مقدمه: کامپوزیت رزینهای دندانی همانگونه که از نامشان پیدا است موادی کامپوزیت یا مرکب از مواد آلی و غیر آلی هستند. ساختار اصلی کامپوزیتهای دندانی را پلیمرها، فیلرهای غیر آلی و آلی، آغاز کننده و فعال کننده تشکیل میدهند علاوه بر این عواملی به عنوان سایلن نیز برای ایجاد اتصال پایدار شیمیایی بین دو فاز آلی و غیر آلی به سطوح فاز غیر آلی یا فیلر افزوده میگردند. هدف از این پژوهش، مروری بر ساختار شیمیایی کامپوزیتهای دندانی با نگاه ویژه به ساختار کامپوزیتهای جدید و نانوکامپوزیتها میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه مروری با جستجو در منابع کتابخانهای و سایت اینترنتی PubMed، ISI Web of science در بین سالهای 1985 تا 2010 و با استفاده از کلید واژههای کامپوزیت دندانی، نانوکامپوزیت و ساختار شیمیایی جمعآوری و تدوین شد.
یافتهها: در دهه اخیر در ساختار شیمیایی کامپوزیتهای دندانی تحول زیادی ایجاد شده است. تحولات جدید مانند نانوکامپوزیتهای آزاد کننده کلسیم- فسفات و فلوراید، و نیز کاربرد فرایندهای نانوملکولی برای ساخت مینای دندانی با استفاده از نانورادها، نانواسفرها و آملوژنین میباشد.
نتیجهگیری: با شناخت تحولات جدید که در ساختار شیمیایی کامپوزیت دندانی در بسیاری از مواد جدید ایجاد شده است، میتوان رفتار بالینی این نوع کامپوزیتها را بهتر و دقیقتر ارزیابی نمود. به نظر میرسد تحولات جدید تأثیرات مهمی بر رفتار بالینی کامپوزیتهای جدید داشته باشند که نیازمند تحقیقات آینده است.