مقدمه: ترمیم‎های ادهزیو استرس‌های حاصل از فانکشن دندان‎ها را در حدفاصل اتصال مواد به دندان بهتر منتقل نموده و قابلیت تقویت ساختمانهای دندانی ضعیف باقیمانده پس از برداشتن پوسیدگیهای وسیع را دارا می‎باشند. در این مطالعه اثر چند ماده چسبنده در تقویت مینای بدون پشتیبان مورد ارزیابی قرار گرفت.

 مواد و روشها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، بر روی 75 عدد دندان پره مولر ماگزیلا ی سالم که در مدت سه ماه جمع آوری و در محلول تیمول 2/0% نگهداری شده بودند یک اسلات MOD تراشیده شد و کاسپ پالاتال در امتداد کفه پالپال حفره برداشته شد. نمونه‎ها به 5 گروه 15 تایی تقسیم شدند: درگروه اول (کنترل مثبت) عاج دیواره باکال دست نخورده باقی ماند. در دیگر گروه‎ها همه عاج از دیواره باکال حفره برداشته شد .درگروه دوم(کنترل منفی) هیچ ماده‌ای جایگزین عاج از دست رفته نشد. عاج برداشته شده در دیواره باکال به ترتیب درگروه سوم با کامپوزیت رزین هیبرید، در گروه چهارم با کامپوزیت قابل جریان و در گروه پنجم با گلاس آینومر نوری جایگزین شد. پس از انجام سیکل حرارتی نمونه ها توسط دستگاه اینسترون تحت شکست قرارگرفتند. مقادیر نیروی بدست آمده با آزمون واریانس یکطرفه وLSD آنالیز شدند. (05/0 =α)

 یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نیروی لازم جهت شکست برای پنج گروه به ترتیب شامل11/15± 97/122،23/14±71/44 ،58/17± 32/78، 53/19±17/81 و07/22± 33/85 نیوتن بود.آزمون واریانس یکطرفه اختلاف معنی داری را بین گروههای مختلف مطالعه نشان دادP=0/00)). اختلاف معنی‎داری از نظر مقاومت به شکست بین گروههای اول ودوم با دیگر گروه‎ها دیده شدP=0/00)). نیروی لازم جهت شکست بین گروه‎های سوم و چهارم) 678/ (P=0،سوم و پنجم)344/0 P=) و چهارم و پنجم( 589/(P=0 اختلاف معنی‎داری نداشت.

 نتیجه گیری: هر سه ماده ترمیمی چسبنده مورد استفاده در این تحقیق توانستند کاسپ های ضعیف را به طور نسبی تقویت نمایند.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل