل استخوان به بیش از 50 درصد طول ایمپلنت گسترش یابد، اغلب توصیه به خارج نمودن ایمپلنت می‌شود.

 نتیجه‌‌گیری: با افزایش قرار دادن ایمپلنت‌ها به طور سالانه بیماری‌های اطراف ایمپلنت به صورت یک چالش در آمده‌اند. درخت درمانی پیشنهادی در این مطالعه یک راهنما برای دندان‌پزشک خواهد بود تا چگونه با مشکلات ایمپلنت روبه‌رو شود. مطالعات بیشتری در این زمینه برای تأیید پروتکل‌های پیشنهادی نیاز است.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل